تجربه نزدیک به مرگ / ان دی ئی

Forwarded from تجربه نزدیک به مرگ / ان دی ئی

📝📝📝

📌 در حال راه رفتن در خیابان هستید، ناگهان کسی از کنارتان می‌گذرد و بی‌توجه محکم به شما تنه می‌‌زند، شما با خشم بر می‌گردید تا چیزی نثارش کنید، اما می‌بینید که او نابیناست. به شکل آنی خشم شما تبدیل به دلسوزی و حتی شرم می‌شود، از او عذرخواهی می‌کنید. حتی ممکن است کمی درنگ کنید، شاید نیاز به کمک داشته باشد!

📌 بسیاری از بدی‌هایی که در حق ما می‌شود (یا ما در حق دیگران می‌کنیم) از روی ناآگاهی است، یعنی شخصی که ما را آزرده می‌کند، در آن لحظه نمی‌داند که چه آسیبی به ما می‌رساند، روح او قادر به دیدن و تشخیص خوبی از بدی نیست، یا اگر هست احساساتی مثل خشم، حسادت، طمع و... جلوی درک و آگاهی‌اش را گرفته. پس او با جهل کامل آن رفتار را بروز داده، و «جهل» همان «نابیناییِ چشم‌ِ دل» است. حالا برگردید و پاراگراف اول را دوباره بخوانید!

📌 حمل کردن رنجش و کینۀ دیگران، حتی اگر هزاران سال طول بکشد، حال ما را بهتر نمی‌کند، بلکه عمیق‌تر ما را در خود فرو می‌برد و می‌بلعد. کینه یعنی که انتقام بدی دیگران را از خود گرفتن، یعنی زهری که قرار است روزی، شخص دیگری را با آن مسموم کنیم، ماه‌ها و سال‌ها در قلبمان حمل کنیم، این پیش از دیگری خودمان را مسموم و به آرامی نابود می‌کند.

📌 در چنین شرایطی هیچ راه گریزی به غیر از بخشش نیست. ما باید بگذاریم و بگذریم، اگر چه برای من هم که دارم این سطور را می‌نویسم بخشیدن همیشه کار آسانی نیست اما راه دیگری نمی‌شناسم، باید بگذاریم و بگذریم، تنها راه آزادی کامل همین است. به قول یکی از تجربه‌کنندگان مرگ تقریبی که جمله ساده اما عمیقی را همیشه به من گوشزد می‌کند:
نه برَنج و نه برنجان!

💫‌ @NDEchanel
‌

www.tgoop.com/NDEchanel/2525

3.3K viewsNov 13, 2024 at 12:34

📝📝📝

📌 در حال راه رفتن در خیابان هستید، ناگهان کسی از کنارتان می‌گذرد و بی‌توجه محکم به شما تنه می‌‌زند، شما با خشم بر می‌گردید تا چیزی نثارش کنید، اما می‌بینید که او نابیناست. به شکل آنی خشم شما تبدیل به دلسوزی و حتی شرم می‌شود، از او عذرخواهی می‌کنید. حتی ممکن است کمی درنگ کنید، شاید نیاز به کمک داشته باشد!

📌 بسیاری از بدی‌هایی که در حق ما می‌شود (یا ما در حق دیگران می‌کنیم) از روی ناآگاهی است، یعنی شخصی که ما را آزرده می‌کند، در آن لحظه نمی‌داند که چه آسیبی به ما می‌رساند، روح او قادر به دیدن و تشخیص خوبی از بدی نیست، یا اگر هست احساساتی مثل خشم، حسادت، طمع و... جلوی درک و آگاهی‌اش را گرفته. پس او با جهل کامل آن رفتار را بروز داده، و «جهل» همان «نابیناییِ چشم‌ِ دل» است. حالا برگردید و پاراگراف اول را دوباره بخوانید!

📌 حمل کردن رنجش و کینۀ دیگران، حتی اگر هزاران سال طول بکشد، حال ما را بهتر نمی‌کند، بلکه عمیق‌تر ما را در خود فرو می‌برد و می‌بلعد. کینه یعنی که انتقام بدی دیگران را از خود گرفتن، یعنی زهری که قرار است روزی، شخص دیگری را با آن مسموم کنیم، ماه‌ها و سال‌ها در قلبمان حمل کنیم، این پیش از دیگری خودمان را مسموم و به آرامی نابود می‌کند.

📌 در چنین شرایطی هیچ راه گریزی به غیر از بخشش نیست. ما باید بگذاریم و بگذریم، اگر چه برای من هم که دارم این سطور را می‌نویسم بخشیدن همیشه کار آسانی نیست اما راه دیگری نمی‌شناسم، باید بگذاریم و بگذریم، تنها راه آزادی کامل همین است. به قول یکی از تجربه‌کنندگان مرگ تقریبی که جمله ساده اما عمیقی را همیشه به من گوشزد می‌کند:
نه برَنج و نه برنجان!

💫‌ @NDEchanel
‌

BY تجربه نزدیک به مرگ / ان دی ئی