فرهیختگان

خیز بلند جامعهٔ بشری برای به اهتزاز در آوردن پرچم عدالت

✍ ناصر دانشفر

در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴ یک بمب خبری جهان را لرزاند. رخداد غیرمترقبه‌ای اتفاق افتاد که آیندهٔ ما آدمها بدون تردید تأثیر قابل ملاحظه‌ای از آن خواهد پذیرفت.
آری خبری مخابره شد که با نظم کنونی حاکم بر دنیای ما هیچگونه همخوانی و تطابقی نداشت. بالاخره شمشیر عدالت بر سر جلادان صهیونیست نیز فرود آمد و فرمان دستگیری دو قصاب ضد بشر به همراه محمد ضیف صادر گردید.
شاید خوانندگان محترم بر این حقیر خرده بگیرند که چرا حادثه‌ای مسبوق به سابقه را این همه برجسته می‌نماید و آن را مهم می‌شمارد. پس به ناچار برای تبیین این نگاه به موضوع پیش گفته، باید عرض کنم که قصهٔ جناب پوتین با بی‌بی هم‌پیمان غرب از زمین تا به آسمان متفاوت است. در آن مورد اروپا و آمریکا یعنی کدخدایان جهان، یکپارچه در مقابل سردمدار آدم‌کش روسیه ایستاده بودند و از حکم این محکمه با تمام وجود پشتیبانی می‌نمودند، اما اینجا درست به عکس آن ماجرا، این دولتها علیرغم خواست مردم خود، در آشکار و نهان به حمایت تمام قد از نسل‌کشی دژخیمان رژیم غاصب اهتمام نموده‌اند.
شتری که امروز در برابر خانهٔ بی‌بی ملعون خوابید، در خواب غربی‌ها هم نمی‌آمد. سالهای سال است که این اردوگاه از حربهٔ حقوق بشر برای نایل شدن به مطامع خود بهره برده است و هرگز به مخیلهٔ حضرات خطور هم نکرده بود که روزی این شمشیر داموکلس بر سر خود و یا همپیمانان آنان فرود آید.
عدالت آرمانی است با قدمتی به بلندای تاریخ بشر که شوربختانه همواره به پای قدرت قربانی گردیده است. اما گویا نوبت آن رسیده که عدالت گریبان قدرت را بگیرد و زین پس جهان جای امنی برای سردمداران رژیم‌های ضدبشری نمی‌باشد.
آری گرچه هنوز تعداد کشورهایی که این دادگاه را به رسمیت نمی‌شناسند و خود را متعهد به احکام آن نمی‌دانند کم نیست، اما با توجه به تعهد قریب به اتفاق کشورهای اروپایی و اظهار تمکین برخی از دولتهای صاحب نفوذ در عرصهٔ بین‌المللی، جای امیدواری دارد که گمان بریم، در زمانی نه چندان دور رؤسای زورمدار این موضوع را در تعیین راهبردهای خویش مد نظر قرار دهند.
با توجه به شرایط جدید، به خود نوید می‌دادم که زین پس رهبر جمهوری‌اسلامی نیز باید دست و پای خود را جمع کند و بداند که ستمگری در حق ملت خود ممکن است تبعات اینچنینی برای وی داشته باشد. چرا که دیوان بین‌المللی کیفری به شکایت اشخاص و دستجات و گروهها نیز ورود می‌کند. لذا اگر آسیب‌دیدگان جنبش‌های اخیر همت کرده و شکایتی علیه جنابشان تنظیم و درخواست رسیدگی داشته باشند، آنگاه ممکن است چنین حکمی در مورد ایشان نیز صادر شود. اما به خود گفتم که گیریم چنین شود، مگر حضرت‌آقا و جانشینان وی بنا دارند که از حدود و ثغور کشورمان پای را بیرون بگذارند که نگران بازداشت و محاکمهٔ خود باشند؟
وقتی بناست کشوری به مانند کرهٔ شمالی اداره شود، مقام معظم رهبری که هیچ، سایر مسئولان نظام‌مقدس نیز چرا باید از چنین احکامی باک داشته باشند؟ شاید دست‌اندرکاران بصیر حکومت ولایی این روزها را پیش‌بینی می‌کرده‌اند که با وجود امضاء اساسنامهٔ دیوان بین‌المللی کیفری در ۳۱ دسامبر ۲۰۰۲ هنوز تصویب آن را در دستور کار مجلس قرار نداده و از پیوستن به آن خودداری نموده‌اند.
این دوراندیشی به مسئولان نظام حاکم بر ما اختصاص ندارد که دولت‌های ام‌المصائبی چون آمریکا و روسیه نیز از پذیرش این معاهده شانه خالی کرده‌اند که هیچ، دولت مثلاً دموکرات بایدن که مسبب اصلی ادامهٔ نسل‌کشی در غزه است، با قلدری تمام دیگر کشورهایی را تهدید به تحریم نموده که از تمکین در برابر این حکم دم بزنند.
گمان من این است که خیره‌سری‌های کدخدا و دیگر قدرتمداران عالم، آرام‌آرام جامعهٔ بشری را به این سمت و سو هدایت می‌کند که بدنبال سازوکاری بروند که احکام دیوان را به شکل و شمایلی اجرایی بنمایند و در درازمدت بشر با محوریت عدالت گذران زندگی بنماید.
شاید این یک خیال خوش باشد که ما انسانها در جهانی زندگی کنیم که از آزادی برخوردار باشیم و عدالت بر اموراتمان حاکم باشد، اما اگر این تنها یک رؤیا هم باشد، من از این خواب شیرین نیز غرق سرور و شادی می‌گردم.


#فرهیختگان راهی به رهایی

Telegram

فرهیختگان

آسمانِ فکرِ آزاد رنگ و لباس نمی‌شناسد

از زمینِ سنت تا آسمانِ تجدد با اراده پرواز

فرهیختگی پایی در زمین و فکری آسمانی می‌خواهد


ارتباط با ادمین
@farhikhtehgan_bot

امام علی(ع):

شجاع‌تر از خردمند، وجود ندارد...



گروه تبادل نظر:
@iranintellectualsgroup

www.tgoop.com/IRANINtellectuals/52980

1.6K viewsNov 24 at 17:20

خیز بلند جامعهٔ بشری برای به اهتزاز در آوردن پرچم عدالت

✍ ناصر دانشفر

در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴ یک بمب خبری جهان را لرزاند. رخداد غیرمترقبه‌ای اتفاق افتاد که آیندهٔ ما آدمها بدون تردید تأثیر قابل ملاحظه‌ای از آن خواهد پذیرفت.
آری خبری مخابره شد که با نظم کنونی حاکم بر دنیای ما هیچگونه همخوانی و تطابقی نداشت. بالاخره شمشیر عدالت بر سر جلادان صهیونیست نیز فرود آمد و فرمان دستگیری دو قصاب ضد بشر به همراه محمد ضیف صادر گردید.
شاید خوانندگان محترم بر این حقیر خرده بگیرند که چرا حادثه‌ای مسبوق به سابقه را این همه برجسته می‌نماید و آن را مهم می‌شمارد. پس به ناچار برای تبیین این نگاه به موضوع پیش گفته، باید عرض کنم که قصهٔ جناب پوتین با بی‌بی هم‌پیمان غرب از زمین تا به آسمان متفاوت است. در آن مورد اروپا و آمریکا یعنی کدخدایان جهان، یکپارچه در مقابل سردمدار آدم‌کش روسیه ایستاده بودند و از حکم این محکمه با تمام وجود پشتیبانی می‌نمودند، اما اینجا درست به عکس آن ماجرا، این دولتها علیرغم خواست مردم خود، در آشکار و نهان به حمایت تمام قد از نسل‌کشی دژخیمان رژیم غاصب اهتمام نموده‌اند.
شتری که امروز در برابر خانهٔ بی‌بی ملعون خوابید، در خواب غربی‌ها هم نمی‌آمد. سالهای سال است که این اردوگاه از حربهٔ حقوق بشر برای نایل شدن به مطامع خود بهره برده است و هرگز به مخیلهٔ حضرات خطور هم نکرده بود که روزی این شمشیر داموکلس بر سر خود و یا همپیمانان آنان فرود آید.
عدالت آرمانی است با قدمتی به بلندای تاریخ بشر که شوربختانه همواره به پای قدرت قربانی گردیده است. اما گویا نوبت آن رسیده که عدالت گریبان قدرت را بگیرد و زین پس جهان جای امنی برای سردمداران رژیم‌های ضدبشری نمی‌باشد.
آری گرچه هنوز تعداد کشورهایی که این دادگاه را به رسمیت نمی‌شناسند و خود را متعهد به احکام آن نمی‌دانند کم نیست، اما با توجه به تعهد قریب به اتفاق کشورهای اروپایی و اظهار تمکین برخی از دولتهای صاحب نفوذ در عرصهٔ بین‌المللی، جای امیدواری دارد که گمان بریم، در زمانی نه چندان دور رؤسای زورمدار این موضوع را در تعیین راهبردهای خویش مد نظر قرار دهند.
با توجه به شرایط جدید، به خود نوید می‌دادم که زین پس رهبر جمهوری‌اسلامی نیز باید دست و پای خود را جمع کند و بداند که ستمگری در حق ملت خود ممکن است تبعات اینچنینی برای وی داشته باشد. چرا که دیوان بین‌المللی کیفری به شکایت اشخاص و دستجات و گروهها نیز ورود می‌کند. لذا اگر آسیب‌دیدگان جنبش‌های اخیر همت کرده و شکایتی علیه جنابشان تنظیم و درخواست رسیدگی داشته باشند، آنگاه ممکن است چنین حکمی در مورد ایشان نیز صادر شود. اما به خود گفتم که گیریم چنین شود، مگر حضرت‌آقا و جانشینان وی بنا دارند که از حدود و ثغور کشورمان پای را بیرون بگذارند که نگران بازداشت و محاکمهٔ خود باشند؟
وقتی بناست کشوری به مانند کرهٔ شمالی اداره شود، مقام معظم رهبری که هیچ، سایر مسئولان نظام‌مقدس نیز چرا باید از چنین احکامی باک داشته باشند؟ شاید دست‌اندرکاران بصیر حکومت ولایی این روزها را پیش‌بینی می‌کرده‌اند که با وجود امضاء اساسنامهٔ دیوان بین‌المللی کیفری در ۳۱ دسامبر ۲۰۰۲ هنوز تصویب آن را در دستور کار مجلس قرار نداده و از پیوستن به آن خودداری نموده‌اند.
این دوراندیشی به مسئولان نظام حاکم بر ما اختصاص ندارد که دولت‌های ام‌المصائبی چون آمریکا و روسیه نیز از پذیرش این معاهده شانه خالی کرده‌اند که هیچ، دولت مثلاً دموکرات بایدن که مسبب اصلی ادامهٔ نسل‌کشی در غزه است، با قلدری تمام دیگر کشورهایی را تهدید به تحریم نموده که از تمکین در برابر این حکم دم بزنند.
گمان من این است که خیره‌سری‌های کدخدا و دیگر قدرتمداران عالم، آرام‌آرام جامعهٔ بشری را به این سمت و سو هدایت می‌کند که بدنبال سازوکاری بروند که احکام دیوان را به شکل و شمایلی اجرایی بنمایند و در درازمدت بشر با محوریت عدالت گذران زندگی بنماید.
شاید این یک خیال خوش باشد که ما انسانها در جهانی زندگی کنیم که از آزادی برخوردار باشیم و عدالت بر اموراتمان حاکم باشد، اما اگر این تنها یک رؤیا هم باشد، من از این خواب شیرین نیز غرق سرور و شادی می‌گردم.


#فرهیختگان راهی به رهایی

BY فرهیختگان