tgoop.com/alefbalib/5717
Last Update:
#جریان_شناسی
#معرفی_اشخاص
#جریان_حکمت_خالده
👤 رنه گنون (René Guénon)
رنه گنون محقق سنتگرا و پرآوازه فرانسوی که در سال 1886 در شهر بلوئا زاده شد. پدرش معمار بود. تحصیلات اولیهاش را در زادگاهش سپری کرد. در 1904 به پاریس رفت و به مطالعه در حوزه ریاضیات و سپس فلسفه پرداخت. در جوانی جذب چندین انجمن نهانگرا شد و با کسانی چون لئون شامپرنو آشنا شد که با تصوف و عرفان اسلامی آشنایی داشت. انجمنی با نام گنوسیس (معرفت) تاسیس کرد و تا سال 1922 مقالاتی برای آن مینوشت. احتمالا در همین دوران با تائوئیسم و برخی آیینهای هندویسم آشنا شد. گنون پس از آشنایی بیشتر با آموزههای شرقی، محافل نهانگرای پاریس را ترک گفت.
در 1912 به دین اسلام مشرف شد و نام «شیخ عبدالواحد یحیى» را برگزید. گنون ارتباط خود را با جریانهای فکری در پاریس قطع نکرد از آن جمله ملاقاتهایی با شخصیت های معروفی مانندژاک مارتین و رنه گروسه و دیگران داشت. درعرفان و تصوف پیرو ایوان عقیلی(شیخ هادی) بود ودر باطن گرایی از مریدان شیخ عبدالرحمن الکبیر ازنمایندگان بزرگ اسلامگرای مصر بود. بعدها گنون کتاب «نمادگرایی از صلیب» را به او تقدیم کرد.در 1917 گنون یک سال را در الجزایر گذراند و به تدریس فلسفه پرداخت. پس از شروع جنگ جهانی دوم تدریس را رها کرد و انرژیاش را صرف نگارش کتاب کرد. در 1921 نخستین کتابش به نام «مقدمه ای عمومی بر مطالعه عقاید هندو» را که نقطه عطفی در پژوهشهای مربوط به آموزههای شرقی در غرب محسوب مىشود منتشر ساخت؛ اگر چه اروپاییان پیش از گنونهم با آیینهای شرقی و هندو آشنایی نسبی داشتند اما او مفاهیم پیشرفته و عمیق در متافیزیک و سنت را همراه با تعریف اصطلاحات تخصصی مانند باطنگرایی، ظاهرگرایی، مذهب و الهیات ارائه داد. او هدفش نه توصیف تمام جوانب هندویسم بلکه ایجاد بنیاد فکری لازم برای درک درست از روح انسان بود. به علاوه در1921 مجموعه مقالاتی در باب فلسفه در فرانسه منتشر کرد که بعدها در یک کتاب واحد با عنوان تئوصوفیسم، تاریخچه یک شبه مذهب چاپ شد.
در طول دهه 20 گنون شهرت زیادی در مجامع بین المللی پیدا کرد و چهرههای مختلف فکری و هنری را تحت تاثیر آثار خود قرار داد. او با مراجع برجسته مسلمان مصر ارتباط نزدیکی داشت، از آن جمله با شیخ عبدالحلیم محمود که بعدها به شیخ الازهر معروف شد. گنون همچنین با محققان و مراجع سنتگرای سراسر جهان از قبیل آناندا کوماراسو آمی ، مارکو پالیس و تیتوس بورکهارت مکاتبات بسیار داشت ). در میان این گروه فریتیوف شوآن برجستهترین بود و تا پایان عمر گنون با او ارتباط و مکاتبه داشت. بسیار ی از غربی ها هم که در جست وجوی تعالیم سنتی (و همچون او در پی احیای سنت) بودند به ملاقاتش مىآمدند. تعدادی از مهمترین کتابهای او مربوط به همین دوران است. او با توضیح شکاف فکری بین شرق و غرب و ماهیت متفاوت آن ها، به بحث درباره معنا و اهمیت سنتهای شرقی در جریان کشف مجدد سنت در غرب پرداخت. این آثار عبارتند از «شرق و غرب» (1924) ، «بحران دنیای متجدد» (1927).
در 1930 پس از مرگ همسر فرانسوىاش ، رهسپار مصر شد.در ابتدا با هدف جمعآوری اسناد کتبی درباره علوم باطنی عازم قاهره شد اما با بازگشت ویرایشگرش پروژه ناتمام ماند. گنون ناگهان تصمیم گرفت که در قاهره بماند و تا پایان عمرش به عنوان مسلمان در آنجا ماند. او در قاهره کار فکری که در فرانسه آغاز کرده بود را به تنهایی و با مشقت زیاد اما خستگی ناپذیر ادامه داد. اگر چه قرار گرفتن در محیط باستانی باطنی مصر به لحاظ فکری به او کمک میکرد اما عدم بازگشت به اروپا بدون شک برای او دشوار بود. در همین زمان بود که با شیخ محمد ابراهیم آشنا شد و در 1934 با دخترش ازدواج کرد و صاحب دو دختر و دو پسر شد.
#حکمت
#حکمت_خالده
#رنه_گنون
🔰کتابخانه مجازی الفبا
🔰کانال تلگرام الفبا
BY کتابخانه مجازی الفبا
Share with your friend now:
tgoop.com/alefbalib/5717