وَلَايَةُ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ أَبِي‌ طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ

وَلَايَةُ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ أَبِي‌ طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ

مردان متاهل دل ندارند؟ نباید صیغه کنند؟ ♦️جناب محمد بن مسلم رحمة الله علیه که یکی از اصحاب کبار امام صادق صلوات الله علیه بوده و چند هزار حدیث حفظ بوده محضر امام سخن از صیغه کردنش می شود و حال آنکه متاهل هم بوده؛ امام نه تنها نهی نمی کند و بد نمی فرماید بلکه…

در مبحث صیغه از خالق اطاعت کنیم نه از مخلوق

«2»- ج، [الإحتجاج]: كَتَبَ الْحِمْیَرِیُّ إِلَی النَّاحِیَةِ الْمُقَدَّسَةِ سَائِلًا عَنِ الرَّجُلِ مِمَّنْ یَقُولُ بِالْحَقِّ وَ یَرَی الْمُتْعَةَ وَ یَقُولُ بِالرَّجْعَةِ إِلَّا أَنَّ لَهُ أَهْلًا مُوَافِقَةً لَهُ فِی جَمِیعِ أُمُورِهِ وَ قَدْ عَاهَدَهَا أَنْ لَا یَتَزَوَّجَ عَلَیْهَا وَ لَا یَتَمَتَّعَ وَ لَا یَتَسَرَّی وَ قَدْ فَعَلَ هَذَا مُنْذُ تِسْعَ عَشْرَةَ سَنَةً وَ وَفَی بِقَوْلِهِ فَرُبَّمَا غَابَ عَنْ مَنْزِلِهِ الْأَشْهُرَ فَلَا یَتَمَتَّعُ وَ لَا یتحرك [تَتَحَرَّكُ] نَفْسُهُ أَیْضاً لِذَلِكَ وَ یَرَی أَنَّ وُقُوفَ مَنْ مَعَهُ مِنْ أَخٍ وَ وَلَدٍ وَ غُلَامٍ وَ وَكِیلٍ وَ حَاشِیَةٍ مِمَّا یُقَلِّلُهُ فِی أَعْیُنِهِمْ وَ یُحِبُّ الْمُقَامَ عَلَی مَا هُوَ عَلَیْهِ مَحَبَّةً لِأَهْلِهِ وَ مَیْلًا إِلَیْهَا وَ صِیَانَةً لَهَا وَ لِنَفْسِهِ لَا لِتَحْرِیمِ الْمُتْعَةِ بَلْ یَدِینُ لِلَّهِ بِهَا فَهَلْ عَلَیْهِ فِی تَرْكِ ذَلِكَ مَأْثَمٌ أَمْ لَا فَخَرَجَ الْجَوَابُ یُسْتَحَبُّ لَهُ أَنْ یُطِیعَ اللَّهَ تَعَالَی بِالْمُتْعَةِ لِیَزُولَ عَنْهُ الْحِلْفُ فِی الْمَعْصِیَةِ وَ لَوْ مَرَّةً وَاحِدَةً(2).

🔸الاحتجاج: حمیری برای ناحیه مقدسه (امام عصر علیه السلام) نامه ای فرستاد و درباره مردی سؤال کرد که انسانی حقگو است و به متعه و رجعت اعتقاد دارد، اما همسری دارد که در تمامی امور زندگی با آن مرد موافقت دارد، ولی مرد با زنش عهد بسته که بر او همسری نیاورده، صیغه نکند و کنیز نگیرد؛ و به این عهد و پیمان نوزده سال است که وفادار مانده و چه بسا چند ماه از منزل دور بوده و متعه نکرده و حتی قصد این کار را هم ننموده و چنین می پندارد که اگر همراهانش مانند، برادر، فرزند، غلام و وکیل و دیگران، اگر بر تمتع وی پی ببرند، باعث کاهش جایگاهش نزد آنان می شود. و نیز دوست دارد به قولی که داده وفادار بماند، به خاطر محبت به خانواده و نیز صیانت از قولی که داده، البته نه از روی تحریم صیغه، بلکه اعتقاد به صیغه که حکم خداست دارد. اکنون آیا در ترک این عهد و پیمان، گناهی هست یا نه؟ جواب آمد: مستحب است که در خصوص متعه از خداوند متعال اطاعت کند تا عهد و پیمان در معصیت (نافرمانی الهی) از او زایل شود ولو شده یک بار.

الإحتجاج (طبرسی) ج 2 ص 306
مكاتيب الأئمّة ج 7 ص 102
الزام الناصب ج 1 ص 401
الغيبة (طوسی) ص 383
رياض الأبرار ج 3 ص 270
وسائل الشيعة - ط الإسلامية ج 14 ص 445 - استحباب المتعة وما ينبغي قصده بها
بحار الأنوار - ط مؤسسةالوفاء ج 103 ص 298 - وجوه النكاح وفيه اثبات المتعة وثوابها

#ازدواج_موقت_سنت_الهی_است

www.tgoop.com/BALB310L/15355

3.5K viewsedited  Jan 12, 2023 at 04:30

در مبحث صیغه از خالق اطاعت کنیم نه از مخلوق

«2»- ج، [الإحتجاج]: كَتَبَ الْحِمْیَرِیُّ إِلَی النَّاحِیَةِ الْمُقَدَّسَةِ سَائِلًا عَنِ الرَّجُلِ مِمَّنْ یَقُولُ بِالْحَقِّ وَ یَرَی الْمُتْعَةَ وَ یَقُولُ بِالرَّجْعَةِ إِلَّا أَنَّ لَهُ أَهْلًا مُوَافِقَةً لَهُ فِی جَمِیعِ أُمُورِهِ وَ قَدْ عَاهَدَهَا أَنْ لَا یَتَزَوَّجَ عَلَیْهَا وَ لَا یَتَمَتَّعَ وَ لَا یَتَسَرَّی وَ قَدْ فَعَلَ هَذَا مُنْذُ تِسْعَ عَشْرَةَ سَنَةً وَ وَفَی بِقَوْلِهِ فَرُبَّمَا غَابَ عَنْ مَنْزِلِهِ الْأَشْهُرَ فَلَا یَتَمَتَّعُ وَ لَا یتحرك [تَتَحَرَّكُ] نَفْسُهُ أَیْضاً لِذَلِكَ وَ یَرَی أَنَّ وُقُوفَ مَنْ مَعَهُ مِنْ أَخٍ وَ وَلَدٍ وَ غُلَامٍ وَ وَكِیلٍ وَ حَاشِیَةٍ مِمَّا یُقَلِّلُهُ فِی أَعْیُنِهِمْ وَ یُحِبُّ الْمُقَامَ عَلَی مَا هُوَ عَلَیْهِ مَحَبَّةً لِأَهْلِهِ وَ مَیْلًا إِلَیْهَا وَ صِیَانَةً لَهَا وَ لِنَفْسِهِ لَا لِتَحْرِیمِ الْمُتْعَةِ بَلْ یَدِینُ لِلَّهِ بِهَا فَهَلْ عَلَیْهِ فِی تَرْكِ ذَلِكَ مَأْثَمٌ أَمْ لَا فَخَرَجَ الْجَوَابُ یُسْتَحَبُّ لَهُ أَنْ یُطِیعَ اللَّهَ تَعَالَی بِالْمُتْعَةِ لِیَزُولَ عَنْهُ الْحِلْفُ فِی الْمَعْصِیَةِ وَ لَوْ مَرَّةً وَاحِدَةً(2).

🔸الاحتجاج: حمیری برای ناحیه مقدسه (امام عصر علیه السلام) نامه ای فرستاد و درباره مردی سؤال کرد که انسانی حقگو است و به متعه و رجعت اعتقاد دارد، اما همسری دارد که در تمامی امور زندگی با آن مرد موافقت دارد، ولی مرد با زنش عهد بسته که بر او همسری نیاورده، صیغه نکند و کنیز نگیرد؛ و به این عهد و پیمان نوزده سال است که وفادار مانده و چه بسا چند ماه از منزل دور بوده و متعه نکرده و حتی قصد این کار را هم ننموده و چنین می پندارد که اگر همراهانش مانند، برادر، فرزند، غلام و وکیل و دیگران، اگر بر تمتع وی پی ببرند، باعث کاهش جایگاهش نزد آنان می شود. و نیز دوست دارد به قولی که داده وفادار بماند، به خاطر محبت به خانواده و نیز صیانت از قولی که داده، البته نه از روی تحریم صیغه، بلکه اعتقاد به صیغه که حکم خداست دارد. اکنون آیا در ترک این عهد و پیمان، گناهی هست یا نه؟ جواب آمد: مستحب است که در خصوص متعه از خداوند متعال اطاعت کند تا عهد و پیمان در معصیت (نافرمانی الهی) از او زایل شود ولو شده یک بار.

الإحتجاج (طبرسی) ج 2 ص 306
مكاتيب الأئمّة ج 7 ص 102
الزام الناصب ج 1 ص 401
الغيبة (طوسی) ص 383
رياض الأبرار ج 3 ص 270
وسائل الشيعة - ط الإسلامية ج 14 ص 445 - استحباب المتعة وما ينبغي قصده بها
بحار الأنوار - ط مؤسسةالوفاء ج 103 ص 298 - وجوه النكاح وفيه اثبات المتعة وثوابها

#ازدواج_موقت_سنت_الهی_است

BY وَلَايَةُ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ أَبِي‌ طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ