یادداشت‌های دفتر سیاه

مدتی است در میان اپوزیسیون این زمزمه را می‌شنوم که حمله نظامی آمریکا به عراق درست بود و ما باید از حمله مشابهی به ایران حمایت کنیم. چنان که گفتم امید بخش‌هایی از اپوزیسیون این است که اسرائیل به ایران حمله کند و دو کشور وارد جنگی تمام عیار شوند و سپس آمریکا وارد جنگ شود و کار جمهوری اسلامی را یکسره کند. به این موضوع باز می‌گردم اما نخست یادآوری کوتاهی از فاجعه حمله آمریکا به عراق.

طبق برآوردها در سال‌های پس از حمله آمریکا دستکم ۱۵۰ هزار عراقی کشته شدند. این عدد را تا نزدیک یک میلیون هم ذکر می‌کنند. حدود چهار میلیون عراقی آواره و بی‌خانمان شدند. بیش از نیمی از کودکان عراقی دچار مشکلات روانی شدند. زیرساخت‌های اقتصادی عراق نابود شد. حمله آمریکا عراق را بیش از ده سال در آشوب و جنگ داخلی و فرقه‌ای فرو برد. تازه در نظر بگیرید در تمام این مدت ارتش آمریکا در عراق حضور داشت و به اصطلاح «پای کار» ایستاده بود و می‌کوشید وضعیت را آرام کند. آمریکا حدود دو تریلیون دلار در عراق خرج کرد تا عراق دچار فروپاشی کامل نشود. در نهایت نتیجه کشوری کلنگی و تکه‌پاره است که بیست سال بعد از حمله آمریکا اقتصادی نابسامان و رقت‌انگیز دارد. کشوری که به راحتی تمامیت ارضی‌اش توسط همسایگانش نقض می‌شود بدون این که بتواند حتی ناله‌ای بکند.

اما بازگردیم به ایران. روشن است که آمریکا به هیچ عنوان نیروی زمینی در ایران پیاده نمی‌کند. حداکثر اگر درگیری بشود، تهاجم در حد زدن چند نقطه حساس توسط اسرائیل یا آمریکا خواهد بود. فرض کنیم که در اثر این حمله جمهوری اسلامی سقوط کند. چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آشوبی به مراتب بدتر از وضعیت عراق حاصل این حمله خواهد بود چرا که دیگر ارتش آمریکایی نداریم که بکوشد وضع را آرام کند. آمریکا دیگر آن آمریکا نیست که حاضر باشد چند تریلیون دلار برای ثبات و امنیت ایران خرج کند. می‌دانیم که آمریکای فعلی حاضر نیست خود را دوباره درگیر مسائل پیچیده خاورمیانه بکند. بنابراین به فرض محال اگر حمله‌ای بکند، چند جا را می‌زند و در می‌رود و می‌گوید دیگر بقیه‌اش به من مربوط نیست!

عراق در نهایت با کمک و نفوذ ایران از شر ناامنی نجات یافت و فعلا وضعیتی آرام دارد. اگر چه همزمان حیاط خلوت ایران شد اما امنیت هم به طور نسبی به عراق بازگشت. ایران را چه کشوری آرام خواهد کرد؟ آیا کشوری هست که حاضر باشد در شرایط آشوب و جنگ داخلی به ایران کمک کند و امنیت و ثبات را به ایران بازگرداند؟ من در میان همسایگان چنین کشوری سراغ ندارم. اگر هم دخالتی کنند بیشتر به قصد تجزیه بخش‌هایی از ایران خواهد بود تا حفظ آرامش و امنیت. پروژه حمله آمریکا به عراق طرحی جنون‌آمیز و خطا بود و عادی‌سازی آن نیز جنون‌آمیز است. بدون چنین ماجراجویی‌های دیوانه‌واری ما می‌توانیم وضعیت را در داخل تغییر دهیم. نیاز به صبر دارد و هم‌گرایی.

www.tgoop.com/yaddashthayesiah/546

4.0K viewsBabak Mina, edited  Sep 5, 2024 at 19:27

مدتی است در میان اپوزیسیون این زمزمه را می‌شنوم که حمله نظامی آمریکا به عراق درست بود و ما باید از حمله مشابهی به ایران حمایت کنیم. چنان که گفتم امید بخش‌هایی از اپوزیسیون این است که اسرائیل به ایران حمله کند و دو کشور وارد جنگی تمام عیار شوند و سپس آمریکا وارد جنگ شود و کار جمهوری اسلامی را یکسره کند. به این موضوع باز می‌گردم اما نخست یادآوری کوتاهی از فاجعه حمله آمریکا به عراق.

طبق برآوردها در سال‌های پس از حمله آمریکا دستکم ۱۵۰ هزار عراقی کشته شدند. این عدد را تا نزدیک یک میلیون هم ذکر می‌کنند. حدود چهار میلیون عراقی آواره و بی‌خانمان شدند. بیش از نیمی از کودکان عراقی دچار مشکلات روانی شدند. زیرساخت‌های اقتصادی عراق نابود شد. حمله آمریکا عراق را بیش از ده سال در آشوب و جنگ داخلی و فرقه‌ای فرو برد. تازه در نظر بگیرید در تمام این مدت ارتش آمریکا در عراق حضور داشت و به اصطلاح «پای کار» ایستاده بود و می‌کوشید وضعیت را آرام کند. آمریکا حدود دو تریلیون دلار در عراق خرج کرد تا عراق دچار فروپاشی کامل نشود. در نهایت نتیجه کشوری کلنگی و تکه‌پاره است که بیست سال بعد از حمله آمریکا اقتصادی نابسامان و رقت‌انگیز دارد. کشوری که به راحتی تمامیت ارضی‌اش توسط همسایگانش نقض می‌شود بدون این که بتواند حتی ناله‌ای بکند.

اما بازگردیم به ایران. روشن است که آمریکا به هیچ عنوان نیروی زمینی در ایران پیاده نمی‌کند. حداکثر اگر درگیری بشود، تهاجم در حد زدن چند نقطه حساس توسط اسرائیل یا آمریکا خواهد بود. فرض کنیم که در اثر این حمله جمهوری اسلامی سقوط کند. چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آشوبی به مراتب بدتر از وضعیت عراق حاصل این حمله خواهد بود چرا که دیگر ارتش آمریکایی نداریم که بکوشد وضع را آرام کند. آمریکا دیگر آن آمریکا نیست که حاضر باشد چند تریلیون دلار برای ثبات و امنیت ایران خرج کند. می‌دانیم که آمریکای فعلی حاضر نیست خود را دوباره درگیر مسائل پیچیده خاورمیانه بکند. بنابراین به فرض محال اگر حمله‌ای بکند، چند جا را می‌زند و در می‌رود و می‌گوید دیگر بقیه‌اش به من مربوط نیست!

عراق در نهایت با کمک و نفوذ ایران از شر ناامنی نجات یافت و فعلا وضعیتی آرام دارد. اگر چه همزمان حیاط خلوت ایران شد اما امنیت هم به طور نسبی به عراق بازگشت. ایران را چه کشوری آرام خواهد کرد؟ آیا کشوری هست که حاضر باشد در شرایط آشوب و جنگ داخلی به ایران کمک کند و امنیت و ثبات را به ایران بازگرداند؟ من در میان همسایگان چنین کشوری سراغ ندارم. اگر هم دخالتی کنند بیشتر به قصد تجزیه بخش‌هایی از ایران خواهد بود تا حفظ آرامش و امنیت. پروژه حمله آمریکا به عراق طرحی جنون‌آمیز و خطا بود و عادی‌سازی آن نیز جنون‌آمیز است. بدون چنین ماجراجویی‌های دیوانه‌واری ما می‌توانیم وضعیت را در داخل تغییر دهیم. نیاز به صبر دارد و هم‌گرایی.

BY یادداشت‌های دفتر سیاه