دختران حوا

دختران حوا

🎞 معرفی فیلم Nightbitch 2024 کارگردان : marielle heller داستان زنی که از شغل خود فاصله می‌گیرد تا در خانه از فرزندش نگهداری کند، اما خیلی زود دچار تغییراتی سوررئالی می‌شود و... #کارخانگی #مادران_خانه_دار #مادران_شاغل #روزمرگی لینک مطالعه نقد فیلم به قلم…

خشم سرکوب‌شده، تونلی به سمت غریزه

📌فیلم Night bitch، را می‌توان به دوبخش تقسیم کرد. بخش اول اعتراض نسبت به افسانه مادری است، یعنی همان کلیشه های فرهنگی در رابطه با زن کامل یعنی مادر و باز تعیین حدود و ثغور مرزهای برترین مادر.
تعاریفی که تحلیلشان بازنمایی عمیق تفکرات پدرسالاری است.

اعتراض به افسانه مادری، پیش از این هم در فیلمهای قابل توجهی در معرض دید مخاطبین قرار گرفته است. یکی از نمونه‌های آن فیلم تالی، است که نقد آن در کانال دختران حوا، گذاشته شده بود.
🔸برای مطالعه نقد فیلم تالی tully :

🎞 https://www.tgoop.com/EveDaughters/2002

اما وجه تمایز جدی فیلم night bitch با فیلم tully و موارد مشابه، پرداخت به بعد دیگری از داستان مادری است. یعنی رابطه بین حیوانات و زنان. در جایی از فیلم به کتابی در ژانر علمی تخیلی اشاره میشود. کتابی که حاوی مثالهایی درباره تغییر هویت زنان به حیوانات است که در قالب اسطوره بدان پرداخته شده است.

اما مسئله چیست، بعد از مطالعه نقد خانم جورکش و استفاده از تحلیل ارزشمند ایشان، لازم دیدم به نگاه متفاوت خود در رابطه با موضوع تغییر هویت زنان از زنانگی کلیشه‌ای به حیوانیت غریزی اشاره کنم:

🔹اولین باری که در فیلم، زن شاهد دگربودگی خود برای نجات از هویت زنانه می‌شود به دو واژه کلیدی اشاره میکند: #خشم و #غریزه.

خشم دقیقا همان حسی است که بسیاری از زنان بخصوص بعد از تجربه مادری احساس می‌کنند. خشم حاصل از نادیده انگاری، خشم بخاطر به یکباره زیر مسئولیت سنگین رفتن، آنهم غالبا به صورت تنهایی، خشم بخاطر اینکه حتی اجازه اعتراض ندارند و شکایتشان حمل به ناشکری می‌شود. خشمی که زنان را به غرایز اولیه انسانی وصل میکند.
تصور کنید این خشم برای زنانی که پیش از زایمان، تجربه موفقیت در سپهر عمومی داشتند و الان بواسطه مشغله زایمان و شیردهی و...در خانه محصور می‌شوند، چندین برابر است.

فیلم در حال نمایش پناه بردن به غریزه برای تحمل خشم سرکوب شده، آنهم بعنوان یک راه حل است. کارگردان معتقد است که تقریباً همه زنان، بخصوص مادران، ناخواسته این موضوع را تجربه کرده‌اند. برای مثال فریادها و جیغ‌های خاصی که زنان در حین زایمان می‌زنند. فریادهایی که از نظر اطرافیان و حتی خود زنان یادآور غرش حیوانات است.

اگر بخواهیم همچنان بپذیریم که انسان همان حیوانی است که صرفاً تفاوتهای مختصری با آن دارد و غرایز اولیه انسانی با حیوانات مشترک است پس دگردیسی زنانگی به حیوانیت (تکرار غرایز حیوانی، آنگاه که زن بت آبرو را بنده نیست) نباید غیرمنطقی بنظر برسد و...
اما آیا این منطق از نظر خود زنان نیز منطقی است، یا آنها هم نیاز به تلنگر دارند؟!

#صالحه_خدادادی

@EveDaughters

Telegram

دختران حوا

🎞 #نقد_فیلم_تالی

فیلم پیشنهادی برای تمام زنان و مردان درگیر کلیشه های افسانه مادری

https://anthropologyandculture.com/%d8%a7%d9%81%d8%b3%d8%a7%d9%86%d9%87-

#رویا_پورتقی
#صالحه_خدادادی
🖊انسان شناسی فرهنگ و تمدن

@EveDaughters

www.tgoop.com/EveDaughters/3775

211 viewsedited  Jan 21 at 20:49

خشم سرکوب‌شده، تونلی به سمت غریزه

📌فیلم Night bitch، را می‌توان به دوبخش تقسیم کرد. بخش اول اعتراض نسبت به افسانه مادری است، یعنی همان کلیشه های فرهنگی در رابطه با زن کامل یعنی مادر و باز تعیین حدود و ثغور مرزهای برترین مادر.
تعاریفی که تحلیلشان بازنمایی عمیق تفکرات پدرسالاری است.

اعتراض به افسانه مادری، پیش از این هم در فیلمهای قابل توجهی در معرض دید مخاطبین قرار گرفته است. یکی از نمونه‌های آن فیلم تالی، است که نقد آن در کانال دختران حوا، گذاشته شده بود.
🔸برای مطالعه نقد فیلم تالی tully :

🎞 https://www.tgoop.com/EveDaughters/2002

اما وجه تمایز جدی فیلم night bitch با فیلم tully و موارد مشابه، پرداخت به بعد دیگری از داستان مادری است. یعنی رابطه بین حیوانات و زنان. در جایی از فیلم به کتابی در ژانر علمی تخیلی اشاره میشود. کتابی که حاوی مثالهایی درباره تغییر هویت زنان به حیوانات است که در قالب اسطوره بدان پرداخته شده است.

اما مسئله چیست، بعد از مطالعه نقد خانم جورکش و استفاده از تحلیل ارزشمند ایشان، لازم دیدم به نگاه متفاوت خود در رابطه با موضوع تغییر هویت زنان از زنانگی کلیشه‌ای به حیوانیت غریزی اشاره کنم:

🔹اولین باری که در فیلم، زن شاهد دگربودگی خود برای نجات از هویت زنانه می‌شود به دو واژه کلیدی اشاره میکند: #خشم و #غریزه.

خشم دقیقا همان حسی است که بسیاری از زنان بخصوص بعد از تجربه مادری احساس می‌کنند. خشم حاصل از نادیده انگاری، خشم بخاطر به یکباره زیر مسئولیت سنگین رفتن، آنهم غالبا به صورت تنهایی، خشم بخاطر اینکه حتی اجازه اعتراض ندارند و شکایتشان حمل به ناشکری می‌شود. خشمی که زنان را به غرایز اولیه انسانی وصل میکند.
تصور کنید این خشم برای زنانی که پیش از زایمان، تجربه موفقیت در سپهر عمومی داشتند و الان بواسطه مشغله زایمان و شیردهی و...در خانه محصور می‌شوند، چندین برابر است.

فیلم در حال نمایش پناه بردن به غریزه برای تحمل خشم سرکوب شده، آنهم بعنوان یک راه حل است. کارگردان معتقد است که تقریباً همه زنان، بخصوص مادران، ناخواسته این موضوع را تجربه کرده‌اند. برای مثال فریادها و جیغ‌های خاصی که زنان در حین زایمان می‌زنند. فریادهایی که از نظر اطرافیان و حتی خود زنان یادآور غرش حیوانات است.

اگر بخواهیم همچنان بپذیریم که انسان همان حیوانی است که صرفاً تفاوتهای مختصری با آن دارد و غرایز اولیه انسانی با حیوانات مشترک است پس دگردیسی زنانگی به حیوانیت (تکرار غرایز حیوانی، آنگاه که زن بت آبرو را بنده نیست) نباید غیرمنطقی بنظر برسد و...
اما آیا این منطق از نظر خود زنان نیز منطقی است، یا آنها هم نیاز به تلنگر دارند؟!

#صالحه_خدادادی

@EveDaughters

BY دختران حوا