tgoop.com/asar1398/1017
Last Update:
◀️«شوخی و لطیفه» در حکم ابزار عملیات روانی
طراحان شوخی و لطیفه به عنوان ابزار عملیات روانی معتقدند اعتبارزدایی از پروپاگاندا و خبر جعلی به دلیل دشواری راستی‌آزمایی و البته نیازمندی به گونه‌ای از دانشمندی برای تحلیل واقعه، زمان می‌برد و البته در رویدادهای گوناگون ممکن است مخاطب فراگیری پیدا نکند.
شوخی‌های پربازدید در شبکه‌های اجتماعی پس از حمله رژیم صهیونی به ایران همزمان حاوی دو پیام است:
اولاً از حساسیت جامعه نسبت به رویداد خبر می‌دهد. هر چقدر شوخی‌ها بیشتر، متنوع‌تر و متفاوت‌تر باشد، نشانگر این است که گروه‌های بیشتری به واقعه واکنش داشته‌اند. فراگیری این واکنش به ویژه در شرایطی که جامعه با نوعی از سیاست‌گریزی روبروست، زنده و پویایی جامعه را نشان می‌دهد و اثبات می‌کند سازوکارهای مشارکت‌جویی مردم در سیاست، دچار نقصان‌های جدی است.
ثانیاً غیر از حساسیت، باید توجه داشت هر شوخی و لطیفه‌ای به ویژه در جامعه ایرانی، گیرایی و پذیرش ندارد و شکلی از چسبندگی اجتماعی برای اصابت به شوخی به گرانیگاه «توجه» نیاز است. اگر این چسبندگی اجتماعی اتفاقاً در راستا و سوی هنجارهای رسمی باشد، نظام سیاسی توانایی بالایی در تثبیت گزاره‌های معنایی مطلوب خود داشته است.
با این حال باید دانست شوخی و لطیفه مانند هر تاکتیک یا ابزار نظامی یا روانی، حد، اندازه و ظرفیت و البته کارکرد مشخصی دارد و نباید از آن به عنوان یک تاکتیک دائمی و همگانی استفاده کرد. در غرب برای بهره‌مندی بیشتر از شوخی، انجمن‌ها یا شرکت‌های خصوصی پرشمار تبلیغاتی وجود دارند که مبتنی بر شناخت سویه‌ها و گرایش‌های شناختی یک جامعه با تکیه بر اشتراکات فکری، به طراحی و ترسیم شوخی مبادرت می‌کنند.
تولید، فرآوری و سازماندهی شوخی به عنوان یک تاکتیک، در کنار سایر تاکتیک‌ها مثل تبیین روشنگرانه، صداقت و صراحت در اعلام صدمات و آسیب‌هاست که کارایی پیدا می‌کند. استفاده از شوخی به نوآوری و البته تساهل و رواداری نیاز دارد و نباید جای بیانیه رسمی یا برنامه تحلیلی و حتی سوگواری تصور شود. چرا که اساساً شوخی‌های مختلف، مخاطبین گوناگون دارد و اتفاقاً وجه تمایز شوخی با سایر تاکتیک‌ها هم همین ویژگی است.
متن کامل:
http://vatanemrooz.ir/newspaper/page/4164/1/294462/0
🆔@asar1398
BY اثر | محمد رستم‌پور
Share with your friend now:
tgoop.com/asar1398/1017