tgoop.com/abooklover/4750
Last Update:
بعضیها معتقدند زبان نوعی جادوست. از نظر آنها، لغات قدرت خلق و نابود کردن دارند. با گوش دادن به قصههای مادرم، دیدگاه تازهای نسبت به جهان پیدا کردم؛ نوعی چشمداشت، نوعی وحشت پنهان. حتی حالا هم هیچچیز در نظرم زیباتر از زبان و نشان ماندگاری که از نظم باقی میگذارد نیست. نامگذاری چیزها از روی ماهیت طبیعیشان، پدیدهی طبقهبندی، ایجاد امپراتوری سردهها، گونهها، و زیرگونههای جانداران، نامگذاری جانوران، رستنیها، مواد معدنی، تکلپهایها، ماهیهای آبهای شیرین، پرندگان شکاری، جدول تناوبی عناصر. اصلاً به همین دلیل است که گذشته، یعنی عصر تناسب و نظم، کامل و بینقص بهنظر میآید؛ چون در دریای کلام غوطهور است. خاطره برای جانوران مثل احساسی آنی و طنینی از پالسهای عصبی در مغز یا شاید بافت نخاع است. اما در مورد آدمیزاد، گذشته جز با لغات قابل توصیف نیست و در هیچ کجای دیگر وجود خارجی ندارد.
#گنگ_محل
#جان_برنساید / رضا اسکندری آذر
@abooklover
BY تا روشنایی بنویس!
Share with your friend now:
tgoop.com/abooklover/4750