tgoop.com/amirnormohamadi1976/60444
Last Update:
مستمر
🔸اگر میخواستیم قریب به صد سال پیش جملهای مثل I'm writing را به فارسی ترجمه کنیم، ساخت فعلیِ دقیقی برایش نداشتیم. این بهخودیخود عیبی برای فارسی محسوب نمیشده، همانگونه که زبان فرانسه نیز چنین ساختی ندارد و احتیاجاتش را جور دیگری برآورده میکند. مثلاً در ترجمۀ جملۀ بالا میتوانستیم -و اکنون هم میتوانیم- بگوییم: «در حال نوشتن هستم»، «مشغول نوشتن هستم» و چیزهایی از این قبیل.
در حالت گفتاری، روشهای دیگری هم داشته و داریم و کارمان راحتتر است، چون بافت کلام منظور را منتقل میکند. مثلاً میپرسند: «چه میکنی؟» پاسخ میدهیم: «مینویسم».
🔸امروزه راهی که معمولاً همان اول به ذهنمان میآید استفاده از مضارع مستمر است: دارم+مینویسم. اما مضارع مستمر از کجا آمده؟
گیلکیها وقتی میگویند «خوردن دَرَم» به معنای این است که در حال خوردن هستم، یا در این حالتم که میخورم.
گویش تهرانی نیز بهطرز دیگری شبیه همین را داشته. میگفتهاند: «دَرَم میخورم». «دَرَم» ارتباطی با فعل «دارم» نداشته و صورت تخفیفیافتۀ آن نبوده، بلکه از «در+م» تشکیل شده، یعنی در این حالت هستم.
🔸مضارع مستمر، دستکم طبق یک نظر، از گویش تهرانی وارد فارسی معیار شده و تحول یافته و ارتباطی با صورتهای صرفیِ فعل «داشتن» نداشته است.
سجاد سرگلی
#دستور_زبان
https://www.tgoop.com/amirnormohamadi1976
BY علوم وفنون ادبی
Share with your friend now:
tgoop.com/amirnormohamadi1976/60444