tgoop.com/arefdanyali77/906
Last Update:
" صد سال پیش یک اپیدمیِ طاعون تمام سکنهی یکی از شهرهای ایران را کُشت بجز مُردهشوی را که لحظهای از کارش دست برنداشته بود"
(کامو، طاعون، ص ۱۶۲)
فقط آنکه از ادامهدادن دست نمیکشد، از طاعون جان سالم به در میبَرَد؛ آنکه سماجت میکند، نجات مییابد.
چارهای نیست جز سماجت؛ طاعون خیلی قوی است، بنای طاعون بر این است که همیشه همه چیز از سر گرفته شود.
سماجت یعنی چه؟
یعنی "تصمیمگرفتن در شرایط تصمیمناپذیر"، ادامهدادن در وضعیتی که ادامهدادن ناممکن شده است.
قدرت سیزیف در همین است: در سماجت، در ادامهدادن به "ادامه دادن".
سیزیف قهرمان نیست، او کسی است که فقط ادامه میدهد.
آنکس که قادر نیست مدت درازی رنج بکشد، به هیچ کار پرارزشی توانا نخواهد بود: مدت دراز رنجکشیدن، مدت دراز ادامهدادن.
رمان طاعون، امیدبخشترین کتابی است که کامو نوشته است؛ مملو از شخصیتهایی که نه قدیساند، نه قهرمان، اما با سماجت طاعون را شکست دادهاند.
BY کانال رمان به مثابه فلسفه
Share with your friend now:
tgoop.com/arefdanyali77/906