tgoop.com/MolaviPoett/5283
Last Update:
شرح روان ابیات مثنوی معنوی _ دفتر چهارم
آموختنِ پیشه گورکَنی، قابیل از زاغ....
(۱۳۳۵) بر تو گر پیدا شدی زو عیب و شَین*
زو رميدى جانت بُعدَالمَشرِقَين*
اگر برای تو عیب و زشتی دنیا معلوم می‌شد، روح و روانت به فاصله مشرق و مغرب از آن می‌گریخت. (اشاره به آیه ۳۸ سوره زُخْرُفَ)
*شین: زشتی
*بعْدُ الْمَشْرِقین فاصله میان مشرق و مغرب
(۱۳۳۶) حال کآخِر زو پشیمان می‌شوی
گر بُوَد این حالت اوّل، کی دَوی؟
اگر از همان ابتدا آگاه باشی که در پایان کار پشیمان خواهی شد، چطور ممکن بود که برای داشتنش تلاش کنی؟
(۱۳۳۷) پس بپوشید اوّل آن بر جانِ ما
تا کنیم آن کار بر وفق قضا
پس خداوند در ابتدا، عاقبت آن کار را از جان ما پوشیده می‌دارد تا ما آن را مطابق بر قضای الهی انجام دهیم.
(۱۳۳۸) چون قضا آورد حکمِ خود پدید
چشم وا شد، تا پشیمانی رسید
همینکه قضای الهی، حکم خود را بوجود آورد چشم بصیرت آدمی باز می‌گردد و در نتیجه دچار پشیمانی می‌شود.[ مولانا می‌گوید: انسان نباید به اختیار خود كه اساس آن روی جهل است مغرور شود و خود را قادر بر هر کاری بداند، بلکه باید بداند یک علت‌العلل پنهان از دیدگان ما وجود دارد.]
(۱۳۳۹) این پشیمانی قضایِ دیگرست
این پشیمانی بِهِل، حق را پَرَست
این پشیمانی خود قضای دیگری است این پشیمانی را رها کن و خداوند را پرستش کن.[ مولانا می‌گوید اگرچه ندامت در امر توبه شرط لازم است ، اما شرط کافی نیست. و انجام افعال حسنه هم ضروری است.]
(۱۳۴۰) وَر كُنی عادت، پشیمان خور شوی
زین پشیمانی، پشیمان تر شوی
و اگر به پشیمانی عادت کنی، دائماً دچار پشیمانی بیشتر می‌شوی.
(۱۳۴۱) نیم عُمرت در پریشانی رود
نیم دیگر در پشیمانی رود
نیمی از عمرت در پریشانی سپری می شود و نیمی دیگر در
پشیمانی.( همه عمر پشیمان خواهی بود).
(۱۳۴۲) تركِ این فکر و پشیمانی بگو
حال و یار و کارِ نیکوتر بجو
این فکر و پشیمانی را رها کن و در جستجوی حال و یار و کار( عمل صالح و مصاحبت با پاکان) باش.
(۱۳۴۳) ور نداری کارِ نیکوتر به دست
پس پشیمانیت بر قوتِ چه است؟
و اگر کار بهتری در دست نداری و به عملی صالح مشغول نیستی، پس پشیمانی تو برای از دست دادن چه چیزی است؟
(۱۳۴۴) گر همی دانی، رهِ نیکو، پَرَست
ور ندانی، چون بدانی کین بَدست؟
اگر راه درست و خوب را می‌شناسی،در آن راه حرکت کن و اگر راه نيك را نمی‌شناسی پس از کجا می‌دانی که این عملی که انجام داده ای بد است؟
(۱۳۴۵) بد ندانی تا ندانی نيك را
ضدّ را از ضد توان دید ای فتی
تا خوبی را نشناسی نمی‌توانی بد را تشخیص بدهی. ای جوانمرد هر ضدی را با ضد خود می‌توان شناخت.
@MolaviPoett
BY شرح روان ابیات مثنوی معنوی دفتر اول_ دفتر دوم_ دفترسوم_ دفتر چهارم(مولانا)
Share with your friend now:
tgoop.com/MolaviPoett/5283