tgoop.com/yaddashthayesiah/561
Last Update:
از مقاله‌ای در دست ترجمه:
«توجه به متون هگل اجازه نمی‌دهد وی را زیر پرچم نمادینی جای دهیم که کربن برای بوهمه استفاده می‌کرد یعنی Imago Magia (تصویر جادویی). تصویر در اینجا در خود فعال، عمل‌کننده، سرشار از قدرتِ احضار و ظهور است و به عبارت دیگر تصویر، تجلیِ الهی است. معهذا هگل مفهوم را بالاتر از تصویر می‌نشاند و این سلسله‌مراتب جای تردید ندارد. در مفهوم و در مفهومِ روح به طور خاص است که خدا ظاهر می‌شود. در این معنا مکاشفات یاکوب بوهمه در نظر هگل بیانِ حقیقتِ الهی به شیوه‌ای زمخت و بی‌قاعده است. با این همه باید این نکته را خاطرنشان کرد که هگل بوهمه را به عنوان خاستگاه استعلایی یا فراحسی اندیشه مدرن در نظر می‌گیرد، و بیکن را خاستگاه تجربی یا حسی آن. در نظر هگل بزرگترین شایستگی بوهمه این است که دریافته است که امر نظری تمام و کمال، یعنی تثلیث الهی، در نفس آدمی و در باطن اوست. بنابراین هگل همه ارزش باطنی‌گرایی یاکوب بوهمه را، در معنایی که کربن به این کلمه می‌دهد، یعنی اندیشه بر چیزهای درون، ta ésô دریافته است.»
ژان لویی ویه‌یار بارون
BY یادداشت‌های دفتر سیاه
Share with your friend now:
tgoop.com/yaddashthayesiah/561