tgoop.com/alirabiei_ir/1469
Last Update:
🔻 انکار تحریم، تحمیل واقعیت و سیاستمداران ایران
✍ علی ربیعی
"قسمت دوم"
پس از اسرائیل، بزرگترین مخالف بزرگ خارجی، عربستان سعودی و به تبع آن برخی کشورهای عربی منطقه بودند که احساس میکردند در صورت حل مسائل ایران با آمریکا، از مزیت بینالمللی آنها کاسته خواهد شد و برآورد میکردند که در صورت خروج ایران از امنیتیسازی و حل مسائل بینالمللیاش، میتواند در اقتصاد جهان نقش موثری بازی کند و پیامد آن به هم خوردن نقشه ژئوپولتیک اقتصادی منطقه خواهد بود. آنها میدانستند ظرفیتهای موجود در ایران همانند فنری تحت فشار در صورت آزاد شدن، جهشی بزرگ خواهد داشت. در همان زمان که خرید هواپیماهای جدیدمطرح بود یکی از کارشناس هواپیمایی امارات مطرح کرده بود: «با این حجم خرید هواپیما، قطعا پس از تحویل در چند سال آینده، ایران صاحب بزرگترین شرکت هواپیمایی منطقه خواهد بود و پروازهای منطقه به لحاظ مقرون به صرفه بودن، از ایران انجام شده و ایران مرکز بزرگ هوانوردی جهانی در منطقه خواهد شد که این سبب نگرانی است.»
از مخالفان خارجی بعدی، باید به لابیهای اسرائیل در آمریکا اشاره کرد که بیشتر در جناح جمهوریخواهان جای داشتند و در فعالیتهای آنها، نگرانی از نزدیکی دموکراتها به ایران هم دارای کاربرد داخلی برای خودشان بود و هم منافع پیوسته آنها با اسراییل را هم هدف قرار میداد.
اتفاقی شگفت که همبسته و همنشینی بسیار عجیبی را رقم میزد مواضع مخالفان داخلی ایران با برجام همانند مخالفت اسراییل و عربستان سعودی بود. متاسفانه برخی در داخل کشور به علت عجز از نیروی تجزیه تحلیل و یا منفعت سیاسی برای کسب قدرت در تله برجامستیزی افتاده و حتی کار به آنجا رسید که تحریمها به نوعی عادیسازی شد. گفتند سفره مردم را به برجام گره نمیزنیم و از آن گره و پیوندی که صهیونیستها از طریق لابی قدرتمند اسرائیل در آمریکا با خروج از برجام ایجاد کرده بودند دچار غفلتی تلخ شدند. درست در ایام برجام، اقدامات بسیاری صورت میگرفت که نشان دهد دولت ایران تصمیمگیرنده نهایی نیست و در کنار آن اتفاقات دیگری همچون مواضع اعلام شده در تریبونها را شاهد بودیم و موانع قانونی که ایجاد شد و به مساله لاینحل و آسیب زایی تا به امروز تبدیل کرد.
من مخالفان داخلی برجام را دستهبندی کردهام: یک گروه که به خاطر منافع سیاسی، دنبال شکست دولت یازدهم و دوازدهم بودند و اساسا موفقیت دولت در قالب برجام و به دست آوردن منافع اقتصادی را نوعی تدوام سیاستهایی میدانستند که تاثیرش بر عرصه سیاست داخلی و انتخابها ادامه خواهد یافت. بدون تردید در صورت عدم خروج ترامپ از برجام، رشد اقتصادی در کشور شکوفا میشد که مردم با امیدواری در انتخاباتهای بعدی هم مشارکت میکردند. بنابراین یک گروه از مخالفان برجام افراد سیاسی با هدفهای سیاسی بودند.
گروه بعدی مخالفان در داخل کشور کسانی بودند که منافعشان با رفع تحریم در خطر قرار میگرفت. من فکر میکنم یک جریان اقتصادی غیرمولدی در کشور حول و حوش تحریم شکل گرفته که این جریان، به هر شکل و طریقی با هرگونه عادی سازی روابط و کار تجاری با جهان مخالفت خود را ابراز میکنند.
گروه سوم هم آگاهانه در جهت منافع بیگانگان در داخل و خارج از کشور، هر یک از منظری با این روند مخالفت میکردند. گروه چهارم درک درستی از مساله نداشتند، با نیتی صادقانه اما با تحلیلهای نادرست و عمدتا متاثر از بولتنسازی و فضاسازیها مخالفت میکردند.
به نظر من مخالفان برجام و تبلیغ مخالفت با آن، درسهای بزرگی برای ما دارد و میتواند رمزگشایی و کالبدشکافی مسائل سیاست داخلی ایران را در بر داشته باشد. البته من نمیدانم چگونه گروهی به قیمت به دست آوردن قدرت و یا پیروزی در رقابتهای سیاسی داخلی در جهت به هم خوردن برجام تلاش کردند. واقعا نمیدانم که چگونه پاسخ مردم، رنجها و دردهای نسلها و در نهایت پاسخ خدا را خواهند داد.
@alirabiei_ir
BY Alirabiei.ir خیر جمعی _ علی ربیعی
Share with your friend now:
tgoop.com/alirabiei_ir/1469