بحر در کوزه

پروندۀ مطالعاتی فلسفۀ دین
فلسفۀ دین، کریستوفر همیلتون، ترجمۀ مُنا موسوی

این کتاب ترجمۀ بخشی از کتاب Understanding Philosophy for AS Level نوشتۀ Christopher Hamilton است. مطالب کتاب را می‌توان در سیزده قسمت خلاصه کرد.

یک. به شش بعد دین از نگاه نینیان اسمارت می‌پردازد تا نسبت فلسفه با دین روشن‌تر شود و البته تأکید می‌کند که در کتاب به همان مسائلی می‌پردازد که در فلسفۀ دین در غرب شایع است.

دو. به صفات خدا می‌پردازد: شخص‌بودگی و ملاک آن، خالق جهان بودن و چگونگی آن، خوب‌بودن خدا، قدرت مطلق و مشکلات مفهومی آن، علم مطلق و مشکلاتش با گزاره‌های ایندکسیکال و مسأله‌اش با اختیار انسان.

سه. به باور و زبان دینی می‌پردازد: اصل تحقیق‌پذیری پوزیتیویست‌ها و اینکه چرا گزاره‌های دینی را بی‌معنا تلقی می‌کنند، الهیات سلبی ابن‌میمون، آموزۀ تمثیل اکوئیناس و سوئینبرن که چگونه محمولاتی که بر خدا حمل می‌شوند را بفهمیم، و الهیات پل تیلیش را در مورد نمادین بودن زبان دین.

چهار. به استدلال نظم که نام دیگرش استدلال غایت‌شناسی است پرداخته می‌شود. نسخه‌های ویلیام پیلی و سوئینبرن از این استدلال را به‌همراه انتقادات هیوم و مکی بررسی می‌کند.

پنج. به سه نسخه از استدلال‌های کیهان‌شناختی توماس آکوئیناس می‌پردازد؛ استدلال حرکت، علت و امکان. ایرادهای بر این استدلال‌ها بر دو نکته تأکید دارند: هرچیزی نیاز به تبیین ندارد و دیگر اینکه سلسله‌ای بی‌نهایت معنادار و متصور است.

شش. به استدلال هستی‌شناختی آنسلم می‌پردازد و سپس ایرادات گونیلو و کانت را به این استدلال و پاسخ‌هایی که به این ایرادات داده شده را بررسی می‌کند.

هفت. با استمداد از سوئینبرن و ویلیام جیمز سعی می‌کند چیستی تجربۀ دینی را کمی وضوح بخشد و سپس به دیدگاه مخالفان و موافقان این امر می‌پردازد که آیا تجربۀ دینی کاری برای اثبات خدا انجام می‌دهد یا نه.

هشت. شرط‌بندی پاسکال را صورت‌بندی می‌کند و چهار اشکال وارده بر آن را بررسی می‌کند. اشکال جدی آن است که پاسکال به‌نحوی ناموجه گزینه‌های ما را محدود کرده است

نُه. به رأی پلانتینگا با عنوان معرفت‌شناسی اصلاح‌شده می‌پردازد که در آن باور به وجود خدا به استدلال‌های له وجود خدا وابسته نیست بلکه باوری پایه است.

ده. به آراء افرادی می‌پردازد که به دین نه به‌عنوان مجموعه‌ای از گزاره‌ها بلکه به مثابۀ شکلی از زندگی می‌نگرند، به کی‌یرکگور و ویتگنشتاین. از نظر نویسنده اتهام ایمان‌گرایی به این دو دیدگاه خطاست.

یازده. ضمن تفکیک شر طبیعی از شر اخلاقی و نیز تئودیسیه از دفاعیه، مسئلۀ شر را طرح می‌کند و پاسخ‌های آگوستین، ایرنایوس، جان هیک، پلانتینگا و سوئینبرن و انتقادات وارد شده به این پاسخ‌ها را بررسی می‌کند.

دوازده. تعریفی سردستی از معجزه پیش می‌کشد و سپس انتقادات هیوم و پاسخ به این انتقادات را بررسی می‌کند. و در انتها نیز دو دیدگاه جدید یکی دیدگاه هالند و دیگری گرث مور را دربارۀ معجزه توصیف می‌کند.

سیزده. سه نحوه‌ای را که دین و اخلاق با یکدیگر در ارتباط‌اند، توضیح می‌دهد و سپس با تمرکز بر رابطۀ منطقی این دو به معضل اوثیفرو می‌پردازد. در نهایت نیز پاسخ پیتر گیج، سوئینبرن و فیلیپس را شرح می دهد.
@SeaInTheJar

www.tgoop.com/SeaInTheJar/158

330 viewsedited  Jun 22 at 04:47

پروندۀ مطالعاتی فلسفۀ دین
فلسفۀ دین، کریستوفر همیلتون، ترجمۀ مُنا موسوی

این کتاب ترجمۀ بخشی از کتاب Understanding Philosophy for AS Level نوشتۀ Christopher Hamilton است. مطالب کتاب را می‌توان در سیزده قسمت خلاصه کرد.

یک. به شش بعد دین از نگاه نینیان اسمارت می‌پردازد تا نسبت فلسفه با دین روشن‌تر شود و البته تأکید می‌کند که در کتاب به همان مسائلی می‌پردازد که در فلسفۀ دین در غرب شایع است.

دو. به صفات خدا می‌پردازد: شخص‌بودگی و ملاک آن، خالق جهان بودن و چگونگی آن، خوب‌بودن خدا، قدرت مطلق و مشکلات مفهومی آن، علم مطلق و مشکلاتش با گزاره‌های ایندکسیکال و مسأله‌اش با اختیار انسان.

سه. به باور و زبان دینی می‌پردازد: اصل تحقیق‌پذیری پوزیتیویست‌ها و اینکه چرا گزاره‌های دینی را بی‌معنا تلقی می‌کنند، الهیات سلبی ابن‌میمون، آموزۀ تمثیل اکوئیناس و سوئینبرن که چگونه محمولاتی که بر خدا حمل می‌شوند را بفهمیم، و الهیات پل تیلیش را در مورد نمادین بودن زبان دین.

چهار. به استدلال نظم که نام دیگرش استدلال غایت‌شناسی است پرداخته می‌شود. نسخه‌های ویلیام پیلی و سوئینبرن از این استدلال را به‌همراه انتقادات هیوم و مکی بررسی می‌کند.

پنج. به سه نسخه از استدلال‌های کیهان‌شناختی توماس آکوئیناس می‌پردازد؛ استدلال حرکت، علت و امکان. ایرادهای بر این استدلال‌ها بر دو نکته تأکید دارند: هرچیزی نیاز به تبیین ندارد و دیگر اینکه سلسله‌ای بی‌نهایت معنادار و متصور است.

شش. به استدلال هستی‌شناختی آنسلم می‌پردازد و سپس ایرادات گونیلو و کانت را به این استدلال و پاسخ‌هایی که به این ایرادات داده شده را بررسی می‌کند.

هفت. با استمداد از سوئینبرن و ویلیام جیمز سعی می‌کند چیستی تجربۀ دینی را کمی وضوح بخشد و سپس به دیدگاه مخالفان و موافقان این امر می‌پردازد که آیا تجربۀ دینی کاری برای اثبات خدا انجام می‌دهد یا نه.

هشت. شرط‌بندی پاسکال را صورت‌بندی می‌کند و چهار اشکال وارده بر آن را بررسی می‌کند. اشکال جدی آن است که پاسکال به‌نحوی ناموجه گزینه‌های ما را محدود کرده است

نُه. به رأی پلانتینگا با عنوان معرفت‌شناسی اصلاح‌شده می‌پردازد که در آن باور به وجود خدا به استدلال‌های له وجود خدا وابسته نیست بلکه باوری پایه است.

ده. به آراء افرادی می‌پردازد که به دین نه به‌عنوان مجموعه‌ای از گزاره‌ها بلکه به مثابۀ شکلی از زندگی می‌نگرند، به کی‌یرکگور و ویتگنشتاین. از نظر نویسنده اتهام ایمان‌گرایی به این دو دیدگاه خطاست.

یازده. ضمن تفکیک شر طبیعی از شر اخلاقی و نیز تئودیسیه از دفاعیه، مسئلۀ شر را طرح می‌کند و پاسخ‌های آگوستین، ایرنایوس، جان هیک، پلانتینگا و سوئینبرن و انتقادات وارد شده به این پاسخ‌ها را بررسی می‌کند.

دوازده. تعریفی سردستی از معجزه پیش می‌کشد و سپس انتقادات هیوم و پاسخ به این انتقادات را بررسی می‌کند. و در انتها نیز دو دیدگاه جدید یکی دیدگاه هالند و دیگری گرث مور را دربارۀ معجزه توصیف می‌کند.

سیزده. سه نحوه‌ای را که دین و اخلاق با یکدیگر در ارتباط‌اند، توضیح می‌دهد و سپس با تمرکز بر رابطۀ منطقی این دو به معضل اوثیفرو می‌پردازد. در نهایت نیز پاسخ پیتر گیج، سوئینبرن و فیلیپس را شرح می دهد.
@SeaInTheJar

BY بحر در کوزه