مدرسه علوم انسانی

Ⓜ️ معرفت علمی و پیشفرض های لازم



📌علم تنها در قالب چارچوب فلسفی مشخصی می‌تواند به حیات خود ادامه بدهد. فلسفه علم در واقع فرضیه ها روش ها و محدودیت های آن را تعریف می‌کند ، از این نظر فلسفه (ی علم) و علم ، اصولی عقلانی و مکمل یکدیگر هستند. علم پایه ی تفکر نقاد است. زیرا متضمن روش هایی برای سنجیدن باورهای ما درباره جهان طبیعی ست.

● شفاف بودن
● موشکافی
● نظام‌مندی و
● داشتن کمیت (باصطلاح حساب و کتاب دقیق)
نقاط قوت علم اند.


📌به بیان دیگر علم نظامی از روش هاست که می‌توان برای جبران نقاط ضعف و کاستی های تفکر ، ادراک و حافظه از آنها استفاده کرد. معرفت شناسی و شناخت شناسی شاخه ای از فلسفه است که به چیستیِ دامنه و منابع شناخت می‌پردازد. به عبارت دیگر این سوال که چگونه می دانیم که چیزی را می دانیم؟ و چه چیزهایی را حتی به صورت تئوریک می توان شناخت؟

📌علم مستلزم استفاده از روش‌هاییست که فرض می گیرد چیزی ورای جهان طبیعی وجود ندارد. به بیان دیگر علم ، مستلزم این است که ما به ماوراالطبیعه متکی نباشیم.

📌علم مستلزم فرضیه هایی درباره جهان است:

🪧مثلاً این فرضیه که واقعیت عینی وجود دارد.
اگر ما در جهان واقعی و عینی زندگی نمی‌کردیم، تحقیق درباره چگونگی ساز و کار جهان ممکن نبود. علم همچنین فرض می گیرد که جهان پیش بینی پذیر و لذا در نهایت شناختنی است.علم حکم نمی‌کند که این چیز ها حقیقی هستند ،اما مستلزم چنین فرضی است. روش علمی واحد وجود ندارد ، آنچه هست مجموعه ای از روش هاست.

📌مهمترین بخش روش های علمی مفهوم آزمون فرضیه یا فرموله کردن یک ایده به شیوه ای است که به صورت نظری و عملی قابل سنجیدن با واقعیت عینی باشد.چنین مفهومی مستلزم این است که هر ایده و نظریه ابطال پذیر باشد. آزمودن فقط محدود به آزمایش های آزمایشگاهی نمی‌شود ، بلکه شامل مشاهدات بیشتر درباره جهان پیرامون ما یا نتیجه گیری بر اساس شواهد مستقیم هم است. مادامی که بتوان به صورت نظام مند شواهد و مدارکی را گردآورد که در رد یا تایید یک یا چند نظریه باشد مفهوم موردِ نظر ، آزمون پذیر و در نتیجه علمی است.

📌 تاریخ علم در چنین بستری بالندگی و پیشرفت کرده است. برای مثال ما نمی‌توانیم مهبانگ را در شرایط آزمایشگاهی تکرار کنیم.ولی می‌توانیم سوالاتی درباره واقعیت وجود مهبانگ مطرح کنیم و برای آزمودن این نظریه ها به مشاهده بپردازیم. مثلا می توانیم به رصد تابش پس زمینه کیهانی و به بیان دیگر صدای رادیو اکتیو به جا مانده از مهبانگ بپردازیم.
ما نمی‌توانیم در زمان به عقب سفر کنیم تا شاهد وقوع تکامل باشیم ، ولی می‌توانیم با استفاده از فسیل ها ، شباهت ژنتیکی و بیولوژی رشد ، دست استنتاج بزنیم . علاوه بر آن می‌توانیم مولفه‌های تکامل (مانند جهش ژنی) را ، در آزمایشگاه ها مشاهده کنیم.

📌به این مسئله باید توجه کرد که مسیر علمی یک راه مستقیم نیست . ما از مشاهده به تولید فرضیه می‌رسیم که در اصل حدسی درباره چیستی مشاهده است و سپس فرضیه را به بوته آزمایش می‌گذاریم ، بعد از مشخص شدن جواب های آزمایش ، فرضیه باز تعریف می‌شود و مرحله آزمایش دوباره تکرار می‌شود. باید حال ، روند علمی همیشه از این نظم و ترتیب پیروی نمی‌کند ، مثلا ممکن است نظریه‌ای که مشاهده ها بر اساس آنها انجام می‌شود باعث سوگیری در نحوه مشاهده شود . همچنین ممکن است منابع متعددی الهام‌بخش ما باشند که بیی نظم و وابسته به فرهنگ و جزمی (تحت تاثیر تعصبات) باشند.

📌به علم باید به چشم یک تلاش انسانی نگاه کرد ، تلاشی که به سبب همین انسان بودن ، ناقص به هم ریخته شامل اشتباه های بسیار و مبتلا به خطا و سوگیری است. خوشبختانه علم می‌تواند خود را اصلاح کند و این شاید بزرگترین ویژگی مثبت آن باشد.





▪️ذهن فریبکارشما | استیون نولا | صفحه ۱۴۸




🛄 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی

www.tgoop.com/zistboommedia/17311

5.2K viewsDec 20 at 08:31

Ⓜ️ معرفت علمی و پیشفرض های لازم



📌علم تنها در قالب چارچوب فلسفی مشخصی می‌تواند به حیات خود ادامه بدهد. فلسفه علم در واقع فرضیه ها روش ها و محدودیت های آن را تعریف می‌کند ، از این نظر فلسفه (ی علم) و علم ، اصولی عقلانی و مکمل یکدیگر هستند. علم پایه ی تفکر نقاد است. زیرا متضمن روش هایی برای سنجیدن باورهای ما درباره جهان طبیعی ست.

● شفاف بودن
● موشکافی
● نظام‌مندی و
● داشتن کمیت (باصطلاح حساب و کتاب دقیق)
نقاط قوت علم اند.


📌به بیان دیگر علم نظامی از روش هاست که می‌توان برای جبران نقاط ضعف و کاستی های تفکر ، ادراک و حافظه از آنها استفاده کرد. معرفت شناسی و شناخت شناسی شاخه ای از فلسفه است که به چیستیِ دامنه و منابع شناخت می‌پردازد. به عبارت دیگر این سوال که چگونه می دانیم که چیزی را می دانیم؟ و چه چیزهایی را حتی به صورت تئوریک می توان شناخت؟

📌علم مستلزم استفاده از روش‌هاییست که فرض می گیرد چیزی ورای جهان طبیعی وجود ندارد. به بیان دیگر علم ، مستلزم این است که ما به ماوراالطبیعه متکی نباشیم.

📌علم مستلزم فرضیه هایی درباره جهان است:

🪧مثلاً این فرضیه که واقعیت عینی وجود دارد.
اگر ما در جهان واقعی و عینی زندگی نمی‌کردیم، تحقیق درباره چگونگی ساز و کار جهان ممکن نبود. علم همچنین فرض می گیرد که جهان پیش بینی پذیر و لذا در نهایت شناختنی است.علم حکم نمی‌کند که این چیز ها حقیقی هستند ،اما مستلزم چنین فرضی است. روش علمی واحد وجود ندارد ، آنچه هست مجموعه ای از روش هاست.

📌مهمترین بخش روش های علمی مفهوم آزمون فرضیه یا فرموله کردن یک ایده به شیوه ای است که به صورت نظری و عملی قابل سنجیدن با واقعیت عینی باشد.چنین مفهومی مستلزم این است که هر ایده و نظریه ابطال پذیر باشد. آزمودن فقط محدود به آزمایش های آزمایشگاهی نمی‌شود ، بلکه شامل مشاهدات بیشتر درباره جهان پیرامون ما یا نتیجه گیری بر اساس شواهد مستقیم هم است. مادامی که بتوان به صورت نظام مند شواهد و مدارکی را گردآورد که در رد یا تایید یک یا چند نظریه باشد مفهوم موردِ نظر ، آزمون پذیر و در نتیجه علمی است.

📌 تاریخ علم در چنین بستری بالندگی و پیشرفت کرده است. برای مثال ما نمی‌توانیم مهبانگ را در شرایط آزمایشگاهی تکرار کنیم.ولی می‌توانیم سوالاتی درباره واقعیت وجود مهبانگ مطرح کنیم و برای آزمودن این نظریه ها به مشاهده بپردازیم. مثلا می توانیم به رصد تابش پس زمینه کیهانی و به بیان دیگر صدای رادیو اکتیو به جا مانده از مهبانگ بپردازیم.
ما نمی‌توانیم در زمان به عقب سفر کنیم تا شاهد وقوع تکامل باشیم ، ولی می‌توانیم با استفاده از فسیل ها ، شباهت ژنتیکی و بیولوژی رشد ، دست استنتاج بزنیم . علاوه بر آن می‌توانیم مولفه‌های تکامل (مانند جهش ژنی) را ، در آزمایشگاه ها مشاهده کنیم.

📌به این مسئله باید توجه کرد که مسیر علمی یک راه مستقیم نیست . ما از مشاهده به تولید فرضیه می‌رسیم که در اصل حدسی درباره چیستی مشاهده است و سپس فرضیه را به بوته آزمایش می‌گذاریم ، بعد از مشخص شدن جواب های آزمایش ، فرضیه باز تعریف می‌شود و مرحله آزمایش دوباره تکرار می‌شود. باید حال ، روند علمی همیشه از این نظم و ترتیب پیروی نمی‌کند ، مثلا ممکن است نظریه‌ای که مشاهده ها بر اساس آنها انجام می‌شود باعث سوگیری در نحوه مشاهده شود . همچنین ممکن است منابع متعددی الهام‌بخش ما باشند که بیی نظم و وابسته به فرهنگ و جزمی (تحت تاثیر تعصبات) باشند.

📌به علم باید به چشم یک تلاش انسانی نگاه کرد ، تلاشی که به سبب همین انسان بودن ، ناقص به هم ریخته شامل اشتباه های بسیار و مبتلا به خطا و سوگیری است. خوشبختانه علم می‌تواند خود را اصلاح کند و این شاید بزرگترین ویژگی مثبت آن باشد.





▪️ذهن فریبکارشما | استیون نولا | صفحه ۱۴۸




🛄 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی

BY مدرسه علوم انسانی