tgoop.com/virastaran/2326
Last Update:
فاتحه‌ای از طرف
یک سيدِ اولاد پیغمبر
بر سر مزار ویکتور هوگو
برای اینکه متوجه شوید که عوامل گستردگی فرهنگ در دنیا چه کسانی و چه نیروهایی هستند، خدمتتان عرض می‌کنم که مرحوم سید احمد هدایت‌زادهٔ پاریزی، معلم کلاس سوم‌چهارم من، روزها ساعت‌های تفریح می‌آمد روی یک نیمکت، در برابر آفتاب زیرِ هلالیِ ایوانِ مدرسه که پدرم ساخته بود، می‌نشست و صفحاتی از رمان «بینوایان» ویکتور هوکو را برای پدرم می‌خواند و پدرم چنان‌که گویی یک کتاب مذهبی را تفسیر می‌کند، آنچه در باب فرانسه و رجال کتاب بینوایان می دانست و از این‌و‌آن شنیده یا خوانده بود، به زبان می‌آورد و من نیز که نورسیده بودم در اطراف آن‌ها می‌‌پلکیدم و اغلب گوش می‌کردم.
حقیقت آن است که سی‌چهل سال قبل که به پاریس رفتم، بسیاری از نامهای شهر پاریس و محلات آن، مثل مون پارناس، فونتن، بلو و امثال آن کاملاً برایم شناخته شده بود. به خاطر دارم که آن روزها که در سیته یونیورسیتر، در آن شهرک دانشگاهی کوی دانشگاهی پاریس، منزل داشتم، یک روز متوجه شدم که نامهای از پاریز از همین هدایت‌زاده برایم رسیده و در آن نوشته بود:
«نور چشم من، حالا که در پاریس هستی، خواهشی دارم: یک روز بروی سر قبر ویکتور هوگو و از جانب منِ سیدِ اولادِ پیغمبر یک فاتحه بر مزار این آدم بخوانی.»
تکلیف مهمی بود و خودم هم شرمنده بودم که چرا در این مدت، من به سراغ قبر مردی که آن‌همه در روحیهٔ من مؤثر بوده است، نرفته بودم. بالاخره پانتئون را پیدا کردم و رفتم و از پشت نرده‌ها فاتحهٔ معلم خود را خواندم و در همان وقت با خودم حساب کردم که نه نیروی ناپلئون و نه قدرتِ دوگل و نه میراژهای دوهزار هیچ‌کدام آن توانایی را نداشته‌اند که مثل این یک مشت استخوانِ ویکتور هوگو از طریق رمان «بینوایان» فرهنگ فرانسه را به زوایای روستاهای ممالک دنیا از جمله ایران، خصوصاً کرمان و بالاخص پاریز برسانند!
محمدابراهیم باستانی پاریزی، «زلف سخن»، در: بخارا، ش۴۶، آذر و دی۱۳۸۴.
virastaran.net/a/t #گزیده #فرهنگ
BY ویراستاران
Share with your friend now:
tgoop.com/virastaran/2326