سی مرغ

.

💢 چرا همچنان رای نخواهم داد 💢


✅ اولا دلایلی که اینجا و اینجا و اینجا برای رای ندادن در انتخابات گذشته ذکر شد، همچنان پا بر جا است. ثانیا انتخابات پیش‌رو از دو حال خارج نیست: یا حاکمیت بنای همکاری با پزشکیان دارد که در اینصورت هر طور شده نام او را از صندوق انتخابات در خواهد آورد. یا حاکمیت بنای همکاری با پزشکیان ندارد که در اینصورت اولا نام اورا از صندوق در نخواهد آورد و ثانیا بر فرض محال اگر اسمش هم بیرون آید چنان بحرانهایی در دولتش ایجاد خواهد کرد که مردم حسرت ماقبل روی کار آمدنش را خواهند خورد. پس در هر دو حالت نیازی نیست من با رای دادنم به تحکیم قدرت حاکمیت ضد مردمی کمک کنم.

✅ شبهاتی در مورد اتخاذ این رویکرد مطرح کرده‌اند که پاسخ‌های روشن زیر را دارند:

🔺حکومت برایش آرای مردم و مشروعیت مردمی مهم نیست و مانند دیگر حکومت‌های غیر دموکراتیک خاورمیانه به حکومت خود ادامه خواهد داد.
🔹اتفاقا چهره‌های بوتاکس کرده‌ی بسیاری از شخصیت‌های نظام، اصرار بر برپایی و بزرگنمایی فوتوشاپی تظاهرات خیابانی طرفداران خود، برپایی و دستکاری در انتخابات، استناد به رفراندوم اول انقلاب، انتخابی معرفی کردن تمامی مسئولین نظام، و دهها نشانه‌ی دیگر گواه بر این است که برای حاکمیت مشروعیت مردمی بسیار مهم است و همین عامل حاکمیت را مجبور کرد تا روند خالص سازی را متوقف کند و به تایید صلاحیت پزشکیان تن دهد.

🔺راه اصلاح قهر کردن و تحریم نیست و با گفتگو و اقامه استدلال است که می‌توان حکومت و طرفدارانش را اصلاح کرد.
🔹این ادعا درست نیست که راه اصلاح حکومت گفتگو و استدلال است. عرصه‌ی سیاست، عرصه‌ی قدرت است، و نه توصیه اخلاقی و تعلیم به حاکمان.
پس در شکاف بین حاکمیت و مردم، عنصر تعیین  کننده، موازنه‌ی قوا بین این دو است.
در یک طرف حاکمیت دارای قدرت مالی، رسانه‌ای، سیاسی، نظامی، انتظامی، اطلاعاتی، امنیتی، قضایی است.
و در طرف دیگر مردم قرار دارند که فاقد اینها هستند و تنها قدرتشان، به اصطلاح قدرت بی‌قدرتان است یعنی اتحاد، به مثابه‌ی پشه چو پر گشت بدرد پیل را.
در این راستا نه شرکت مطلق در انتخابات درست است و نه تحریم مطلق. بلکه باید بسته به موقعیت تصمیم گرفت و معیار تصمیم گیری این است که کدام کنش، باعث افزایش قدرت مردم می‌شود.
باید این روند را آنقدر ادامه داد تا میوه‌ی مقصود را چید.

🔺عدم مشارکت چشم‌انداز روشنی را برای ما نشان نمی‌دهد و با کنار کشیدن و قهر کردن به سمت کره شمالی و کوبا شدن سوق پیدا می‌کنیم و هیچ حکومت دیکتاتوری تا کنون با قهر کردن سرنگون نشده است.
🔹این ادعا آدرس غلط می‌دهد و حمله به پهلوان پنبه می‌کند.
نه عزیز دل، آنچه را شما رئیس جمهور می‌نامید صرفا یک تدارکاتچی است و آنچه دنیا رئیس جمهور می‌نامد شما اسمش را گذاشته‌اید رهبر که تمام حکومت در دستش است، بدون اینکه پاسخگو باشد.
لذا این شما هستید که می‌خواهید با فرستادن ما به دنبال نخود سیاه تدارکاتچی، از پرداختن ما به مسئول اصلی وضعیت موجود کشور، جلوگیری کنید و ما را به سمت کره شمالی و کوبا شدن سوق دهید. این صحنه آرایی خطرناکی است.

🔺رای دادن یک کنش بی‌هزینه است که اگر فایده‌ای نداشته باشد، ضرری هم ندارد.
🔹شرکت در انتخابات بسیار پرهزینه است و موازنه قوای بین مردم و حاکمیت را به زیان مردم و به نفع حاکمیت تغییر می‌دهد. زیرا اولا حاکمیت و طرفدارانش با استناد به بالارفتن مشروعیت مردمی خود احساس قدرت بیشتری می‌کند و با اعتماد به نفس بیشتری به سرکوب مخالفان می‌پردازد. ثانیا حاکمیت در مجامع بین‌المللی خود را دارای پشتوانه مردمی معرفی خواهد کرد و فشارهای بین المللی بر خود را کم می‌کند. ثالثا با ایجاد اختلاف در میان تحول خواهان، قدرت مردم که منبعث از اتحاد آنها است را تضعیف می‌سازد. رابعا جفایی است بر داغدیدگان و آسیب‌دیدگان حوادث اخیر که این امر ضمن اینکه عملی ضد اخلاقی است، از لحاظ کارکردی نیز به صلاح نیست و جنبش تحول‌خواهی مردم ایران را از پتانسیل عظیم حق‌خواهی انان تهی خواهد کرد.

🔺رای ندادن یعنی دنبال انقلاب خشونت‌آمیز و کشتار خیابانی و جنگ خارجی رفتن.
🔹این دوگانه سازی غلط است و گزینه سومی هم وجود دارد و آن اعتراضات مدنی مانند تحریم فعال انتخابات، اعتصابات، تظاهرات، و ... که همگی در قانون اساسی موجود به رسمیت شناخته شده‌اند.(اینجا)
ما دنبال سرنگون کردن این نظام نیستیم و صرفا دموکراسی‌خواه و اصلاح طلبیم و معتقدیم با همین نظام و با همین قانون اساسی و حتی با همین رهبر می‌توان به دموکراسی رسید. تنها شرطش حذف نظارت استصوابی و تشکیل مجلس خبرگان مستقل و شجاع است که بر عملکرد رهبری و نهادهای زیر نظرش نظارت کند و او را به پاسخگویی وا دارد و در صورت نیاز عزل کند.


@Cmorghgrom30
.

www.tgoop.com/Cmorghgrom30/272

5.1K viewsALI TABIATPOOR, Jun 19 at 05:59

.

💢 چرا همچنان رای نخواهم داد 💢


✅ اولا دلایلی که اینجا و اینجا و اینجا برای رای ندادن در انتخابات گذشته ذکر شد، همچنان پا بر جا است. ثانیا انتخابات پیش‌رو از دو حال خارج نیست: یا حاکمیت بنای همکاری با پزشکیان دارد که در اینصورت هر طور شده نام او را از صندوق انتخابات در خواهد آورد. یا حاکمیت بنای همکاری با پزشکیان ندارد که در اینصورت اولا نام اورا از صندوق در نخواهد آورد و ثانیا بر فرض محال اگر اسمش هم بیرون آید چنان بحرانهایی در دولتش ایجاد خواهد کرد که مردم حسرت ماقبل روی کار آمدنش را خواهند خورد. پس در هر دو حالت نیازی نیست من با رای دادنم به تحکیم قدرت حاکمیت ضد مردمی کمک کنم.

✅ شبهاتی در مورد اتخاذ این رویکرد مطرح کرده‌اند که پاسخ‌های روشن زیر را دارند:

🔺حکومت برایش آرای مردم و مشروعیت مردمی مهم نیست و مانند دیگر حکومت‌های غیر دموکراتیک خاورمیانه به حکومت خود ادامه خواهد داد.
🔹اتفاقا چهره‌های بوتاکس کرده‌ی بسیاری از شخصیت‌های نظام، اصرار بر برپایی و بزرگنمایی فوتوشاپی تظاهرات خیابانی طرفداران خود، برپایی و دستکاری در انتخابات، استناد به رفراندوم اول انقلاب، انتخابی معرفی کردن تمامی مسئولین نظام، و دهها نشانه‌ی دیگر گواه بر این است که برای حاکمیت مشروعیت مردمی بسیار مهم است و همین عامل حاکمیت را مجبور کرد تا روند خالص سازی را متوقف کند و به تایید صلاحیت پزشکیان تن دهد.

🔺راه اصلاح قهر کردن و تحریم نیست و با گفتگو و اقامه استدلال است که می‌توان حکومت و طرفدارانش را اصلاح کرد.
🔹این ادعا درست نیست که راه اصلاح حکومت گفتگو و استدلال است. عرصه‌ی سیاست، عرصه‌ی قدرت است، و نه توصیه اخلاقی و تعلیم به حاکمان.
پس در شکاف بین حاکمیت و مردم، عنصر تعیین  کننده، موازنه‌ی قوا بین این دو است.
در یک طرف حاکمیت دارای قدرت مالی، رسانه‌ای، سیاسی، نظامی، انتظامی، اطلاعاتی، امنیتی، قضایی است.
و در طرف دیگر مردم قرار دارند که فاقد اینها هستند و تنها قدرتشان، به اصطلاح قدرت بی‌قدرتان است یعنی اتحاد، به مثابه‌ی پشه چو پر گشت بدرد پیل را.
در این راستا نه شرکت مطلق در انتخابات درست است و نه تحریم مطلق. بلکه باید بسته به موقعیت تصمیم گرفت و معیار تصمیم گیری این است که کدام کنش، باعث افزایش قدرت مردم می‌شود.
باید این روند را آنقدر ادامه داد تا میوه‌ی مقصود را چید.

🔺عدم مشارکت چشم‌انداز روشنی را برای ما نشان نمی‌دهد و با کنار کشیدن و قهر کردن به سمت کره شمالی و کوبا شدن سوق پیدا می‌کنیم و هیچ حکومت دیکتاتوری تا کنون با قهر کردن سرنگون نشده است.
🔹این ادعا آدرس غلط می‌دهد و حمله به پهلوان پنبه می‌کند.
نه عزیز دل، آنچه را شما رئیس جمهور می‌نامید صرفا یک تدارکاتچی است و آنچه دنیا رئیس جمهور می‌نامد شما اسمش را گذاشته‌اید رهبر که تمام حکومت در دستش است، بدون اینکه پاسخگو باشد.
لذا این شما هستید که می‌خواهید با فرستادن ما به دنبال نخود سیاه تدارکاتچی، از پرداختن ما به مسئول اصلی وضعیت موجود کشور، جلوگیری کنید و ما را به سمت کره شمالی و کوبا شدن سوق دهید. این صحنه آرایی خطرناکی است.

🔺رای دادن یک کنش بی‌هزینه است که اگر فایده‌ای نداشته باشد، ضرری هم ندارد.
🔹شرکت در انتخابات بسیار پرهزینه است و موازنه قوای بین مردم و حاکمیت را به زیان مردم و به نفع حاکمیت تغییر می‌دهد. زیرا اولا حاکمیت و طرفدارانش با استناد به بالارفتن مشروعیت مردمی خود احساس قدرت بیشتری می‌کند و با اعتماد به نفس بیشتری به سرکوب مخالفان می‌پردازد. ثانیا حاکمیت در مجامع بین‌المللی خود را دارای پشتوانه مردمی معرفی خواهد کرد و فشارهای بین المللی بر خود را کم می‌کند. ثالثا با ایجاد اختلاف در میان تحول خواهان، قدرت مردم که منبعث از اتحاد آنها است را تضعیف می‌سازد. رابعا جفایی است بر داغدیدگان و آسیب‌دیدگان حوادث اخیر که این امر ضمن اینکه عملی ضد اخلاقی است، از لحاظ کارکردی نیز به صلاح نیست و جنبش تحول‌خواهی مردم ایران را از پتانسیل عظیم حق‌خواهی انان تهی خواهد کرد.

🔺رای ندادن یعنی دنبال انقلاب خشونت‌آمیز و کشتار خیابانی و جنگ خارجی رفتن.
🔹این دوگانه سازی غلط است و گزینه سومی هم وجود دارد و آن اعتراضات مدنی مانند تحریم فعال انتخابات، اعتصابات، تظاهرات، و ... که همگی در قانون اساسی موجود به رسمیت شناخته شده‌اند.(اینجا)
ما دنبال سرنگون کردن این نظام نیستیم و صرفا دموکراسی‌خواه و اصلاح طلبیم و معتقدیم با همین نظام و با همین قانون اساسی و حتی با همین رهبر می‌توان به دموکراسی رسید. تنها شرطش حذف نظارت استصوابی و تشکیل مجلس خبرگان مستقل و شجاع است که بر عملکرد رهبری و نهادهای زیر نظرش نظارت کند و او را به پاسخگویی وا دارد و در صورت نیاز عزل کند.


@Cmorghgrom30
.

BY سی مرغ