tgoop.com/zdeshobehat/11012
Last Update:
شبهه #شماره_6062
🔴 متاسفم که در فرهنگی بزرگ شدم که مردمش تصور میکنند با اندوه، به خدا نزدیکترند...
👤فریدون فرخزاد
پاسخ شبهه:
نمی دانم نویسنده در کدام جامعه بزرگ شده است که این چنین تأسفش برانگیخته شده است، اما من که چنین جامعه ای را نمی شناسم!
اگر منظور نویسنده وجود آئین هایی مانند محرم، شب های قدر و ... در دین اسلام است، باید دانست که اندوه با گریه متفاوت است و به اصطلاح گریه اعم از اندوه است.
گریه انواعی دارد: گریه از روی درد، از روی ذوق و شادمانی، گریه از روی عشق و محبت، گریه ی به خاطر فراق و هجران و نیز گریه به خاطر اندوه. البته هر کدام از این انواع تقسیمات دیگری نیز دارند.
واضح است: گریه ای که مثلا از روی عشق باشد نه تنها اندوه زا نیست، بلکه نشاط آفرین و بهجت زاست.
احساس سبک باری و نشاطی که پس از مناجات عاشقانه با خدا یا با ائمه اطهار ع ایجاد می شود، تجربه ای است که هرکس یک بار مزه ی آن را چشیده باشد، مشتاق تکرار آن شده است.
در عزاداری های در محرم و عاشورا دیده می شود، در اثر نشاط زاید الوصف ایجاد شده برای سینه زنان و گریه کنندگان امام حسین (ع)، ناخودآگاه گعده هایی پر از خنده و قهقهه پس از جلسه شکل می گیرد که از دید بعضی با حرمت جلسه سازگاری ندارد.
یادآوری می شود: از منظر پیشوایان دین، مومن واقعی کسی است که حتی اگر اندوهگین باشد، باید چهره اش، پرنشاط و شادمان باشد.
(نهج البلاغه، حکمت، 333)
منبع: کانال پاسخ شبهات فضای مجازی
🌐گروه پاسخ به شبهات⤵⤵
https://www.tgoop.com/joinchat-DqwJDUF1hiFu8U4AgjRYEg
کانال پاسخ به شبهات 👇 👇
@zdeshobehat
سایت گروه پاسخ به شبهات 👇
http://zshobhe.ir
BY پاسخ به شبهات
Share with your friend now:
tgoop.com/zdeshobehat/11012