Telegram Web
🐱پژوهش جدید: گربه‎ها کلمات را سریع‎تر از نوزاد انسان یاد می‎گیرند

یافته‌های پژوهشی که در مجلهٔ Scientific Reports منتشر شد نشان می‌دهد که گربه‌ها می‌توانند کلمات را سریع‌تر از نوزاد انسان یاد بگیرند. این پژوهش، که در دانشگاه آبازو در ژاپن و به سرپرستیِ ساهو تاکاگی، دانشمند علوم شناختی، انجام شد، حاکی از آن است که گربه‌ها ممکن است به‌صورت ذاتی برای یادگیری جنبه‌هایی از زبانِ انسان آماده باشند.

تاکاگی و گروهش برای مطالعهٔ بیشتر این موضوع، با استفاده از شیوه‌هایی که قبلاً برای بررسیِ رشد زبانیِ نوزاد ۱۴ماهه انسان به‌کار رفته بود، آزمایشی برای گربه‌ها طراحی کردند. نوزادان در این شیوه، معمولاً برای به‌خاطرسپردن واژه‌ها نیاز به ۱۶ تا ۲۰ تکرار دارند. این پژوهش نشان داد که گربه‌ها تنها بعد از چهار بار شنیدن کلمه و دیدن تصویر مرتبط، می‌توانند ارتباط تصویر و کلمه را درک کنند و کلمه را به‌خاطر بسپارند.

©️ از: کانال ایندیپندنت فارسی‌ (۱۴۰۳/۹/۲۵)
🍁 فارسی گفتاری و شکسته‌نویسی

سخن دبیران نشست
نازنین خلیلی‌پور و حسین جاوید

سخنرانی‌ها
تاریخچهٔ پژوهش دربارهٔ فارسی تهرانی
فرهاد قربان‌زاده

آواشناسی و نحو زبان گفتاری
بهروز صفرزاده

هفت دلیل در مخالفت با شکسته‌نویسی
محمدمهدی باقری

نسبت دو دستور خط گفتاری و رسمی
علی ملیح

دستور خط زبان گفتاری
هومن عباس‌پور

🎥 از: آپارات ویرایش‌پژوهان (آذر ۱۴۰۳)

🔗 پرده‎نگارهای نشست: اینجا

🔗 گزارش تصویری نشست: اینجا

🔗 فایل‎های صوتی نشست: اینجا

🔗 چکیدۀ سخنان سخنرانان: اینجا

#️⃣ #ویرایش #زبان_گفتاری #شکسته‌نویسی
کتاب «سنجشگرانه‌اندیشی: درآمدی بر خوب استدلال‌کردن» (۲۰۲۴) به قلم جِیمی کارلین واتسون، رابرت آرپ و اِسکایلر کینگ را چند ماه پیش مطالعه کردم. کتاب چند بی‌دقتی داشت. به یکی از مؤلفان (جِیمی کارلین واتسون) ایمیل زدم. پاسخ نداد. به انتشارات بلومزبری ایمیل زدم. آنها نیز پاسخی نداند. به هر حال، ایمیل‌ها و آن بی‌دقتی‎ها را در اینجا با شما همرسانی می‌کنم.

حسین حسن‌زاده

#️⃣ #کتاب #ویرایش #ایمیل #تفکر_انتقادی
🍁 این کلمات زندان‌اند

✍🏻 مهراب صادق‌نیا:

اصطلاح خشونت نمادین (symbolic violence) برای اولین بار توسط پی‌یر بوردیو، جامعه‌شناس فرانسوی، به‎کار گرفته شد. او با این اصطلاح، خشونت‌های غیرفیزیکی را توصیف می‌کند. خشونتِ نمادین رفتاری است غیرفیزیکی، که نتیجۀ آن واردکردن رنج، آسیب، زخم، و درد به دیگران است. خشونت‌های نمادین به دلیل پنهان و گاه ناآگاهانه بودن، زخم‌های عمیق‌تری را ایجاد می‌کنند. خشونتِ نمادینِ زبانی از بارزترین و فراگیرترینِ گونه‌های خشونت است، ابزاری قدرتمند که معمولاً برای تسلط و کنترل بر دیگری و یا به‏‌حاشیه‎راندن‎ا‌ش به‏‌کار گرفته می‌شود. به‎کاربردن کلیشه‌ها و تعبیرهای تحقیرآمیز، مضامین جنسیتی، توهین، و زبان بدن و چهره می‌تواند اعتمادبه‌نفس یک نفر را نابود کرده، فرصت رشد و شکوفایی را از او بگیرد، و او را به دیوانگی، نابودی، و خودکشی بکشاند. شوربختانه، فرهنگ معاصر ما از خشونت‌های زبانی فربه است. ادبیات این سال‌های ما پر شده است از کلماتی که بدتر از هر تیغی انسان‌ها را می‌درند و آنها را از صحنۀ فعالیّت عمومی حذف می‌کنند. کافی‌ است سری بچرخانید تا ببینید چقدر انسان نازنین و کاربلد با کلماتی چون «روشن‌فکر»، «سکولار»، «بی‌حجاب»، «غرب‌زده»، «چپی»، «لیبرال»، «فریب‌خورده»، و مفاهیمی از این دست، تحقیر، رنجیده، و گوشه‌نشین شده‌اند. فکرش را بکنید، جملۀ «نسبت به ایشان حساسیت‌هایی وجود دارد» چقدر می‌تواند خشونت تولید کند! چقدر می‌تواند غم بیافریند! با این جمله می‌توان یک گروه یا یک نفر را در معرض بدترین رنج‌ها قرار داد. با این جمله می‌توان یک نفر را کشت و در عین حال، قاتل خوانده نشد. این کلمات زندانِ‌ انسان‌ها می‌شوند. این کلمات خنجرند و سینۀ دیگران را می‌درند. این کلمات سم‌اند و زندگیِ خیلی‌ها را نابود می‌کنند.

©️ از: کانال اخلاق در حوزه اجتماع (۱۴۰۳/۱۰/۱)
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
2024/12/28 02:22:26
Back to Top
HTML Embed Code: