tgoop.com/amirnormohamadi1976/59476
Last Update:
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۲ آذر سالروز درگذشت نصرت‌اله کریمی
(زاده ۱ دی ۱۳۰۳ تهران – درگذشته ۱۲ آذر ۱۳۹۸ تهران) کارگردان، فیلمنامه‌نویس، دوبلور، بازیگر، چهره‌پرداز و تندیس‌ساز
او تحصیلاتش را در هنرستان صنعتی و هنرستان هنرپیشگی گذراند و سپس به یادگیری در زمینه هنرهای نمایشی، چهره‌پردازی، و طراحی صحنه، در تنها آموزشگاه تئاتر تهران پرداخت. مهم‌ترین استاد و راهنمای او در آن سالها، عبدالحسین نوشین، بنیانگذار تئاتر مدرن ایران بود." کریمی از سال ۱۳۱۹ به بعد به‌عنوان بازیگر، چهره‌پرداز و طراح صحنه در تماشاخانه‌های مختلف تهران به کار پرداخت.
وی در سال ۱۳۲۳ به گروه تئاتر نوشین پیوست و تا سال ۱۳۳۱ همچنان در این گروه عضویت داشت و درنمایشنامه‌های گوناگونی از جمله "دختر شکلات فروش" و "اوژنی گرانده" به ایفای نقش پرداخت. در سال ۱۳۳۹ پس از ازدواج، به اتفاق همسرش برای تکمیل تحصیلات خود به ایتالیا رفت و آنجا با کمک سفیر ایران، دستیار سوم ویتوریو دسیکا شد. پس از آن برای آموختن عروسک‌گردانی به پراگ رفت و پس از گذراندن دوره پنج‌ساله رشته کارگردانی سینما و تلویزیون، یک سال نیز دوره فنی فیلم‌های عروسکی را گذراند و با مدرک کارشناسی ارشد فارغ‌التحصیل شد.
او پس از چند سال کار تئاتر و دوبله فیلم‌های خارجی، به همراه حسین سرشار و فهیمه راستکار در اردیبهشت ۱۳۴۳ به ایران بازگشت و رشته عروسک‌گردانی را در دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران بنیان نهاد و در همان سال به دعوت وزارت فرهنگ و هنر مسئولیت کارگاه نقاشی متحرک "پویانمایی"را به‌عهده گرفت و در آنجا فیلم‌های زیاد پویانمایی و عروسکی ساخت که در بایگانی وزارت ارشاد موجود هستند. این فیلم‌ها «دل موش پوست پلنگ» نخستین فیلم عروسکی ایران «شکار ماه» «باباکرم» «تعصب» «سلسله مراتب» «خروس بی‌محل» «آدم شاخ درمیاره» « پیدایش آتش» و «آقای شاکی» هستند. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ نیز با ساخت مجموعه تلویزیونی در تلویزیون مشغول به کار بود و بعد به ساخت فیلم سینمایی روی آورد و با فیلم‌های درشکه‌چی و محلل وارد سینمای ایران شد. خود او فیلم درشکه‌چی را بیش از فیلم‌های دیگر دوست داشت.
ساخت فیلم محلل، مرتضی مطهری را برآن داشت که در همان زمان اکران جوابیه‌ای بر این فیلم در مجله زن روز منتشر کند.
کریمی در فیلم‌های خود به نقد باورهای خرافه برخاسته، از عرف و دین در خانواده‌های ایرانی با زبان طنز می‌پرداخت.
اما بیشتر شهرت وی به‌دلیل بازی در سریال دایی‌جان ناپلئون در نقش «آقاجان» و نیز آثار سینمایی است که با سه عنوان نویسنده، کارگردان، و بازیگر در آنها حضور داشته‌است. او در سریال دایی جان ناپلئون بیشتر مایل بود که نقش مش‌قاسم را بازی کند. همچنین هنرمندانی مثل غلامحسین نقشینه، خیراله تفرشی آزاد و میراحمد ایروانلو را او به ناصر تقوایی برای بازی در این سریال پیشنهاد داد.
کریمی پس از انقلاب "بیشتر به دلیل فیلم محلل" از کار و تدریس در عرصه سینما منع شد و چند ماه را در زندان سپری کرد. در جریان انقلاب فرهنگی ایران، برای او حکم قطع دست برای نگارش فیلمنامه محلل و اعدام برای ساخت آن صادر شد. اما به‌دلیل محبوبیت و نداشتن فعالیت سیاسی، حکم او به ممنوعیت کاری در سینمای ایران تا پایان عمر کاهش یافت، اما با این حال، او در ایران ماند.
او پیش از انقلاب ۶۰ تندیس ساخته‌بود، ولی پس از انقلاب که فرصت بیشتری داشت ۵۰۰ تندیس و صورتک ساخت و ده نمایشگاه برای آنها برگزار کرد. در اواخر زندگی به نویسندگی و ساخت آگهی‌های فرهنگی برای تلویزیون پرداخت که فیلم‌های یک‌دقیقه‌ای برای مبارزه با آلودگی هوا، صرفه‌جویی در مصرف آب و تنظیم خانواده از جمله این کارها بودند. در کنار این کارها به پرورش کاکتوس، به‌صورت تجاری، پرداخت و همچنین فیلمنامه برخی از آثار پیشین خود، مانند درشکه‌چی را منتشر کرد. مراسم بزرگداشت او در سال ۱۳۸۶ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
وی دست‌کم سه فیلم مستند ساخت. «صورتک‌ها» محصول ۱۳۷۳ با کارگردانی ناصر زراعتی، دومین فیلم با نام «سیاه سبز سفید» محصول ۱۳۸۳ با کارگردانی مهرداد شیخان و سومین فیلم محصول ۱۳۸۴ با کارگردانی علا محسنی است.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 https://www.tgoop.com/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نصرت_کریمی
BY علوم وفنون ادبی
Share with your friend now:
tgoop.com/amirnormohamadi1976/59476