BESTDIPLOMACY Telegram 27838
🔵🔴 چین هریس را ترجیح می دهد یا ترامپ؟

🔦 چرا استراتژیست‌های چینی تفاوت کمی بین این دو می بینند

دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان، چین را به‌عنوان یک تهدید استراتژیک تلقی می‌کنند و بر اهمیت رقابت با این کشور تاکید دارند .با این حال دیدگاه‌ها در مورد نحوه برخورد با چین در میان سیاستمداران آمریکایی متنوع است. برخی طرفدار رویکردی تهاجمی و مشابه جنگ سرد هستند، در حالی که برخی دیگر بر اهمیت مدیریت رقابت و اجتناب از درگیری مستقیم تاکید دارند. در این میان، چین در تلاش است تا درک عمیق‌تری از رویکردهای مختلف سیاستمداران آمریکایی نسبت به خود پیدا کند و بر اساس آن، استراتژی‌های خود را تنظیم نماید. در چند هفته گذشته، تحولات فصل انتخابات ریاست جمهوری آمریکا توجه عظیمی را در سطح جهانی جلب کرده است. حتی قبل از شروع تابستان، کشورها در حال سنجش پیامدهای بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید یا امتداد دومین دوره ریاست جمهوری دموکرات‌ها هستند.

با این حال، دیدگاه چین تا حدودی متفاوت است. هشت سال پیش، در اولین دولت ترامپ، ایالات متحده به جای مواجهه با چین به عنوان یک شریک تجاری، آن را یک «قدرت تجدید نظرطلب»، «رقیب استراتژیک» و حتی یک «تهدید» خواند. دولت بایدن نیز با وجود تغییر لحن، این تغییر را تقویت کرد و حتی در برخی مسائل آن را پیش برد. در واقع، به نظر می‌رسد بر سر این نکته که چین اکنون باید به عنوان یک رقیب اصلی تلقی شود، میان هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات در آمریکا اجماع وجود دارد. در همین راستا، بسیاری از تحلیلگران و مدافعان دو حزب مطرح در آمریکا خواستار ایجاد چهارچوب جنگ سرد در مواجهه با چین هستند. از دیدگاه ناظران چینی، دو حزب اصلی ایالات متحده به جای ارائه رویکردهای جایگزین برای کشور خود و جهان، هر دو منعکس کننده رویکرد کلی نسبت به چین هستند که در سال‌های اخیر ظهور کرده است. اکثر ناظران چینی انتظار تغییرات قابل توجه در سیاست ایالات متحده نسبت به چین را ندارند، اما در تلاشند درک کنند که کدام تفکر در واشنگتن ممکن است روی کار بیاید.

استراتژیست‌های آمریکایی در قبال موضوع چین را می‌توان به طور کلی به سه دسته تقسیم کرد. دسته اول را می‌توان «قائلین به جنگ سرد نوین» نامید. افراد این گروه معتقدند که رقابت آمریکا و چین یک بازی صفر و یک است و واشنگتن و پکن درگیر یک جنگ سرد هستند که نیازمند تاکتیک‌های تهاجمی‌تر از سوی ایالات متحده است. به اعتقاد این دسته که افرادی نظیر مت پوتینجر و مایک گالاگر را در خود جای داده، رقابت با چین «باید پیروز شود، نه مدیریت». آن‌ها برای تایید استدلال خود از مثال رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا، در اولویت دادن به تهدید شوروی برای پیروزی در جنگ سرد، استفاده می‌کنند.

دسته دوم را می‌توان «مدیران رقابت» نامید. برخلاف طرفداران نظریه جنگ سرد نوین، افراد این گروه بر این باورند که رقابت آمریکا و چین یک بازی صفر و یک نیست و در نتیجه، داشتن استراتژی برای همزیستی با چین ضروری است. ریشه‌های فکری این رویکرد را می‌توان در مقالات کرت کمپل و جیک سالیوان ردیابی کرد. طبق استدلال آن‌ها، رقابت با چین «شرایطی است که باید مدیریت شود نه مشکلی که باید حل شود». آن‌ها به همراه دیگران، پیشنهاد می‌کنند که بهترین رویکرد واشنگتن در قبال چین، رهبری و مدیریت رقابت و سپس ارائه پیشنهادهای همکاری است.

دسته سوم را می‌توان سازشکاران نامید. اگرچه آن‌ها با دیگر گروه‌ها در مخالفت با نظام سیاسی چین و نفوذ جهانی آن مشترک هستند، اما نسبت به همتایان خود بیشتر نگران این هستند که رقابت ممکن است به تقابل و رویایی تبدیل شود. به عنوان چهره‌های برجسته در این گروه، محققان روابط بین‌الملل جسیکا چن وایس و جیمز استاینبرگ، با جنگ سرد علیه چین مخالف هستند زیرا آن‌ها را ذاتا خطرناک می‌دانند. از نظر آن‌ها، پوتینجر و گالاگر با وعده توخالی پیروزی، جذابیت کاذبی ارائه می‌دهند، زیرا «تلاش‌های آمریکا برای ایجاد تغییر از طریق فشار، به همان اندازه که ممکن است حکومت اقتدارگرای چین را تضعیف کند، احتمال دارد که آن را تحکیم بخشد». وایس و استاینبرگ استدلال می‌کنند که بنابراین به نفع پکن و واشنگتن است که خطر جنگ را کاهش دهند و در مسائل مورد علاقه مشترک مانند تغییرات آب و هوایی و بهداشت عمومی همکاری کنند.

با وجود این تنوع نظر، هر سه گروه توافق دارند که چین یک چالش جدی برای ایالات متحده است. آن‌ها همچنین اتفاق نظر دارند که سیاست ایالات متحده در قبال چین برای موفقیت نیاز به پایه‌های دوحزبی دارد. با وجود این، به نظر می‌رسد که هیچ دیدگاه غالب در واشنگتن در مورد بهترین رویکرد یا جدی‌ترین جنبه چالش، اعم از سیاسی، نظامی، اقتصادی یا حکمرانی جهانی، وجود ندارد./صنعت و اقتصاد


https://www.foreignaffairs.com/united-states/does-china-prefer-harris-or-trump


@bestdiplomacy



tgoop.com/Bestdiplomacy/27838
Create:
Last Update:

🔵🔴 چین هریس را ترجیح می دهد یا ترامپ؟

🔦 چرا استراتژیست‌های چینی تفاوت کمی بین این دو می بینند

دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان، چین را به‌عنوان یک تهدید استراتژیک تلقی می‌کنند و بر اهمیت رقابت با این کشور تاکید دارند .با این حال دیدگاه‌ها در مورد نحوه برخورد با چین در میان سیاستمداران آمریکایی متنوع است. برخی طرفدار رویکردی تهاجمی و مشابه جنگ سرد هستند، در حالی که برخی دیگر بر اهمیت مدیریت رقابت و اجتناب از درگیری مستقیم تاکید دارند. در این میان، چین در تلاش است تا درک عمیق‌تری از رویکردهای مختلف سیاستمداران آمریکایی نسبت به خود پیدا کند و بر اساس آن، استراتژی‌های خود را تنظیم نماید. در چند هفته گذشته، تحولات فصل انتخابات ریاست جمهوری آمریکا توجه عظیمی را در سطح جهانی جلب کرده است. حتی قبل از شروع تابستان، کشورها در حال سنجش پیامدهای بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید یا امتداد دومین دوره ریاست جمهوری دموکرات‌ها هستند.

با این حال، دیدگاه چین تا حدودی متفاوت است. هشت سال پیش، در اولین دولت ترامپ، ایالات متحده به جای مواجهه با چین به عنوان یک شریک تجاری، آن را یک «قدرت تجدید نظرطلب»، «رقیب استراتژیک» و حتی یک «تهدید» خواند. دولت بایدن نیز با وجود تغییر لحن، این تغییر را تقویت کرد و حتی در برخی مسائل آن را پیش برد. در واقع، به نظر می‌رسد بر سر این نکته که چین اکنون باید به عنوان یک رقیب اصلی تلقی شود، میان هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات در آمریکا اجماع وجود دارد. در همین راستا، بسیاری از تحلیلگران و مدافعان دو حزب مطرح در آمریکا خواستار ایجاد چهارچوب جنگ سرد در مواجهه با چین هستند. از دیدگاه ناظران چینی، دو حزب اصلی ایالات متحده به جای ارائه رویکردهای جایگزین برای کشور خود و جهان، هر دو منعکس کننده رویکرد کلی نسبت به چین هستند که در سال‌های اخیر ظهور کرده است. اکثر ناظران چینی انتظار تغییرات قابل توجه در سیاست ایالات متحده نسبت به چین را ندارند، اما در تلاشند درک کنند که کدام تفکر در واشنگتن ممکن است روی کار بیاید.

استراتژیست‌های آمریکایی در قبال موضوع چین را می‌توان به طور کلی به سه دسته تقسیم کرد. دسته اول را می‌توان «قائلین به جنگ سرد نوین» نامید. افراد این گروه معتقدند که رقابت آمریکا و چین یک بازی صفر و یک است و واشنگتن و پکن درگیر یک جنگ سرد هستند که نیازمند تاکتیک‌های تهاجمی‌تر از سوی ایالات متحده است. به اعتقاد این دسته که افرادی نظیر مت پوتینجر و مایک گالاگر را در خود جای داده، رقابت با چین «باید پیروز شود، نه مدیریت». آن‌ها برای تایید استدلال خود از مثال رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا، در اولویت دادن به تهدید شوروی برای پیروزی در جنگ سرد، استفاده می‌کنند.

دسته دوم را می‌توان «مدیران رقابت» نامید. برخلاف طرفداران نظریه جنگ سرد نوین، افراد این گروه بر این باورند که رقابت آمریکا و چین یک بازی صفر و یک نیست و در نتیجه، داشتن استراتژی برای همزیستی با چین ضروری است. ریشه‌های فکری این رویکرد را می‌توان در مقالات کرت کمپل و جیک سالیوان ردیابی کرد. طبق استدلال آن‌ها، رقابت با چین «شرایطی است که باید مدیریت شود نه مشکلی که باید حل شود». آن‌ها به همراه دیگران، پیشنهاد می‌کنند که بهترین رویکرد واشنگتن در قبال چین، رهبری و مدیریت رقابت و سپس ارائه پیشنهادهای همکاری است.

دسته سوم را می‌توان سازشکاران نامید. اگرچه آن‌ها با دیگر گروه‌ها در مخالفت با نظام سیاسی چین و نفوذ جهانی آن مشترک هستند، اما نسبت به همتایان خود بیشتر نگران این هستند که رقابت ممکن است به تقابل و رویایی تبدیل شود. به عنوان چهره‌های برجسته در این گروه، محققان روابط بین‌الملل جسیکا چن وایس و جیمز استاینبرگ، با جنگ سرد علیه چین مخالف هستند زیرا آن‌ها را ذاتا خطرناک می‌دانند. از نظر آن‌ها، پوتینجر و گالاگر با وعده توخالی پیروزی، جذابیت کاذبی ارائه می‌دهند، زیرا «تلاش‌های آمریکا برای ایجاد تغییر از طریق فشار، به همان اندازه که ممکن است حکومت اقتدارگرای چین را تضعیف کند، احتمال دارد که آن را تحکیم بخشد». وایس و استاینبرگ استدلال می‌کنند که بنابراین به نفع پکن و واشنگتن است که خطر جنگ را کاهش دهند و در مسائل مورد علاقه مشترک مانند تغییرات آب و هوایی و بهداشت عمومی همکاری کنند.

با وجود این تنوع نظر، هر سه گروه توافق دارند که چین یک چالش جدی برای ایالات متحده است. آن‌ها همچنین اتفاق نظر دارند که سیاست ایالات متحده در قبال چین برای موفقیت نیاز به پایه‌های دوحزبی دارد. با وجود این، به نظر می‌رسد که هیچ دیدگاه غالب در واشنگتن در مورد بهترین رویکرد یا جدی‌ترین جنبه چالش، اعم از سیاسی، نظامی، اقتصادی یا حکمرانی جهانی، وجود ندارد./صنعت و اقتصاد


https://www.foreignaffairs.com/united-states/does-china-prefer-harris-or-trump


@bestdiplomacy

BY دیپلماسی




Share with your friend now:
tgoop.com/Bestdiplomacy/27838

View MORE
Open in Telegram


Telegram News

Date: |

To edit your name or bio, click the Menu icon and select “Manage Channel.” Each account can create up to 10 public channels The Channel name and bio must be no more than 255 characters long Choose quality over quantity. Remember that one high-quality post is better than five short publications of questionable value. With the sharp downturn in the crypto market, yelling has become a coping mechanism for many crypto traders. This screaming therapy became popular after the surge of Goblintown Ethereum NFTs at the end of May or early June. Here, holders made incoherent groaning sounds in late-night Twitter spaces. They also role-played as urine-loving Goblin creatures.
from us


Telegram دیپلماسی
FROM American