tgoop.com/Daoismir/653
Last Update:
در حرص
استاد [لیو چُو سْوئِن] را پرسیدند از حرص و آز، فرمود:
کسی که حریص است در امیال، طینت* را و کسی که حریص است در مال و منال، خویشتن خویش را از کف میدهد. برای این حریصان آشفتهحال، نخست حلاوت [رسیدن به لهو دنیا] روی نماید و سپس مرارت [مرگ دل].
امّا کسی که امیال را ترک میگوید، طینت را و کسی که مالپرستی را کنار مینهد، خویشتن خویش را محفوظ نگاه میدارد. بر این محقّقان، نخست مرارت [ترک دنیا] درآید و سپس حلاوت [وصال].
از دست دادن طینت و خویشتن عین کمخردی و نازکمغزی است، و حفظ کردن آنها البته فرزانگی است. اهل کدورت حرص دنیا را میزنند و از دائو سرمیپیچند و اهل صفا دنیا را فراموش میکنند و به دائو وصال میجویند.
دفتر مقدس [دائودِه جینگ، بر سیاق بند 46] گوید: «هیچ جنایتی بزرگتر از برانگیختن خواهشهای نفسانی نیست و هیچ فلاکتی عظیمتر از نبود قناعت نیست». چون حرص نباشد، دنیا را سراسر موهم خواهی یافت و در آغوش کشیدنِ حقیقیِ دائو همانجاست.
- رسالۀ کلمات حقّانی انسان راستینْ استاد چانگشِنگ** (چانگشِنگ جِنژِن جیجِن یُولُو 長生真人至真語錄)،پرسش پنجاه و ششم؛ حرص.
یادداشتها:
* مراد از طینت (مینگ 命) بهرهای الهی است که هر فرد را با حُکم ازلی (یِوئِنمینگ 元命) پیوند میدهد و زمینِ حقیقتِ خویشتنِ اوست، همچنانکه فطرت (شینگ 性) بهرهای است الهی که هر فرد را با دلِ آسمان (تیِنشین 天心) پیوند میدهد و آسمانِ حقیقتِ خویشتنِ اوست.
** چانگشِنگ (حیاتِ جاودانه) لقب طریقتی، لیو چُوسْوئِن (1147 تا 1203م.)، یکی از هفت انسان راستین (چْیجِن 七真) در عصر حکومت جْین است.
復詢:貪者何也?答曰:貪者,貪於欲則喪其命也,貪於財則喪其身也,迷者先甘而後苦也。泯於欲則全其命也,絕於財則全其身也,悟者先苦而後甘也。喪命喪身則愚也,全命全身則賢也。濁者貪世違其道也,清者忘世達其道也。經雲:罪莫大於可欲,禍莫大於不知足。不貪世僞,則真抱道也。
BY مشارق
Share with your friend now:
tgoop.com/Daoismir/653