tgoop.com/alitayefi1/5003
Last Update:
ترومای دهه پنجاهیها ۳
علی طایفی
سه) اعدام و کشتار. دهها هزار اعدام از نخستین دستاوردهای ماشین قدرتی بود که پس از پیروزی انقلاب ۵۷، با سرعتی جنونآور بسوی قعرخشونت حرکت میکرد. ماشین اعدام نیز استثنا قایل نبود و همه را از وابستگان به نظام دربار و ارتش شاهنشاهی تا نیروهای چپ و مجاهدین درو کرد.
حتی مردم عادی نیز بنام دین و خدا تجربه چوبه دار و جوخه اعدام را پشت سر گذاشتند. اعدامهای صحرایی و با کمترین حد از محکمه عادلانه هراس از کشتار مشابه را در اذهان همه نسل پنجاهیها ثبت کرده است.
اگرچه در ابتدای انقلاب بخشی از نیروهای مذهبی، ملی، چپ و لیبرال بر اعدام
ها صحه گذاردند و با مرگ انسان دیگراندیش شادی کردند ولی ماشین اعدام سرانجام آنان را نیز به جوخه و طناب مرگ سپرد.
از مهمترین دلایلی که جمعیت کثیری از ایرانیان از انقلابی مشابه گریزانند، هراس از وقوع کشتار گستردهای است که شاهد آن بودند. البته در این میان گروههایی از اپوزیسیون مانند هواداران سلطنت و مجاهدین همچنان در رویای تیرهای چراغ برق بعنوان چوبههای دار هستند.
چهار) جنگ و شهادت از ثمرات زودرس انقلاب ۵۷ بود. هشت سال جنگ تحمیلی از سوی حاکمیت دینی زیر نام خدا و میهن، سبب غلیان حس شهادتطلبی بین مردمی شد که برای اسلام، رهبران دینی و کشور و مردم مسلمان خودکشی دیگرخواهانه را پیشه کردند.
قریب یک میلیون کشته و جانباز جنگی چنان شد که نسل پنجاهیها با طی دوران سیاه سایه مرگ بر جامعه، از جنگی دوباره هراس داشته باشند. این هراس و شبح مرگ حتی از سوی حاکمیت دینی نیز همواره چونان مترسکی در مقابل مردم معترض و هراسیده طرح میشود.
به بیان دیگر طیف گستردهای از مردم در اقشار اجتماعی مختلف و بخشی از گروههای سیاسی در فرایند تغییر و تحول سیاسی کشور، از ریسک حمله کشورهای همسایه یا گروههای افراطی نظیر داعش و طالبان گریزانند.
پنج) نزاعهای سیاسی. تجربه درگیریهای فکری خشونتبار، فقدان مدارای دمکراتیک و تضادهای بین هواداران حزباللهی تا گروههای سیاسی دیگر از راست تا چپ، از دیگر عرصههای این فوبیای تحول است.
اگرچه فضای باز سیاسی در بخصوص یکسال نخست انقلاب برای بسیاری از نسل دهه پنجاهی، خاطره انگیز و خیالی است ولی ثمرات خشونتبار التهاب سیاسی جریانهای مختلف فکری و سیاسی آن عصر، سبب شد که طیف وسیعی از مردم و هواداران این جریانها سر از زندان و چوبه اعدام در آورند.
شعار «بحث سیاسی نکنید» بعنوان یکی از کلیدواژهها در سالهای پس از انقلاب برای پیشگیری از افزایش تضادهای سیاسی بین جریانات و فرقههای سیاسی مختلف همچنان سببساز نگرانی و هراس از تحولات سیاسی است.
ترومای نزاعهای سیاسی ناشی از فقدان همگرایی فکری در جامعه پیرامون مطالبه سیاسی واحد و چشمانداز مربوط به حکومت و ساختار سیاسی آیندهای است که پس از حاکمیت دینی تصاویر مبهمی از آن در جامعه و اپوزیسیون وجود دارد.
ادامه دارد
سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1
BY علی طایفی (سنجشگری مسايل اجتماعی ايران)

Share with your friend now:
tgoop.com/alitayefi1/5003