📚 گفتارهایی در معنی‌شناسی و زبان‌شناسی (۱۴۰۳)

✍🏻 محمدرضا رضوی

این کتاب حاوی مقالات و نوشته‌هایی است که دربارهٔ موضوعات متنوعی در معنی‌شناسی و زبان‌شناسی نگاشته و منتشر شده‌اند. گفتارهای بخش نخست عمدتاً به حوزهٔ معنی‌شناسی مربوط‌اند و گفتارهای بخش دوم در حوزهٔ گسترده‌تر زبان‌شناسی و دستور جای می‌گیرند. علاقه‌مندان به معنی‌شناسی زبانی، زبان‌شناسی شناختی، زبان‌شناسی نقش‌گرا و دستور زبان فارسی مخاطب بالقوهٔ این مجموعه هستند. (از جلد پشت کتاب؛ نشر کتاب بهار)

#⃣ #کتاب #زبان‌شناسی

🍁 معادل فارسی «پادکست» اعلام شد

💬 نسرین پرویزی (معاون واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی):

پادکست از واژه‌های فرنگی است که این روز‌ها بسیار کاربرد دارد و مخاطبان آن بسیارند؛ از این رو، ضرورت داشت برای آن، معادل فارسیِ مناسب مصوب شود.

کلمهٔ وب‌آوا در سال ۱۳۸۵ برای پادکست معادل‌سازی شد؛ اما به سبب ایراد‌هایی که مخاطبان گرفتند و اینکه واژهٔ آوا معمولاً در زبان فارسی به نوعی موسیقی یا آهنگ یا آوا‌های غیر صحبت و کلام گفته می‌شود، دوباره معادل‌سازی و کلمهٔ پادپخش تصویب شد.

فرایندی که پادکست با آن ساخته می‌شود پادکستینگ است که فرهنگستان برای آن پادسازی گذاشته است. فرهنگستان برای واژهٔ فرنگی ویدئوپادکست (ویدئوکست یا ودکست) نماپاد را مصوب کرده‌ است؛ برای ویدئو، نما در نظر گرفته و پادپخش به پاد مختصر و نماپاد تصویب شد.

پادکَچِر هم از مشتقات پادکست و برنامهٔ کاربردی است که پادپخش‌ها را دریافت و بارگیری و پخش می‌کند و فرهنگستان برای آن پادگیر را مصوب کرده ‌است.

©️ از: خبرگزاری صدا و سیما (۱۴۰۳/۵/۸) | #واژه‌شناسی

🍁 دربارهٔ دست‌خط مخفیِ چندصدسالهٔ «نوشو»، که فقط زنان چینی می‌توانند آن را رمزگشایی کنند، چه می‌دانید؟

دست‌خط رازآلود «نوشو» را زنان چینی ابداع کردند که قرن‌ها به‌خاطر جداسازیِ جنسیتی به آموزش، خواندن و نوشتن دسترسی نداشتند. حالا اما این خط به کتاب‌ها، آگهی‌های مترو و آثار هنری نیز راه پیدا کرده است.

چن یولو هرگز فکر نمی‌کرد که زنان استان هونان، محل تولدش، ابداع‌کنندهٔ دست‌خط رازآلودی باشند، چه برسد به اینکه روزی مبلغ این خط شود. این روزها اما، این جوان ۲۳ساله خود را سفیر «نوشو» معرفی می‌کند، دست‌خطی که زمانی تنها برای تعداد کمی از زنان در جنوب چین شناخته شده بود.

این دست‌خط با نوشته‌‌های مخفیِ زنانی که از آموزش رسمی به زبان چینی منع شده بودند آغاز شد. اکنون جوانانی مانند چن، این نوع نوشتار را فراتر از محله‌های زنانه در روستای جیانگ یانگ هونان، منطقه‌ای که این دست‌خط در آنجا ابداع شد، گسترش می‌دهند.

امروزه نوشتار «نوشو» را می‌توان در کتاب‌فروشی‌های مستقل در سراسر کشور، آگهی‌های مترو، غرفه‌های نمایشگاه صنایع دستی، خالکوبی، آثار هنری و حتی وسایل روزمره مانند گیره‌های مو مشاهده کرد.

«نوشو» توسط زنان روستای کوچکی در جیانگ یانگ در استان جنوبی، که مائو تسه تونگ رهبر پیشین چین در آن متولد شد، ابداع شد. اما دربارهٔ زمان پیدایش آن اختلاف‌نظر وجود دارد. محققان تخمین می‌زنند که این دست‌خط حداقل چند قرن قدمت دارد و به زمانی بازمی‌گردد که خواندن و نوشتن به‌عنوان فعالیتی مردانه تلقی می‌شد. بنابراین زنان این نوع نوشتار را برای برقراری ارتباط با یکدیگر گسترش دادند.

دست‌خط «نوشو» در واقع برگرفته از حروف چینی است، اما حروف به‌کاررفته در آن انحنای ملایم‌تری دارد و با شیب مورب نوشته شده است که فضای بسیار کمتری را نسبت به خط چینی مدرن مربعی با زوایای خشنش اشغال می‌کند.

زنان در آن زمان تحت کنترل والدین یا شوهرشان زندگی می‌کردند و در خفا با استفاده از نوشتار «نوشو»، که گاهی اوقات به آن «نسخهٔ اشک‌ها» نیز گفته می‌شود، غمی که مجبور به تحمل آن بودند، مانند ازدواج‌های اجباری، درگیری‌های خانوادگی و محدودیت‌های‌شان را به ثبت می‌رساندند.

خو یان، ۵۵ساله، نویسندهٔ کتابی آموزشی دربارهٔ دست‌خط «نوشو» و بنیانگذار مؤسسهٔ «نامه روز سوم» در پکن می‌گوید وقتی به زنان اجازه داده نمی‌شد که به مدرسه بروند و آنها راهی برای آموزش خودم پیدا کردند. نام مؤسسهٔ «نامه روز سوم» برگرفته از دفتری با نوشتار «نوشو» است، که چند قرن قدمت دارد. نویسندهٔ این متن، که زنی در جیانگ یانگ بوده است، سه روز پس از ازدواجش را توصیف کرده است که به او اجازه داده شده به خانهٔ دوران کودکی خود برود.

این نوع نوشتارِ منحصربه‌‌فرد به زنان این منطقه اجازه داد داستان‌ زندگیِ خود را در قالب شعر و خاطره به ثبت برسانند. این دست‌خط‌های رازآلود به زنان جیانگ یانگ صدایی داد که از طریق آن آرامش پیدا کنند. این دست‌خط رازآلود امروزه نیز به‌عنوان منبع قدرت برای زنان جوان ناراضی از محدودیت‌های مردسالارانه بدل شده است.

چن، که در یک مدرسهٔ هنری در شانگهای در رشتهٔ عکاسی تحصیل کرده است، گفت که استادانِ مردِ او اغلب به‌دلیل اندام نحیفش فکر می‌کردند که او قادر نیست با عکاسان مرد رقابت کند. او، که از این موضوع ناامید شده بود، به‌جای عقب نشستن به یادگیریِ دست‌خط «نوشو» روی آورد. چن با اشاره به یادگیری «نوشو» گفت: «احساس کردم که قدرت بسیار قوی دریافت کرده‌ام و فکر می‌کنم بسیاری از زنان به این قدرت نیاز دارند.»

او، که می‌خواست مستندی با رویکردی فمینیستی بسازد، در جست‌وجو‌های آنلاین خود با «نوشو» آشنا شد. وقتی متوجه شد که این نوع نوشتار در جیانگ یانگ، و تنها چند کیلومتر آن طرف‌تر از زادگاهش ابتدع شده است، بلافاصله تصمیم گرفت پروژهٔ فارغ‌التحصیلیِ خود را به این موضوع اختصاص دهد.

🔗 متن کامل را در یورونیوز بخوانید.

©️ از: یورونیوز (۱۴۰۳/۵/۱۰)

#️⃣ #خط‌ #زبان_و_جنسیت

🍁 دربارهٔ دست‌خط مخفیِ چندصدسالهٔ «نوشو»، که فقط زنان چینی می‌توانند آن را رمزگشایی کنند، چه می‌دانید؟

📝 جزئیات بیشتر را در اینجا بخوانید.

© از: کانال یورونیوز (۱۴۰۳/۵/۱۱) | #زبان_و_جنسیت

🍁 معادل فارسی «ایموجی» اعلام شد

💬 نسرین پرویزی (معاون واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی):

کسانی که با فضای مجازی سروکار دارند بسیار از ایموجی‌ها استفاده می‌کنند و همین کاربردهای زیاد فرهنگستان زبان و ادب فارسی را بر آن داشت تا معادل فارسی آن را تصویب کند. یکی از دستورکارهای فرهنگستان رصد واژه‌های فرنگی پرکاربرد در جامعه و معادل‌گزینی برای این واژه‌هاست و چون واژهٔ ایموجی بسیار پرکاربرد بود، برای آن معادل فارسی شکلک را تصویب کردیم. واژهٔ شکلک، افزون‌بر فهم‌پذیربودن، کوتاه است و فعل فرستادن به‌راحتی در کنار آن می‌نشیند؛ برای مثال، شما می‌توانید بگویید شکلک فرستادم یا شکلکی که فرستادی قشنگ بود.

©️ خبرگزاری صدا و سیما (۱۴۰۳/۵/۱۳) | #واژه‌شناسی

🍁 ایموجی‌هایی که اروپاییان در پیام‌ها و کامنت‌های‌شان استفاده نمی‌کنند؛ چرا؟

استفاده از برخی صورتک‌های موسوم به «ایموجی» توسط کاربران در جریان برقراری ارتباطات جهانی، به‌طور قابل‌توجهی رو به کاهش است. مطالعات نشان داده که برخی از آنها در معرض انقراض هستند که در ادامه شرح داده می‌شوند.

ایموجی‌های «دودو»، «بز کوهی» و «امید» از جمله ایموجی‌هایی هستند که استفاده از آنها تقریباً در جهان متوقف شده و، به عبارت دیگر، منقرض شده‌اند. اکنون بررسی‌های شرکت آمریکایی Superside نشان داده که چند ایموجی دیگر نیز به‌زودی به این جمع می‌پیوندند.

در واقع، در جریان تحقیقات این شرکت، میزان استفاده از ۱۰۰ ایموجی برتر در سراسر جهان به کمک نرم‌افزار Keyword Tool مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

این تحقیقات نشان داد که میزان استفاده از ۱۴ ایموجی در سراسر جهان رو به کاهش است و در صدر آنها نیز ایموجی «اوکی» (👌) وجود دارد. رتبهٔ استفاده از این ایموجی از سال ۲۰۱۳ میلادی تاکنون ۶۶ پله کاهش یافته است.

ایموجی «😳»، که نماد شرمندگی و خجالت است، در جایگاه دوم قرار دارد و ایموجی «🙌»، که در واقع شخصی هر دو دستش را به نشانهٔ شادی بالا می‌برد، در جایگاه سوم کمترین میزان استفاده است.

ایموجی «😏»، که برای پوزخند است، در ایالات متحده، بریتانیا و اسلواکی کمتر از دیگر کشورها استفاده می‌شود و رتبه اول در معرض خطرترین ایموجی‌ها را در این کشورها به خود اختصاص داده است.

در سراسر اروپا، به‌ویژه در فرانسه و آلمان، کمترین استقبال از ایموجی جیغ (😱) شده و به آرامی در حال ناپدیدشدن است. میزان استفاده از این ایموجی ۴۷ درصد کاهش یافته است. در ایرلند، یونان، ایسلند و چک استفاده از ایموجی «اوکی» (👌) رو به افول است.

دلیل کاهش استفاده از این ایموجی‌ها چیست؟
اولین دلیل طراحیِ ایموجی‌های جدیدتر است و دیگر اینکه برخی از گروه‌هایی که اقدام به نفرت‌پراکنی در شبکه‌های مجازی می‌کردند برخی از ایموجی‌ها را نیز ضمیمه محتواهای خود می‌کردند و، به این تریتب، استفاده از آن ایموجی‌ها به‌تدریج کاهش یافت.

به‌طور مثال، ایموجی‌های کیسه پول را با محتواهای یهودستیزی و ایموجی «اوکی» را با محتواهایی دربارهٔ برتری سفیدپوستان منتشر می‌کردند.

پیش از این، نظرسنجیِ مؤسسهٔ آنلاین آلمانی Statista در سال ۲۰۲۳ میلادی نشان داده بود که از هر ۱۰ مرد یک نفر و از هر بیست زن یک نفر گفتند که هرگز از ایموجی‌ها استفاده نمی‌کنند.

نظرسنجیِ YouGov نیز نشان داده که با افزایش سن، استفاده از ایموجی‌ها کاهش می‌یابد، به‌طوری که ۱۵ درصد از افراد ۶۵ سال به بالا اعلام کردند هرگز از ایموجی‌ها استفاده نکردند. این رقم در میان پاسخ‌دهندگان در سنین ۱۸ تا ۴۴ سال تنها ۳ درصد بوده است.

نسل «زِد» نیز برخی ایموجی‌ها را بسیار قدیمی می‌داند و یا عمدتاً به سمت ایموجی‌های جدیدتر جذب می‌شود یا کلاً از آنها اجتناب می‌کند.

© از: یورونیوز (۱۴۰۳/۵/۱۳)

📝 فرهنگستان زبان و ادب فارسی معادل «شکلک» را برای ایموجی تصویب کرده است.

🍁 فرهنگستان زبان و ادب فارسی به ویراستار هوشمند ویراویراست نشان تأیید داد

فرهنگستان زبان و ادب فارسی با هدف پشتیبانی از محصولات نرم‌افزاریِ مرتبط با زبان و خط فارسی در رایانه و فضای مجازی به ویراستار هوشمند ویراویراست نشان تأیید داد.

به گزارش روابط عمومی فرهنگستان، با توجه به گسترش فنّاوری اطلاعات و به‌منظور حفظ خطّ و زبان فارسی در محیط رایانه و فضای مجازی، فرهنگستان زبان و ادب فارسی بر آن شده است تا با محوریت گروه زبان و رایانه، از محصولات نرم‌افزاریِ مرتبط با زبان و خطّ فارسی حمایت معنوی کند.

برپایۀ این گزارش، در نخستین گام، پس‌از بررسی ویراستار هوشمند ویراویراست و سنجش آن با داده‌ها محک تهیه‌شده در گروه زبان و رایانۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، به این نرم‌افزار نشان تأیید تعلق گرفت و پیوند آن در بخش پیوندهای مفید وبگاه فرهنگستان بارگذاری شد.

این گزارش می‌‎افزاید پردازش زبان طبیعی زیرشاخه‌ای بِکر در علم هوش مصنوعی است که به بررسیِ زبان و گفتار طبیعیِ انسان‌‌ها براساس قواعد رایانه‌ای می‌پردازد. در زبان فارسی نیز افراد و شرکت‌هایی در این حوزه دست به نوآوری‌های دانش‌بنیان زده‌اند. درصورتی‌که ملاک تولید هر نرم‌افزاری، ویراست جدید دستور خط فارسی و عملکرد و کارآمدی آن ۷۵ درصد و بالاتر باشد، نشان فرهنگستان به آن محصول تعلق خواهد گرفت.

گفتنی است «پردازشگران زبان‌ویرا» یکی از شرکت‌های خلاق در حوزۀ پردازش زبان طبیعی و هوش مصنوعی است که ابزارهای زبان‌محور بسیاری را طراحی کرده است. ویراستار هوشمند «ویراویراست» یکی از این ابزارهاست که به‌تازگی، و پس‌از ارزیابی در گروه زبان و رایانۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، توانسته نشان تأیید فرهنگستان را کسب کند. این ابزار به کاربران فارسی کمک می‌کند نوشته‌های خود را مطابق دستور خط فارسی مصوب فرهنگستان (۱۴۰۱)، ویرایش کنند. ویراویراست از فرایند پردازش زبان طبیعی استفاده می‌کند و می‌تواند در واژه، جمله‌ و معناشناسی متن‌های فارسی را اصلاح کند.

©️ وبگاه فرهنگستان زبان و ادب فارسی (۱۴۰۳/۵/۱۶)

#️⃣ #ویرایش #نرم‌افزار #ابزار_کاربردی

🍁 دربارۀ دستور خط فارسی شکسته

🎙امید طبیب‌زاده

©️از: کانال فرهنگستان زبان و ادب فارسی (۱۴۰۳/۳/۲۱)

📝 کتاب‌های مرتبط:

📚 اصول شکسته‌نویسی (۱۳۹۱)

📚 فارسی شکسته (۱۳۹۸)

#️⃣ #خط #خط_فارسی

🍁 معادل فارسی «کوییز» اعلام شد

💬 نسرین پرویزی (معاون واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی):

«کوییز» از پرکاربردترین واژه‌های فرنگی در فضاهای آموزشی است. همین پرکاربردبودن، فرهنگستان را مجاب کرد تا در جدیدترین معادل‌گزینی برای واژه‌های فرنگی، برای «کوییز» معادلی فارسی و مناسب تعیین کند.

فرهنگستان پیش از این برای واژۀ فرنگی «تست» آزمون را مصوب کرده بود و چون «کوییز» به امتحانات مقطعی و کوچک‎تر اطلاق می‎شود، با افزودنِ کاف تصغیر به کلمۀ آزمون، واژۀ فارسی «آزمونک» ساخته و مصوب شد.

©️ خبرگزاری صدا و سیما (۱۴۰۳/۵/۲۰)| #واژه‌شناسی

🍁 استاد بزرگ زبان‌شناسی که در جوانی فارسی بلد نبود!

▪️به مناسبت سال‎روز وفات کورش صفوی

کورش صفوی ۲۰ مرداد ۱۴۰۲ درگذشت.

©️از: کانال فرزند ایران (۱۴۰۳/۵/۲۰) #زبان‌شناس

🍁 Symbolic Interactionism

✍🏻 DeLamater et al:

The basic premise of symbolic interactionism is that human nature and social order are products of symbolic communication among people. Society (from cultures to institutions to ourselves) is produced and reproduced through our interactions with others by means of language and our interpretation of that language. There are three main premises of symbolic interaction (Blumer, 1969):

➊ We act toward things on the basis of their meanings.

➋ Meanings are not inherent but are negotiated in interaction with others.

➌ Meanings can be modified and changed through interaction.

People communicate successfully with one another only to the extent that they ascribe similar meanings to objects. An object’s meaning for a person depends not so much on the properties of the object itself but on what the person might do with the object.

In other words, an object takes on meaning only in relation to a person’s plans. Consider an empty glass bottle. Standing alone, a bottle has no meaning. The meaning of the bottle comes from how you plan to use it. If there is liquid in it, it becomes a vessel for a beverage. Placed in the recycling bin, it becomes waste. But if someone pulls it out of the recycling bin and puts flowers in it, it becomes a vase. Use it in a bar fight and it might be a weapon. Placed on its side at the center of a table filled with people, it becomes a game piece for “spin the bottle.” We learn the meanings of things – whether bottles or smiles or pieces of linen and cotton printed with black and green ink – through interaction with others. These meanings can change and shift over time based on social interaction. (DeLamater et al, 2024: 8 – 9)

📚 DeLamater, John D. & Collett, R Jessica L. & Hitlin, Steven. (2024). Social Psychology. 10th edition. UK: Routledge.

🍁 آیا پژوهشگران باید کمتر مقاله بنویسند؟

▪️مقالات فست‌فودی و ساندویچی

شاید اغراق نباشد اگر بگوییم همۀ ما در جامعۀ مدرن، به‎ویژه پژوهشگران دانشگاهی، غرق در کار هستیم. همیشه مقالات بیشتری برای نوشتن، درخواست‌های بیشتری برای اعطای کمک‎هزینه تحصیلی، گزارش‌های اداری بیشتر برای تکمیل رزومه، شرکت در کنفرانس‌های بیشتری وجود دارد، اتفاقاتی که افراد دانشگاهی در آن وارد یک مسابقه شده و تلاش می‌کنند برای تکمیل رزومۀ خود و افزایش بخت‌شان برای ترفیع و پیشرفت بیشتر در زمینۀ کاری و تحصیلیِ بیشتر در آن غرق شوند. در همین حال تعداد مقالات آکادمیک، انتشار موارد تحقیقاتی به‎شدت در حال افزایش است.

به‌‏طور خاص، به‏عنوان یکی از سریع‌ترین حوزه‌های رشد پژوهشی، پژوهش در زمینۀ انرژی تجدیدپذیر نیز شاهد رشد چشمگیر تعداد انتشارات و همچنین تعداد مجلات پژوهشی بوده است. به‎نظر می‌رسد ما در یک چرخۀ بی‌پایان قرار داریم که روزبه‎روز سریع‌تر می‌شود و بدتر از آن، به‎نظر می‌رسد نمی‌توانیم مسیر را تغییر دهیم.

واضح است که همه سخت‌تر و سخت‌تر کار می‌کنند تا با تلاش‌های پژوهشی تأثیر بگذارند، اما مشخص نیست که آیا واقعاً این تلاش‌ها به نتیجۀ واقعی ختم می‌شود یا افراد در یک مسابقۀ بی‌ارزش چاپ مقاله گرفتار شده‌اند. این‌همه مقاله در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر تا چه اندازه توانسته به تغییر سیاستی عملی در این زمینه منتهی شود؟ دولت‌ها تا چه میزان متقاعد شده‌اند که بر مبنای این پژوهش‌ها تغییراتی در سیاست‌گذاری کلی خود اعمال نمایند.

برخی از محققان دانشگاهی معتقدند که شاید بهتر است مقالات کمتری منتشر اما روی کیفیت آن تمرکز و توجه بیشتری اعمال شود. به عبارت دیگر، به‎جای انتشار تعداد بی‌پایانی مقاله که هر روز در نشریه، فصلنامه، ماهنامه و مجلات عملی و پژوهشی [منتشر می‎شود]، شاید بهتر باشد پژوهشگران روی تعداد کمتری مقاله و پژوهش اما با کیفیتی بالاتر که بتواند تأثیر عملی در زندگی داشته باشد کار کنند.

استمرار این روند باعث شده تا برخی از محققان از مفاهیمی چون مقالات فست‌فودی و ساندویچی برای پژوهش‌هایی استفاده کنند که با سرعت بالا اما با کیفیت پایین تولید می‌شوند.

ضمن اینکه برخی از این پژوهش‌ها بدون اینکه پایۀ علمی قوی داشته باشد، نتایج جدیدی را اعلام می‌کنند که با یافته‌های پیشین در تضاد است. این روند باعث می‌شود که مردم در یافتن برخی پاسخ‌ها سردرگم بمانند و وجود نتایجی کاملاً متضاد در یک مسئلۀ مشخص حتی اعتبار علم و پژوهش‌های علمی را هم به خطر بیندازد [...]

هوش مصنوعی؛ آفت یا یاری‌رسان؟
اما بخش دیگری که نگرانی‌ها را از گسترده‌ترشدن این روند افزایش داده ابزارهای هوش مصنوعی مانند چت‎جی‎پی‎تی است که به پژوهشگر کمک می‌کند در مدت کوتاهی دنیایی از مطالب را به پژوهش خود بیفزاید. این مقالات می‌توانند حتی خیلی سریع‌تر از قبل آماده شوند و کار را از پیش هم راحت‌تر کرده‌اند با این حال، همه می‌دانند که این ابزارها دست‎کم فعلاً تا چه اندازه غیرقابل اعتماد هستند و به‌سادگی می‌توان یک اشتباه جدی در آن رخ دهد.

ضمن اینکه برخی به هوش مصنوعی برای خلاصه‌کردن مقالات پژوهشیِ طولانی اعتماد می‌کنند تا بتوانند مقالات بیشتری را در مدت زمان کمتری مطالعه کنند، اعتمادی که می‌تواند چندان مفید نباشد و ممکن است باز هم پژوهشگر درگیر ایرادات قابل پیش‌بینی ابزارهای هوش مصنوعی شود.
در نتیجه، تلاش برای تولید مقالات پژوهشی بیشتر برای انسان‌ها در مقایسه با ماشین‌های هوش مصنوعی بی‌فایده است. در مقابل، پژوهشگران باید روی کارهایی تمرکز کنند که ابزارهای هوش مصنوعی از انجام آن ناتوان هستند. به عنوان مثال، کارهای پژوهشی جدید و خلاقانه که تاکنون به آنها پاسخ علمی داده نشده است.

معیارهای ارزیابی و مسابقۀ تولید بیشتر
یکی از پرسش‌هایی که بسیاری از دانشمندان در حال یافتن پاسخ آن هستند این است که چرا نمی‌توان از این چرخۀ غیرمولد تولید مطالب علمی خارج شد و به‎جای کمیت روی کیفیت بیشتر تمرکز نمود. بخشی از مشکل به معیارهای ارزیابی برمی‌گردد که در مراکز علمی و پژوهشی برای جذب نیرو وضع شده است. تأکید بر تعداد مقالات و کتاب بیشتر باعث می‌شود که پژوهشگر در این مسابقه تولید ماشینی پژوهش‌ها درگیر شوند و کیفیت جای خود را کمیت می‌دهد. هرچند بسیاری این انتقاد را وارد می‌دانند، اما در عین حال پیشنهاد جایگزینی هم در ذهن ندارند که بتوان با مدد آن پژوهشگران، دانشمندان و محققان را رتبه‌بندی کرد.

اما شاید یک ایده اصلاحی این باشد که بسیاری از پژوهشگران پیش از اینکه به سراغ نوشتن یک مطلب خاص بروند به این پرسش پاسخ دهند که واقعاً تا چه اندازه نیازی برای نوشتن یک مقاله جدید در این حوزه احساس می‌شود. آیا پژوهش‌های پیشین به پرسش‌ها در این زمینه پاسخ نداده‌اند؟

©️از: یورونیوز (۱۴۰۳/۵/۳۰) | #نگارش #مقاله

📚 مترجمیِ زبان اشاره: اصول، مبانی، راهکارها (۱۴۰۳) (ویراست دوم)

✍🏻 حسام‌الدین قنبر، سارا سیاوشی و ندا پات‌داد

در ویراست جدید کتاب، بر آن شدیم که مطالبی تکمیلی را در خصوص موارد ضروری برای مترجمان زبان اشاره بگنجانیم. کسب آگاهی در مورد این موضوعات به دانش پژوهشگران و دانشجویان می‌افزاید. اهم این مطالب عبارت‌اند از: انواع ترجمه‌ها و مقایسۀ آنها با یکدیگر، دسترس‌پذیری و مفهوم آن در ارتباط با ناشنوایان، انواع دسترس‌پذیری برای ناشنوایان، مهارت‌های لازم برای مترجم و مقایسۀ نظام زبان اشاره در چندین کشور جهان. امیدواریم که کتاب فوق برای کسب دستاوردهای علمی دانشجویان و پژوهشگران این رشته مفید واقع شود. این کتاب تنها منبع تخصصی ــ علمی موجود  برای رشتهٔ مترجمیِ زبان اشاره در ایران است.

🔗 این کتاب را می‌توانید از مؤسسه انتشارات علمی دانشگاه صنعتی شریف تهیه کنید.

#⃣ #کتاب #ناشنوایان #زبان_اشاره #مترجمی #ترجمه

🍁بانویی که زبان فراموش‌شده‌ای را زنده کرد

▪️ بدرالزمان قریب (۱ شهریور ۱۳۰۸ ــ ۷ مرداد ۱۳۹۹)

©️از: کانال فرزند ایران (۱۴۰۳/۶/۱) | #زبان‌شناس

🔗 فرسته‌های مرتبط: مستندهای «بانوی واژه‌ها» (۱۳۹۹) و «با زبان خاموش» (۱۴۰۰) و یادداشت «بدرالزمان قریب، زنی که زبانی را زنده کرد» (۱۴۰۲)