tgoop.com/alamehasanzade/497
Last Update:
عطار نیشابوری: ابوبکر فدک را از حضرت زهرا (ُس) گرفت تا به دنیا آلوده نشود!
عطار نیشابوری در مصیبت‌نامه -که به حقّ مصیبت‌نامه است- توجیهاتِ سخیفی درباره غصب فدک تراشیده تا فردای قیامت در صفِ ظالمان محشور شود و از شکایتِ صدیقة کبری (س) بی‌نصیب نماند.
عطار، ماجرای غصب فدک را با روایت آموختن تسبیح مشهور به حضرت زهرا (س) مقایسه می‌کند و می‌گوید این که ابوبکر فدک را از حضرت زهرا (س) منع کرده، مانند آن است که پیامبر (ص) به ایشان کنیزی نبخشید و به جایش تسبیحات را آموخت!
با این منطق استوار، لابد یک تشکر هم برای غصب فدک بدهکاریم؛ همان طور که به فرموده جناب صمدی آملی، شاگرد مقرّب حسن‌زاده آملی باید به خاطر کشتن امام حسین (ع)، سپاسگزار شمر بن ذی الجوشن باشیم!
بخش‌هایی از اشعار سفیهانه آن صوفی ستم‌پیشه را می‌خوانیم:
... لیک چون بوبکر صدیق آمدست
جان او دریای تحقیق آمدست
صبح صادق از دم جان سوز اوست
آفتاب از سایه هر روز اوست
صدق او سر دفتر هفت آسمانْست
قدس او سر جمله هر دو جهانْست
جان پاکش را دو عالم هیچ نیست
ذره‌ای در جانْش میل و پیچ نیست...
فاطمه خاتون جنت ناگهی
پیش سید رفت در خلوتگهی
گفت کرد از آس دستم آبله
یک کنیزک از تو میخواهم صله...
وی عجب در پیش حیدر روزگار
بود آن ساعت غنیمت بیشمار
دست بگشاد و ببخشید آن همه
هیچ نگذاشت از برای فاطمه
یک دعاش آموخت زیبا و عزیز
گفت این بهتر تُرا زان جمله چیز
چون نماند از انبیا میراث باز
کار چندینی مکن برخود دراز
هان چگوئی ظلم بود این یا نبود
بود این شفقت همه دین یا نبود
آنکه او از فقر فخر آمد عزیز
کی گذارد هیچ کس را هیچ چیز
هست دنیا دشمن حق بی مجاز
دشمن حق کی گذارد دوست باز
گر سر دین داری ای بی پا و سر
راه دین این نیست زین ره در گذر...
بی شک این نادادن اینجا دین بود
در فدک صدیق را هم این بود...
📚عطار نیشابوری، مصیبت‌نامه، ۲۸-۳۵
@zecra
BY نقد علامه حسن‌زاده آملی
Share with your friend now:
tgoop.com/alamehasanzade/497