نرسیدم و نرسیدیم. نتوانستیم. از پسش برنیامدیم. دنیا بر ما بد گذشت یا شاید ما ضعیف بودیم. اما عیبی ندارد. هنوز هم می‌توانم سر خمیده ی آفتاب گردانی که دیروز دیدم را فراموش کنم و غرق رویای خودم و آفتاب گردان ده سال پیش شوم. بعضی چیز ها هیچ‌وقت فراموش نمی‌شوند و نمی‌میرند. مثل برق زندگی در چشم های تو. در قلب من. بعضی چیزها هیچ‌وقت فراموش نمی‌شوند، مثل اینکه تو شادی درونی من هستی و من برای تویی که دیگر در قلبم وجود نداری می‌نویسم.
احساس حماقت می‌کنم که بخشی از وجودم را "تو" خطاب می‌کنم.
--------------------------
Paris, Texas (1984)
Wim Wenders
CiMDB