💢حكمت و حركت💢

🔸حجت الاسلام و المسلمين مهدی مهريزی در هفدهمين نشست مدرسۀ حکمت و حرکت، با عنوان «حجاب؛ حدود عرفی و آزادی‌های شرعی» اظهار داشت:

🔻در پژوهش پيرامون حجاب باید به اين چهار نکته پرداخت:

🔹اول: حجاب امری دینی یا مسئله‌ای اجتماعی؟
تعلیل‌های سوره‌های احزاب و نور برای پوشش، تعلیل‌هايی انسانی و اجتماعی است که به رشد انسان و جلوگیری از فحشا برمی‌گردد. روایات حجاب که همه مربوط به زمان امام باقر(ع) به بعد است، بیانگر یک مسألۀ جدیِ صرفاً دینی نیست و دلالت‌های روشنی ندارد. به‌نظر می‌رسد حجاب کاملاً وابسته به حس اجتماعی، فضای فرهنگی و نوع تربیت است.

🔹دوم: بررسی جایگاه و اهمیت حجاب در آموزه‌های دینی.
حتی اگر حجاب يک واجب شرعی باشد، ترک آن از گناهان صغیره محسوب می‌شود؛ بنابراين، باید رتبۀ حجاب از نظر دینی مورد سنجش قرار گیرد.

🔹سوم: واکاوی حدود حجاب.
تلاش برخی فقیهان و همچنين مرحوم مطهری در کتاب مسئلۀ حجاب، استثنای وجه و کفّین زن از حکم حجاب است. برخی دیگر مانند اخباری‌ها و حتی برخی فقیهان اصولی احتیاط می‌کنند که زن باید تمام بدن خود را بپوشد. بر اساس يک قول سوم که حدیث‌شناس برجسته مرحوم استاد محمدباقر بهبودی آن را بیان کرده، ساق پا و مچ دست نيز از حکم حجاب استثناء است.

🔹چهارم: مداخلۀ حکومت در حجاب.
در فهم ادلۀ حجاب، گاهی بحث اخلاقی با بحث قانونی در هم آميخته است. برخی با شخصی دانستن حجاب گفته‌اند که حجاب حیثیت اجتماعی ندارد که حکومت اسلامی بتواند در آن مداخله کند. همچنین در حکومت امیرالمؤمنین(ع) نسبت به رعایت آن، سخت‌گیری و الزام حکومتی نبوده و تنها خلیفۀ دوم کسانی را که به آن بی‌اعتنايی داشته‌اند مجازات می‌کرده است.

🔻تصویر قرآن دربارۀ پوشش زنان این گونه است:

🔹- هر گاه از زنان بزرگ نام برده، گرچه از حيای آنان سخن گفته، اما دربارۀ پوشش آنها چیزی بيان نکرده است.
🔹- در بیعت زنان با پیامبر(ص)، شرط پوشش مطرح نبوده است.
🔹- برای لزوم استفاده از «جلباب»، تعلیل اجتماعی ذکر می‌کند.
🔹- در احکام شرعی قواعد از زنان، حکم پوشش استثنا شده است.

🔻حدیث معراج که در بخشی از آن دربارۀ زنانی که از موهایشان آویزان شده‌اند، گفته شده، برگرفته از «اَرداویراف‌نامه» زردشتی است که یک معراج‌نامۀ پیش از اسلام است.
🔻🔻🔻
@Hekmat_Harkat

www.tgoop.com/Hekmat_Harkat/131

436 viewsedited  Jan 9 at 03:47

🔸حجت الاسلام و المسلمين مهدی مهريزی در هفدهمين نشست مدرسۀ حکمت و حرکت، با عنوان «حجاب؛ حدود عرفی و آزادی‌های شرعی» اظهار داشت:

🔻در پژوهش پيرامون حجاب باید به اين چهار نکته پرداخت:

🔹اول: حجاب امری دینی یا مسئله‌ای اجتماعی؟
تعلیل‌های سوره‌های احزاب و نور برای پوشش، تعلیل‌هايی انسانی و اجتماعی است که به رشد انسان و جلوگیری از فحشا برمی‌گردد. روایات حجاب که همه مربوط به زمان امام باقر(ع) به بعد است، بیانگر یک مسألۀ جدیِ صرفاً دینی نیست و دلالت‌های روشنی ندارد. به‌نظر می‌رسد حجاب کاملاً وابسته به حس اجتماعی، فضای فرهنگی و نوع تربیت است.

🔹دوم: بررسی جایگاه و اهمیت حجاب در آموزه‌های دینی.
حتی اگر حجاب يک واجب شرعی باشد، ترک آن از گناهان صغیره محسوب می‌شود؛ بنابراين، باید رتبۀ حجاب از نظر دینی مورد سنجش قرار گیرد.

🔹سوم: واکاوی حدود حجاب.
تلاش برخی فقیهان و همچنين مرحوم مطهری در کتاب مسئلۀ حجاب، استثنای وجه و کفّین زن از حکم حجاب است. برخی دیگر مانند اخباری‌ها و حتی برخی فقیهان اصولی احتیاط می‌کنند که زن باید تمام بدن خود را بپوشد. بر اساس يک قول سوم که حدیث‌شناس برجسته مرحوم استاد محمدباقر بهبودی آن را بیان کرده، ساق پا و مچ دست نيز از حکم حجاب استثناء است.

🔹چهارم: مداخلۀ حکومت در حجاب.
در فهم ادلۀ حجاب، گاهی بحث اخلاقی با بحث قانونی در هم آميخته است. برخی با شخصی دانستن حجاب گفته‌اند که حجاب حیثیت اجتماعی ندارد که حکومت اسلامی بتواند در آن مداخله کند. همچنین در حکومت امیرالمؤمنین(ع) نسبت به رعایت آن، سخت‌گیری و الزام حکومتی نبوده و تنها خلیفۀ دوم کسانی را که به آن بی‌اعتنايی داشته‌اند مجازات می‌کرده است.

🔻تصویر قرآن دربارۀ پوشش زنان این گونه است:

🔹- هر گاه از زنان بزرگ نام برده، گرچه از حيای آنان سخن گفته، اما دربارۀ پوشش آنها چیزی بيان نکرده است.
🔹- در بیعت زنان با پیامبر(ص)، شرط پوشش مطرح نبوده است.
🔹- برای لزوم استفاده از «جلباب»، تعلیل اجتماعی ذکر می‌کند.
🔹- در احکام شرعی قواعد از زنان، حکم پوشش استثنا شده است.

🔻حدیث معراج که در بخشی از آن دربارۀ زنانی که از موهایشان آویزان شده‌اند، گفته شده، برگرفته از «اَرداویراف‌نامه» زردشتی است که یک معراج‌نامۀ پیش از اسلام است.
🔻🔻🔻
@Hekmat_Harkat

BY 💢حكمت و حركت💢