انجمن فکر و فلسفه کرمانشاه

Forwarded from فلسفه و مراقبه برای زندگی

🟦 ماتریالیسم معنوی!


✍ اکبر امیری

چگیام ترونگپا (Chögyam Trungpa) آموزگار معنوی اهل تبت، دیدگاه جالبی درباره ی انوع ماتریالیسم ( مادی گرایی) دارد.  ماتریالیسم را معمولا اینگونه تعریف می کنند: "باور به اینکه یا تمام جهان از ماده تشکیل شده است و یا اینکه تمام رویداد های جهان توسط ماده قابل تببیین است". ترونگپا در کتابش با عنوان  گذاری به مادی گرایی معنوی  (Cutting Through Spiritual Materialism) علاوه بر تعریف فوق، برای ماتریالیسم انواع دیگری نیز قائل است که آن ها را سه ارباب ماتریالیسم (Lords of Materialism) می نامد و عبارتند از:

1⃣ ماتریالیسم فیزیکی ( Physical materialism) 

منظور از ماتریالیسم فیزیکی این باور است که داشتن می تواند جای بودن را بگیرد. اریک فروم در کتاب "بودن یا داشتن"  تفاوت داشتن با بودن را به زیبایی توضیح می دهد. کسی که ماتریالیست فیزیکی است می پندارد "داشتن" یک چیز (ثروت، مقام، مرتبه علمی، رابطه ای خاص و... ) می تواند خوشبختی دائمی برای او ایجاد کند. حال آنکه "داشتن" فقط نوعی احساس خوشبختی موقت به فرد می دهد و در عین حال می تواند سبب رنج دائمی شود.

2⃣ ماتریالیسم روانشناختی (Psychological materialism)

منظور از  ماتریالیسم روانشناختی این باور است که یک سیستم فکری، فلسفی یا اعتقادی خاص می تواند منجر به رهایی دائمی از رنج شود. برای مثال اگر کسی بپندارد که باور به یک "ایسم" یا مکتب فکری _ فلسفی یا یک دیدگاه خاص  او را به خوشبختی دائمی می رساند یک ماتریالیست روانشناختی محسوب می شود.


3⃣ ماتریالیسم معنوی (Spiritual materialism)

از نظر ترونگپا کسانی که می کوشند از طریق معنویت و یک حالت روحی خاص، به طور موقت از رنج رهایی یابند دچار این نوع مادی گرایی هستند. از نظر ترونگپا کسانی که می خواهند از طریق مدیتیشن یا نوع خاصی از یوگا و مراقبه یا نیایش حال خوبی به دست آوردند نفس ِ این خواستن ِ حال ِ خوب توسط آن ها نوعی مادی گرایی معنوی محسوب می شود و در خدمت ایگو و انانیت است. ترونگپا این حالات را موقتی و گذرا می داند که با پایان یافتن شان فقط رنج ها را افزایش می دهند. بنابراین اگر انگیزه ی فرد از مراقبه و نیایش رسیدن به حال خوب  باشد از نظر ترونگپا یک مادی گرای معنوی محسوب می شود.
ترونگپا راه چاره را در از بین بردن توهم  "ایگو" و "من" می داند. از دیدگاه او هر میل و خواسته ای حتی میل رسیدن به اشراق چون ریشه در توهم ِ من یا ایگو دارد نوعی مادی گرایی است و در نهایت سبب افزایش رنج می شود.
البته باید توجه داشت که ترونگپا مراقبه، نیایش و مدیتیشن را فی نفسه امری خوب و عالی می داند  (خود او بنیان گذار چندین  مرکز مراقبه است)  اما با این حال معتقد است انگیزه ی شخص برای انجام دادن آن ها نباید رسیدن به حال خوب، بلکه از بین بردن توهمی به نام من و ایگو  و به عبارتی دقیق تر، از بین بردن "خود ِ انگیزه و میل" باشد.


کانال فلسفه و مراقبه برای زندگی
@Philosophy_Mindfulness

www.tgoop.com/PhilosophyforKermanshah/1005

193 viewsA A, Nov 4 at 07:40

🟦 ماتریالیسم معنوی!


✍ اکبر امیری

چگیام ترونگپا (Chögyam Trungpa) آموزگار معنوی اهل تبت، دیدگاه جالبی درباره ی انوع ماتریالیسم ( مادی گرایی) دارد.  ماتریالیسم را معمولا اینگونه تعریف می کنند: "باور به اینکه یا تمام جهان از ماده تشکیل شده است و یا اینکه تمام رویداد های جهان توسط ماده قابل تببیین است". ترونگپا در کتابش با عنوان  گذاری به مادی گرایی معنوی  (Cutting Through Spiritual Materialism) علاوه بر تعریف فوق، برای ماتریالیسم انواع دیگری نیز قائل است که آن ها را سه ارباب ماتریالیسم (Lords of Materialism) می نامد و عبارتند از:

1⃣ ماتریالیسم فیزیکی ( Physical materialism) 

منظور از ماتریالیسم فیزیکی این باور است که داشتن می تواند جای بودن را بگیرد. اریک فروم در کتاب "بودن یا داشتن"  تفاوت داشتن با بودن را به زیبایی توضیح می دهد. کسی که ماتریالیست فیزیکی است می پندارد "داشتن" یک چیز (ثروت، مقام، مرتبه علمی، رابطه ای خاص و... ) می تواند خوشبختی دائمی برای او ایجاد کند. حال آنکه "داشتن" فقط نوعی احساس خوشبختی موقت به فرد می دهد و در عین حال می تواند سبب رنج دائمی شود.

2⃣ ماتریالیسم روانشناختی (Psychological materialism)

منظور از  ماتریالیسم روانشناختی این باور است که یک سیستم فکری، فلسفی یا اعتقادی خاص می تواند منجر به رهایی دائمی از رنج شود. برای مثال اگر کسی بپندارد که باور به یک "ایسم" یا مکتب فکری _ فلسفی یا یک دیدگاه خاص  او را به خوشبختی دائمی می رساند یک ماتریالیست روانشناختی محسوب می شود.


3⃣ ماتریالیسم معنوی (Spiritual materialism)

از نظر ترونگپا کسانی که می کوشند از طریق معنویت و یک حالت روحی خاص، به طور موقت از رنج رهایی یابند دچار این نوع مادی گرایی هستند. از نظر ترونگپا کسانی که می خواهند از طریق مدیتیشن یا نوع خاصی از یوگا و مراقبه یا نیایش حال خوبی به دست آوردند نفس ِ این خواستن ِ حال ِ خوب توسط آن ها نوعی مادی گرایی معنوی محسوب می شود و در خدمت ایگو و انانیت است. ترونگپا این حالات را موقتی و گذرا می داند که با پایان یافتن شان فقط رنج ها را افزایش می دهند. بنابراین اگر انگیزه ی فرد از مراقبه و نیایش رسیدن به حال خوب  باشد از نظر ترونگپا یک مادی گرای معنوی محسوب می شود.
ترونگپا راه چاره را در از بین بردن توهم  "ایگو" و "من" می داند. از دیدگاه او هر میل و خواسته ای حتی میل رسیدن به اشراق چون ریشه در توهم ِ من یا ایگو دارد نوعی مادی گرایی است و در نهایت سبب افزایش رنج می شود.
البته باید توجه داشت که ترونگپا مراقبه، نیایش و مدیتیشن را فی نفسه امری خوب و عالی می داند  (خود او بنیان گذار چندین  مرکز مراقبه است)  اما با این حال معتقد است انگیزه ی شخص برای انجام دادن آن ها نباید رسیدن به حال خوب، بلکه از بین بردن توهمی به نام من و ایگو  و به عبارتی دقیق تر، از بین بردن "خود ِ انگیزه و میل" باشد.


کانال فلسفه و مراقبه برای زندگی
@Philosophy_Mindfulness

BY انجمن فکر و فلسفه کرمانشاه