آموزش آلی دکتر زلفی گل

"رمز و راز افزايش عمر: بخش اول"

سالها به اين فكر مي كردم، كه منظور سعدي عليه الرحمه از شعر زير، چه مي تواند باشد:

مرد خردمند هنر پيشه را
عمر دو بايست در اين روزگار
تا به يكي تجربه اندوختن
با دگري تجربه بردن بكار

بديهي است كه هر انساني يك عمر بيشتر ندارد. ايكاش خداوند، به انسان خردمند و هنرمند دو عمر عطا مي كرد، تا با عمر اول تجربه كسب مي كرد و در عمر دومش از تجربه حاصل از طي شدن عمر اول، در زندگي شخصي و اجتماعي خويش بهره مي برد. حال كه هر انساني فقط يك عمر دارد، چه راههايي براي افزايش عمر وجود دارد. اولين راهكاري كه به ذهن مي رسد، ارتقاء شاخصهاي سلامت جسمي و روحي است. سلامت جسم را علوم طبيعي اعم از پزشكي (با پيش بيني، پيشگويي، پيشگيري، تشخيص و درمان بيماري ها)، مهندسي (با ساخت تجهيزات رفاه و آسايش آفرين، فرصت ساز، زمان كاه، تشخيص و درمان بيماري ها)، كشاورزي و دامپزشكي (تامين و امنيت غذاي سالم)، علوم پايه (خلق دانش جديد، نوپديد و نوظهور ثروت و خدمت آفرين) و علوم انساني و هنر (ارائه راهكارهای مديريت شايسته جامعه، استفاده بهينه از منابع مختلف اعم از ثروت، خدمت، تامين سلامت روحي، امنيت و آرامش انسان) تامين مي كنند. اما پر واضح است، كه با سلامت جسمي و روحي نمي توان به طور كامل از پيري ممانعت كرد و عمر را چند برابر كرد. اگر بپذيريم كه نتيجه عمر هر انساني كسب تجربياتيست كه ارزش ثبت و نشر دارد. چنانچه باور کنیم که ارزش علم تاريخ، بخاطر انتقال تجربه، نقاط قوت و ضعف گذشتگان به نسلهاي بعدي است. آنوقت اين پند حكيمانه كه مردمي كه تاريخ ندانند، مجبور به تكرار تاريخ و خطاي گذشتگان هستند، جدي تر گرفته مي شود. به عبارت ديگر هر انساني سعي مي كند كه از عمر خويش استفاده بهينه كرده و آنرا ضايع نكند. پژوهشگر قبل از پژوهش عملي بر روي هر موضوع، مسئله و نيازي، ابتدا نهایت سعی خویش را می کند، که با مطالعه به پيشينه تحقيق بر روي آن موضوع، مسئله و نياز دست پيدا كند، تا كار تكراي يا موازي با کارهای انجام شده قبلی، انجام ندهد و اگر قبلا پاسخ مسئله و نياز توسط ديگران داده شده است، از آن استفاده کند و عمر، انرژي و ثروت خويش را بیخود هدر ندهد و از تجربيات ديگران بي یا کم هزينه استفاده كند و عمر خويش را صرف كسب تجربه در اموري كند، كه تجربه اي در آن خصوص در ايران و جهان وجود ندارد. وقتي افراد دانشمند، انديشمند، متفكر، هنرمند و خردمند نتيجه تجربيات خويش را در قالب سندي مكتوب، و منتشر مي كنند، در واقع عمر و تجربه خويش را به آيندگاه اهداء مي كنند. به همين دليل انسانهاي خردمند و هنرمند اهل مطالعه هستند، زيرا مي دانند كه از طريق مطالعه آثار علمي، هنري و فني گذشتگان، بي و يا كم هزينه به تجربيات پيشينيان دست پيدا مي كنند. در نتيجه عمر گذشتگان كه منجر به كسب تجربه، ثبت و ضبط يك كتاب، مقاله و يا سندي شده است را به عمر خويش مي افزايند و لازم نيست با صرف عمر خويش آن تجربه را مجددا كسب كنند. پس هر انساني مي تواند بجاي یک عمر، دهها، صدها و هزاران عمر داشته باشد. در نتيجه با مطالعه هر كتاب، مقاله، سند علمي، هنری، ورزشی، فرهنگی و فني بي يا كم هزينه و صرف عمر، انرژي و ثروت مي توان كسب تجربه كرد. به همين دليل در جوامع پيشرفته، بخش قابل توجهي از جغرافياي اوقات فراغت شهروندانشان به مطالعه اختصاص داده شده است. مخلص كلام؛ يكي از رموز و رازهاي افزايش عمر مطالعه مي باشد.

https://instagram.com/mohammadalizolfigol

كانال آموزش آلي دكتر زلفي گل
👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽

@Dr_Zolfigol

www.tgoop.com/Dr_Zolfigol/2827

2.2K viewsMohammad Ali Zolfigol, edited  Dec 10 at 11:46

"رمز و راز افزايش عمر: بخش اول"

سالها به اين فكر مي كردم، كه منظور سعدي عليه الرحمه از شعر زير، چه مي تواند باشد:

مرد خردمند هنر پيشه را
عمر دو بايست در اين روزگار
تا به يكي تجربه اندوختن
با دگري تجربه بردن بكار

بديهي است كه هر انساني يك عمر بيشتر ندارد. ايكاش خداوند، به انسان خردمند و هنرمند دو عمر عطا مي كرد، تا با عمر اول تجربه كسب مي كرد و در عمر دومش از تجربه حاصل از طي شدن عمر اول، در زندگي شخصي و اجتماعي خويش بهره مي برد. حال كه هر انساني فقط يك عمر دارد، چه راههايي براي افزايش عمر وجود دارد. اولين راهكاري كه به ذهن مي رسد، ارتقاء شاخصهاي سلامت جسمي و روحي است. سلامت جسم را علوم طبيعي اعم از پزشكي (با پيش بيني، پيشگويي، پيشگيري، تشخيص و درمان بيماري ها)، مهندسي (با ساخت تجهيزات رفاه و آسايش آفرين، فرصت ساز، زمان كاه، تشخيص و درمان بيماري ها)، كشاورزي و دامپزشكي (تامين و امنيت غذاي سالم)، علوم پايه (خلق دانش جديد، نوپديد و نوظهور ثروت و خدمت آفرين) و علوم انساني و هنر (ارائه راهكارهای مديريت شايسته جامعه، استفاده بهينه از منابع مختلف اعم از ثروت، خدمت، تامين سلامت روحي، امنيت و آرامش انسان) تامين مي كنند. اما پر واضح است، كه با سلامت جسمي و روحي نمي توان به طور كامل از پيري ممانعت كرد و عمر را چند برابر كرد. اگر بپذيريم كه نتيجه عمر هر انساني كسب تجربياتيست كه ارزش ثبت و نشر دارد. چنانچه باور کنیم که ارزش علم تاريخ، بخاطر انتقال تجربه، نقاط قوت و ضعف گذشتگان به نسلهاي بعدي است. آنوقت اين پند حكيمانه كه مردمي كه تاريخ ندانند، مجبور به تكرار تاريخ و خطاي گذشتگان هستند، جدي تر گرفته مي شود. به عبارت ديگر هر انساني سعي مي كند كه از عمر خويش استفاده بهينه كرده و آنرا ضايع نكند. پژوهشگر قبل از پژوهش عملي بر روي هر موضوع، مسئله و نيازي، ابتدا نهایت سعی خویش را می کند، که با مطالعه به پيشينه تحقيق بر روي آن موضوع، مسئله و نياز دست پيدا كند، تا كار تكراي يا موازي با کارهای انجام شده قبلی، انجام ندهد و اگر قبلا پاسخ مسئله و نياز توسط ديگران داده شده است، از آن استفاده کند و عمر، انرژي و ثروت خويش را بیخود هدر ندهد و از تجربيات ديگران بي یا کم هزينه استفاده كند و عمر خويش را صرف كسب تجربه در اموري كند، كه تجربه اي در آن خصوص در ايران و جهان وجود ندارد. وقتي افراد دانشمند، انديشمند، متفكر، هنرمند و خردمند نتيجه تجربيات خويش را در قالب سندي مكتوب، و منتشر مي كنند، در واقع عمر و تجربه خويش را به آيندگاه اهداء مي كنند. به همين دليل انسانهاي خردمند و هنرمند اهل مطالعه هستند، زيرا مي دانند كه از طريق مطالعه آثار علمي، هنري و فني گذشتگان، بي و يا كم هزينه به تجربيات پيشينيان دست پيدا مي كنند. در نتيجه عمر گذشتگان كه منجر به كسب تجربه، ثبت و ضبط يك كتاب، مقاله و يا سندي شده است را به عمر خويش مي افزايند و لازم نيست با صرف عمر خويش آن تجربه را مجددا كسب كنند. پس هر انساني مي تواند بجاي یک عمر، دهها، صدها و هزاران عمر داشته باشد. در نتيجه با مطالعه هر كتاب، مقاله، سند علمي، هنری، ورزشی، فرهنگی و فني بي يا كم هزينه و صرف عمر، انرژي و ثروت مي توان كسب تجربه كرد. به همين دليل در جوامع پيشرفته، بخش قابل توجهي از جغرافياي اوقات فراغت شهروندانشان به مطالعه اختصاص داده شده است. مخلص كلام؛ يكي از رموز و رازهاي افزايش عمر مطالعه مي باشد.

https://instagram.com/mohammadalizolfigol

كانال آموزش آلي دكتر زلفي گل
👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽

@Dr_Zolfigol

BY آموزش آلی دکتر زلفی گل