اندیشه دینی معاصر

#اختصاصی #رحلت_ پیامبر_ اکرم #اندیشه_ دینی_ معاصر

«نگاهی به سیرۀ اخلاقی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در روابط اجتماعی»
 
✍سیدضیاء مرتضوی
 
🔵امام حسین علیه‌السلام چند سؤال دربارۀ پیامبر اکرم صلی‌الله‌عیه‌وآله از پدر خود پرسیده که  برخی از محورهای این پرسش و پاسخ، عبارت‌اند از :

🔹آن حضرت عامل وحدت بود و در میان مسلمانان، با وجود افکار و جریان‏های فکری مختلف و سلیقه‌ها و خواسته‏ های گوناگون، الفت ایجاد می‏کرد و مایۀ تفرقه و اختلاف در میانشان نبود. آن‌حضرت چنان نبود که مرزهای خودی و غیرخودی را پررنگ کند و پیوسته افراد را از هم دور سازد و بین آنها فاصله بیندازد، بلکه سخن او وحدت‏ آمیز بود و با وجود این‌که اصول خود را حفظ می‏کرد، عامل اختلاف نبود.

🔹«وَ يُكْرِمُ كَرِيمَ كُلِّ قَوْمٍ»؛ آن‌حضرت هر شخصیتی از هر جریان، قبیله، دسته و خاندانی را که با او روبه‌رو می‏شد، احترام می‏کرد و از این نظر، میانشان تفاوتی قائل نمی‏شد؛ چون آنها افرادی بودند که در میان قبایل، خاندان و مناطق خودشان مورد احترام بودند و پیامبر اکرم صلی‌الله‌عیه‌وآله نیز آنان را محترم می‏شمرد.

احترام به آنان احترام به مردم، جریان، خاندان و قبائل منسوب به آنان به‌شمار می‏رفت.

🔹ویژگی پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله این بود که از خود مردم دربارۀ آنچه در میان آنها می‏گذشت، می‏پرسید و به‏ تعبیر امروزی، تکیه‏ گاهش تنها بولتن‏ها و برخی کانال‏های خاص خبری نبود. کسی نمی‏توانست آن‌حضرت را کانالیزه کند و خبرهای خاص و اطلاعات ویژه و گزارش‏هایی را که به سود فرد یا خاندان و یا جریان ویژه‌ای است، در اختیار پیامبرصلی‌الله‌عیه‌وآله بگذارد.

🔹پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله از هرگونه عوام‏ فریبی و بهره بردن از جهل مردم، به‏ شدت پرهیز می‏کرد. ایشان در واقع  آمده بود تا «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ»؛  جهالت و ناآگاهی مردم را رفع کند و آنان را آگاه و عالم سازد.

بنابراین، سود خود را در ناآگاهی مردم نمی‏دانست، بلکه زیان خود و جامعه را در آن می‏دید. ایشان درپی آن نبود که شرایطی پیش بیاید که ناآگاهی مردم به‏ سود او تمام بشود.

🔹یکی از دستورالعمل‏های حضرت امیرعلیه‌السلام در «عهدنامۀ مالک اشتر» نیز همین است که اگر به هر دلیلی (یا با تهمت دشمن یا این‌که خود یا برخی از کارگزاران کوتاهی کرده‏ اند که سوءظن ایجاد شده است) مردم گمان بدی به تو بردند که بیت‌المال را حیف‏ ومیل کرده‏ ای یا به ناروا حکمی رانده‏ ای، عذر و دلیل خود را به‏ خوبی و شفاف بیان کن و بلافاصله توضیح بده؛ نه این‏که بعد از گذشت مدتی و گسترش بدبینی‏ها، تحت فشار افکارعمومی، بهانه‏ ای به درست یا نادرست بتراشی و عذری ببافی.

بدگمانی‏های مردم را با بیان عذر خود از خویش دور کن. البته این، کار آسانی نیست، بلکه انسان باید پا بر هوای نفس خود بگذارد تا در عین قدرت، خود را به پاسخ‏گویی موظف بداند و نخواهد بر قدرت تکیه کند؛ بلکه به مردم ارزش بدهد و اگر شبهه و تهمتی متوجه او شده است، توضیح بدهد.

این کار گونه‌ای تهذیب و خودسازی برای تو و همراهی و رفاقت با مردم زیردست توست و موجب می‏شود در روزی که به آنان نیاز داری خواسته‏ ات را برآورده ‏کنند.

🔵تو نمی‏توانی از مردم، توقع داشته باشی که در مسیر حق باشند، به بیت‌المال دست‏ اندازی نکنند، به تو اعتماد داشته باشند و به فرمان تو عمل کنند، درحالی‌که این سوءتفاهم‏ ها یا سوءظن‏ها، تهمت‏ها و رفتارها را پاسخ نداده‏ ای. چه‏ بسا درها را به روی خود بسته‏ ای و نمی‏دانی در جامعه چه می‏گذرد. پس از مطلع شدن نیز نیازی به پاسخگویی احساس نمی‏کنی.
https://ibb.co/PtdGsH7

ImgBB

IMG-20230913-180419-662 hosted at ImgBB

Image IMG-20230913-180419-662 hosted in ImgBB

www.tgoop.com/andishedinimoaser/2196

589 viewsedited  Sep 13, 2023 at 15:21

#اختصاصی #رحلت_ پیامبر_ اکرم #اندیشه_ دینی_ معاصر

«نگاهی به سیرۀ اخلاقی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در روابط اجتماعی»
 
✍سیدضیاء مرتضوی
 
🔵امام حسین علیه‌السلام چند سؤال دربارۀ پیامبر اکرم صلی‌الله‌عیه‌وآله از پدر خود پرسیده که  برخی از محورهای این پرسش و پاسخ، عبارت‌اند از :

🔹آن حضرت عامل وحدت بود و در میان مسلمانان، با وجود افکار و جریان‏های فکری مختلف و سلیقه‌ها و خواسته‏ های گوناگون، الفت ایجاد می‏کرد و مایۀ تفرقه و اختلاف در میانشان نبود. آن‌حضرت چنان نبود که مرزهای خودی و غیرخودی را پررنگ کند و پیوسته افراد را از هم دور سازد و بین آنها فاصله بیندازد، بلکه سخن او وحدت‏ آمیز بود و با وجود این‌که اصول خود را حفظ می‏کرد، عامل اختلاف نبود.

🔹«وَ يُكْرِمُ كَرِيمَ كُلِّ قَوْمٍ»؛ آن‌حضرت هر شخصیتی از هر جریان، قبیله، دسته و خاندانی را که با او روبه‌رو می‏شد، احترام می‏کرد و از این نظر، میانشان تفاوتی قائل نمی‏شد؛ چون آنها افرادی بودند که در میان قبایل، خاندان و مناطق خودشان مورد احترام بودند و پیامبر اکرم صلی‌الله‌عیه‌وآله نیز آنان را محترم می‏شمرد.

احترام به آنان احترام به مردم، جریان، خاندان و قبائل منسوب به آنان به‌شمار می‏رفت.

🔹ویژگی پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله این بود که از خود مردم دربارۀ آنچه در میان آنها می‏گذشت، می‏پرسید و به‏ تعبیر امروزی، تکیه‏ گاهش تنها بولتن‏ها و برخی کانال‏های خاص خبری نبود. کسی نمی‏توانست آن‌حضرت را کانالیزه کند و خبرهای خاص و اطلاعات ویژه و گزارش‏هایی را که به سود فرد یا خاندان و یا جریان ویژه‌ای است، در اختیار پیامبرصلی‌الله‌عیه‌وآله بگذارد.

🔹پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله از هرگونه عوام‏ فریبی و بهره بردن از جهل مردم، به‏ شدت پرهیز می‏کرد. ایشان در واقع  آمده بود تا «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ»؛  جهالت و ناآگاهی مردم را رفع کند و آنان را آگاه و عالم سازد.

بنابراین، سود خود را در ناآگاهی مردم نمی‏دانست، بلکه زیان خود و جامعه را در آن می‏دید. ایشان درپی آن نبود که شرایطی پیش بیاید که ناآگاهی مردم به‏ سود او تمام بشود.

🔹یکی از دستورالعمل‏های حضرت امیرعلیه‌السلام در «عهدنامۀ مالک اشتر» نیز همین است که اگر به هر دلیلی (یا با تهمت دشمن یا این‌که خود یا برخی از کارگزاران کوتاهی کرده‏ اند که سوءظن ایجاد شده است) مردم گمان بدی به تو بردند که بیت‌المال را حیف‏ ومیل کرده‏ ای یا به ناروا حکمی رانده‏ ای، عذر و دلیل خود را به‏ خوبی و شفاف بیان کن و بلافاصله توضیح بده؛ نه این‏که بعد از گذشت مدتی و گسترش بدبینی‏ها، تحت فشار افکارعمومی، بهانه‏ ای به درست یا نادرست بتراشی و عذری ببافی.

بدگمانی‏های مردم را با بیان عذر خود از خویش دور کن. البته این، کار آسانی نیست، بلکه انسان باید پا بر هوای نفس خود بگذارد تا در عین قدرت، خود را به پاسخ‏گویی موظف بداند و نخواهد بر قدرت تکیه کند؛ بلکه به مردم ارزش بدهد و اگر شبهه و تهمتی متوجه او شده است، توضیح بدهد.

این کار گونه‌ای تهذیب و خودسازی برای تو و همراهی و رفاقت با مردم زیردست توست و موجب می‏شود در روزی که به آنان نیاز داری خواسته‏ ات را برآورده ‏کنند.

🔵تو نمی‏توانی از مردم، توقع داشته باشی که در مسیر حق باشند، به بیت‌المال دست‏ اندازی نکنند، به تو اعتماد داشته باشند و به فرمان تو عمل کنند، درحالی‌که این سوءتفاهم‏ ها یا سوءظن‏ها، تهمت‏ها و رفتارها را پاسخ نداده‏ ای. چه‏ بسا درها را به روی خود بسته‏ ای و نمی‏دانی در جامعه چه می‏گذرد. پس از مطلع شدن نیز نیازی به پاسخگویی احساس نمی‏کنی.
https://ibb.co/PtdGsH7

BY اندیشه دینی معاصر