مرکز مطالعات متین

انسان‌گرایی ناممکن (۶) داروینیسم و پایان ویژه بودن انسان

📝 ابراهیم الرماح
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

فرگشت در گفتمان انسان‌گرا یک نظریهٔ بسیار محوری است. دانیل دِنِت - که انجمن انسان‌گرای آمریکایی او را به عنوان شخصیت انسان‌گرای سال ۲۰۰۴ میلادی برگزید - می‌گوید: «والدین باید – ظاهرا به اجبار – از دادن اطلاعات اشتباه دربارهٔ حقیقت فرگشت به فرزندان خود بازداشته شوند». چیزی که از نگاه او امری به شدت واضح است. دِنِت، مؤمنان به ادیان را (که بنابر نظر مایکل بهی نود درصد ساکنان را شامل می‌شوند) به حیواناتی وحشی تشبیه کرده که باید در قفس نگهداری شوند. ریچارد داوکینز، سردبیر مجلهٔ شورای انسان‌گرایی جهانی و یکی از حامیان انجمن انسان‌گرایی بریتانیا می‌گوید: «هر انسانی که تکامل را انکار می‌کند یا نادان – احمق – است یا دیوانه و یا شرور، اما من ترجیح می‌دهم اینطور فکر نکنم. فاصلهٔ زیادی بین توصیف کسی به عنوان شرور و اتخاذ اقدامات مؤثر برای پایان دادن به شرارت او وجود ندارد».

اما آیا فرگشت با جایگاهی که یک انسان‌گرا برای خودش به عنوان خدای زمینی قائل است، هماهنگ است؟ و آیا با مبدأ برابری میان انسان‌ها که همواره انسان‌گراها تکرارش می‌کنند و به عنوان دین خود پذیرفته‌اند، سازگار است؟

🔗 ادامهٔ مقاله:
matinstudies.com/blog/236

www.tgoop.com/MatinStudies/465

1.2K viewsFeb 2 at 17:00

انسان‌گرایی ناممکن (۶) داروینیسم و پایان ویژه بودن انسان

📝 ابراهیم الرماح
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

فرگشت در گفتمان انسان‌گرا یک نظریهٔ بسیار محوری است. دانیل دِنِت - که انجمن انسان‌گرای آمریکایی او را به عنوان شخصیت انسان‌گرای سال ۲۰۰۴ میلادی برگزید - می‌گوید: «والدین باید – ظاهرا به اجبار – از دادن اطلاعات اشتباه دربارهٔ حقیقت فرگشت به فرزندان خود بازداشته شوند». چیزی که از نگاه او امری به شدت واضح است. دِنِت، مؤمنان به ادیان را (که بنابر نظر مایکل بهی نود درصد ساکنان را شامل می‌شوند) به حیواناتی وحشی تشبیه کرده که باید در قفس نگهداری شوند. ریچارد داوکینز، سردبیر مجلهٔ شورای انسان‌گرایی جهانی و یکی از حامیان انجمن انسان‌گرایی بریتانیا می‌گوید: «هر انسانی که تکامل را انکار می‌کند یا نادان – احمق – است یا دیوانه و یا شرور، اما من ترجیح می‌دهم اینطور فکر نکنم. فاصلهٔ زیادی بین توصیف کسی به عنوان شرور و اتخاذ اقدامات مؤثر برای پایان دادن به شرارت او وجود ندارد».

اما آیا فرگشت با جایگاهی که یک انسان‌گرا برای خودش به عنوان خدای زمینی قائل است، هماهنگ است؟ و آیا با مبدأ برابری میان انسان‌ها که همواره انسان‌گراها تکرارش می‌کنند و به عنوان دین خود پذیرفته‌اند، سازگار است؟

🔗 ادامهٔ مقاله:
matinstudies.com/blog/236

BY مرکز مطالعات متین