tgoop.com/Hikmatbasedmedicine/2868
Last Update:
خطمی و سودا در هجویه فراهانی
ادیب‌الممالک فراهانی شاعر و روزنامه‌نگار و ادیب دوره مشروطه (زاده ۱۲۳۹، درگذشته ۱۲۹۶ ه.ش)، در هجویه‌ای در مورد یکی از طبیبان روزگار خود چنین می‌گوید:
ز سودا سرش آنچنان گشته خشک
که سوزد درو خطمی و بیدمشک
شاعر در این بیت با آرایه مبالغه و چاشنی تند هجو نسبت به میرزابابا طبیب خلخالی، اشارتی به سوءمزاج خشک ناشی از سودای احتراقی کرده و می‌گوید که سر او چنان از آن سودا خشک شده که حتی خطمی و بیدمشک - که هر دو رطوبت‌بخش و کاهنده حرارتند- در سرش می‌سوزند و خشک می‌شوند.
کاری به ماجرای میان آن شاعر و طبیب ندارم ولی این نکته را با تکیه بر متون طبی برمی‌گیرم که برگ و گل خطمی بویژه بصورت خیسانیده یا دمنوشی ملایم، برای کاهش خشکی دماغ سودمند است.
اما اینکه خطمی بنا به چه شواهد تشخیصی و برای چه کسی و چگونه و چقدر و با چه ترکیبی به کار رود موقوف به ملاحظه و دستور طبیب است.
@Hikmatbasedmedicine
BY دکتر مجید انوشیروانی/طب حکمت‌بنیان ایرانی
Share with your friend now:
tgoop.com/Hikmatbasedmedicine/2868