tgoop.com/alefbalib/5764
Last Update:
#معرفی_اشخاص
📂 تئودور آدورنو
تئودور آدورنو (Theodor Adorno) در یازدهم سپتامبر 1903، چشم به جهان گشود. او سه دهه آغازین حیاتش را، به انضمام دو دهه پایانی در فرانکفورت به سر برد. او تنها پسر یک بازرگان ثروتمند یهودی و یک موسیقیدان برجسته از تبار کاتولیکهای ایتالیایی بود. آدورنو نزد هانس کورنلیوس نوکانتی، مطالعه فلسفه را آغاز کرد و به واسطه آلبو برگ، به آهنگسازی پرداخت. او نخستین اثرش را که در حوزه زیباشناسی "کییرکگارد" بود، تحت نظارت "پلتیلیخ" سوسیال – مسیحی، در سال 1931، به رشته تحریر درآورد. او پس از کمتر از دو سال، به همراه دیگر اساتید یهودی تبار و چپ های سیاسی، توسط نازیها اخراج شد.
اندکی بعد در اوایل میانسالی، لقب یهودی پدرش را کنار نهاد و "آدورنو" را برای خود برگزید؛ لقب مادریش که با آن شناخته شدهتر است. آدورنو در بهار 1934، آلمان را ترک گفت. در مدت تسلط نازیها، وی در آکسفورد، نیویورک و جنوب کالیفرنیا اقامت داشت. همینجا بود که چندین کتاب تألیف کرد و بعدها باعث شهرتش شد. این کتابها "دیالکتیک روشنگری" (به همراه ماکس هورکهایمر)، "فلسفه موسیقی مدرن"، "شخصیت اقتدار طلب" (یک پروژه مشترک) و "اخلاق صغیر" بودند.
▪️در مکتب فرانکفورت
این سالها انگیزهای برای نقد فرهنگ تودهای و "صنعت فرهنگ" در وی ایجاد کرد. او در بازگشت به فرانکفورت به سال 1949، با قبول کرسی دپارتمان فلسفه، به سرعت به عنوان روشنفکر پیشروی آلمان و شخصیت اصلی "مؤسسه تحقیقات اجتماعی" مطرح شد. این مرکز که به طور ثابت برای دانشجویان مارکسیست در سال 1923 تاسیس شده بود، از 1930 توسط ماکس هورکهایمر اداره میشد. این مرکز قطبی را پدید آورد که به عنوان "مکتب فرانکفورت" نامبردار شده است. آدورنو در 1958، مدیر این مؤسسه شد.
▪️آثار دهه 1950
او در دهه 1950 آثار ذیل را به رشته تحریر درآورد: "پژوهش در باب واگنر" نقد آدورنو بر آهنگساز محبوب نازیها، "پریسمس" Prisms مجموعهای از مطالعات فرهنگی و اجتماعی، "علیه معرفتشناسی" یک نقد ضد بنیان نگر از پدیدارشناسی "هوسرل" و جلد اول "یادداشتهایی برای ادبیات" که مجموعهای از مشکلهها را در حوزه نقد ادبی به بحث میگذارد. کشمکش و پایداری، وجه بارز دهه بعدی حیات آدورنو بود. او به عنوان چهره اصلی نزاع با پوزیتیویسم در جامعهشناسی آلمان، محور مجادلات بر سر بازسازی دانشگاههای آلمان، فعالان دانشجویی و مخالفان دست راستی آنان بود. همه این دغدغهها مانع از انتشار کتابهای متعددی در باب نقد موسیقی، جلد دوم "یادداشتهایی برای ادبیات"، تألیفاتی راجع به هگل و فلسفه وجودی و مجموعه مباحثی در جامعهشناسی و زیباشناسی به دست وی نبود. "دیالکتیک منفی" در معرفتشناسی و متافیزیک در 1966 و "نظریه زیباشناسی" در دهه 1960، دیگر آثار وی بودند که پس از مرگش به چاپ سپرده شد.
ادامه مطلب 👇🏻
(برای مطالعه ادامه این مطلب روی instant view کلیک کنید.)
#فلسفه_غرب
#مکتب_فرانکفورت
#آدورنو
🔰کتابخانه مجازی الفبا
🔰کانال تلگرام الفبا
BY کتابخانه مجازی الفبا
Share with your friend now:
tgoop.com/alefbalib/5764