tgoop.com/HistoryandMemory/1262
Last Update:
🟢 از داراب تا تبریز: دربارهٔ جانباخته در راه میهن شهید ماشاالله استخری
⚪️ یکی از خاطرههای بازمانده در ذهنم از دورهٔ کودکی در روستا، خاطرهٔ سربازی است که به جنگ رفته، امّا بازنگشته بود. روشن نبود که «شهید» شده، یا «اسیر» گشته؛ ازاینروی او را «مفقودالاثر» مینامیدند. این تعبیر برای من کودک شش ساله عجیبغریب بود و از آن زمان هرگاه این واژه را میشنیدم یاد این همروستایی مفقودالاثرم میافتادم. این سرباز ارتش، ماشاالله استخری نام داشت و زادهٔ ۲۳ آبان ۱۳۴۲ بود. نام مادرش (تصویر پیوست در فرستهٔ بعدی) را نمیدانم، امّا پدرش «گرامی» نام داشت و مردم به او «گرام» میگفتند: «گرام استخری». تا دیروز، چهلسال بود که سرنوشت این سرباز وطن روشن نبود، و پدر و مادرش همچنان چشمانتظار خبری و اثری بودند!
🔴 دیروز، ۱۵ آبان ۱۴۰۳، خبر آمد که سرانجام از این سرباز گمشدهٔ وطن، اثری یافت شده؛ در کجا؟ در تبریز! جایی بسیار دور از زادگاهش، دهستانِ کوهستان (چاگونی) شهرستان داراب، در جنوب در مرز استانهای فارس، کرمان و هرمزگان. بنابر گزارش خبرگزاریها، ماشاالله استخری، در ۲۱ اسفند ۱۳۶۳، در عملیات بدر، در جزیره مجنون به شهادت رسیده بود. چهارده سال پس از آن، در ۱۳۷۷، بازماندههای پیکر این جانباخته در راه میهن، بهعنوان شهید گمنام، به تبریز برده شده و در آن گوشهٔ شمال غربی ایران به خاک سپرده شده بود. اکنون پس از انجام آزمایشهای دیانای روشن شده که این شهید گمنام، همان سرباز سرفراز ایران اهل دهستانِ کوهستان، شهید ماشاالله استخری است. روانش به مینو جهان شاد باد!
✍ معصومعلی پنجه
۱۶ آبان ۱۴۰۳ | حصارکِ تهران
🆔 www.tgoop.com/HistoryandMemory
BY | پنجهنامه: تاریخ و خاطره |
Share with your friend now:
tgoop.com/HistoryandMemory/1262