tgoop.com/anovruzov/2683
Last Update:
Musiqi tədbirləri haqqında belə yazıları əslində mən yox, musiqişünaslar və musiqi tənqidçiləri yazmalıdır. Amma yazmırlar. Niyə yazmırlar? Bir az uzaqdan gələcəm.
2008-2009-cu illərdən mütəmadi olaraq klassik və müasir sənət musiqisi tədbirlərinə gedirəm, mediada konsertlər və musiqi, bəstəkarlar və musiqiçilər haqqında yazılan mətnləri izləməyə çalışıram. Necə deyərlər, milli musiqişünaslıqda ölçü meyarı itib, musiqi tənqidi sahəsində ağ tükü qara tükdən ayırmaq olmur. Tərif tərif qoynunda, tərif dəvə boynunda, dəvə də Şirvan yolunda.
Təsəvvür edin, musiqişünaslarımıza qulaq asırsan, məlum olur ki, Qara Qarayev də dahidir, Musa Mirzəyev də. Firəngiz Əlizadə də böyük sənətkardır, Pikə Axundova da. İş o yerə çatıb ki, hansısa qocaman bəstəkar furşetdə lələ-gülə yeyəndə burnuna mayonez yaxılır, onu da qorxurlar deməyə ki, müəllim, burnunuza mayonez bulaşıb, onu silin, çünki Üzeyir bəyin yadigarıdır, Qara müəllimin tələbəsidir. Nəticədə hamı dəymədüşər, nejnı marojna olub. Tək-tük yaxşı istisnalarla heç kim də ortaya bir iş qoymaq istəmir. Çünki motivasiya yoxdur.
Orkestr və ya musiqiçi bərbad ifa edir, musiqi tənqiçiləri ayaq üstdə alqışlayır. Bəstəkar xaltura yazır, musiqi tənqidçiləri mətbuatda bəy tərifi sallayır. Vokalistlər xoruz buraxır, musiqi tənqiçiləri qulaqlarını tutur. Hətta konsertlərdə dinləyicilər diqqətlə qulaq asır, amma musiqişünaslar mürgüləyir. Konsertdə yatan, mürgüləyən musiqişünasları və musiqi tənqidçilərini şəxsən dəfələrlə görmüşəm.
Azərbaycanda musiqişünaslıq və musiqi tənqidi çevrilib olub böyük bir qəbiristanlıq. Hər yerdə ağ Karrara mərmərindən qəbirlər. Hələ dirilər üçün də qəbirlər hazırlanıb, gözləyirlər ki, öləndə ora uzandırsınlar. Fəxri qarovul 24/7 düzülüb, 15 dəqiqədən bir həm ölülər, həm gələcəkdə öləcək olanlar üçün göyə yaylım atəşi açır.
Mən dinləyiciyəm, konsertə estetik zövq üçün gedirəm. Uzaqbaşı, getməyə bir yer qalmasa, açıb YouTube-dan Klempererin və ya Xaytinkin köhnə lent yazılarına qulaq asacam. Bu problemlər haqqında musiqi icması fikirləşməlidir. Azərbaycan sənət musiqisi nəinki inkişafdan qalır, hətta deqradasiyaya uğrayır. 10-15 il əvvəl Bakıda eşitdiyimin mürəkkəb bir musiqi parçasını ifa etmək üçün bu gün Bakıda musiqiçi tapılmır. Bana sorarsanız, eyni şəhərdir. Evterpaya sorarsanız, tamam başqa şəhərdir.
Nəticəsini sizə deyim. Bu yaxınlarda dövləti-aliyyəmiz ərəb ölkələrində yumşaq güc nümayişi əməliyyatı həyata keçirdi. Qətərdə, Omanda və opera teatrı olan digər ərəb ölkələrində Fikrət Əmirovun «Min bir gecə» baletini tamaşaya qoydular. İngilisdilli ərəb mətbuatından yazıları, revyuları oxudum. Sosial şəbəkələrdə bəzi rəyləri gördüm. Ərəblər hayıl-mayıl olub. Vətənimizə tərif üstünə tərif deyirlər.
Fəqət amma və lakin bu baleti tamaşaya qoyan truppa hangisidir? Vladivostok balet truppası. VLADİVOSTOK BALET TRUPPASI. Utanmırsız, ay musiqişünaslar, musiqi tənqidçiləri? «Min bir gecə» baletini xarici qastrollara aparmaq üçün dövləti-aliyyəmiz gedib Vladivostokdan balet truppası gətirməyə məcbur olub. Bəs Bakıdakı o boyda zırıltı nədir? Pisdirsə, niyə vaxtında demirdiz ki, özlərini düzəltsinlər? Nəyə görə saxlayırıq o boyda teatrı, kollektivi, təsisatı? Vladivostok baleti ildə bir dəfə gəlib bizdə də «Min bir gecə» baletini göstərə bilər.
BY Əli Novruzovun kanalı
Share with your friend now:
tgoop.com/anovruzov/2683