عرفان ، حکمت و زندگی

این نظریه با انواع HO ،IIB ،I ،IIA و HE شناخته می‌شوند.
شاید شما نیز به این پارادوکس فکر کرده باشید که ما به دنبال یک نظریه واحد بودیم اما پنج نظریه ریسمان ارائه شده است. در سال ۱۹9۵، کنفرانسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی برگزار شد. «ادوارد ویتن» در این کنفرانس ۵ تئوری را ذاتا یک دیدگاه یکسان با زاویه‌های متفاوت نامید و تمامی آن‌ها را «تئوری M-Theory) «M) نامید.
این پیشنهاد، انقلابی در زمینه فیزیک محسوب می‌شود.
بدون استفاده از نظریه M، به منظور توصیف کیهان با ریسمان، به ۱۰ بعد نیاز داریم. از این ابعاد، ۳ بعد فضا، ۱ بعد زمان و ۶ بعد ریزتاب‌های درونی ریسمان‌ها نشان می‌دهند. ادوارد ویتن در نظریه M، بعدی جدید نیز اضافه کرد. بعد اضافه شده توسط ویتن، قابلیتی انعطاف‌پذیر را به ریسمان می‌دهد. این بعد بیان می‌کند که چگونه یک ریسمان می‌تواند رشد کرده و توسعه یابد.
یکی از نتایج جالبِ نظریه ریسمان، وجود عالم درون یک پوسته است. ابعاد این پوسته بیشتر از ابعاد عالم است. از این رو ذرات و اتم‌های قرار گرفته در این عالم قادر نخواهند بود فضای بیرون از این پوسته را درک کنند.
برای درک بهتر، یک میز بیلیارد را تصور کنید. فرض کنید خود میز فضایی سه‌بعدی بوده و توپ‌های قرار گرفته روی آن، اتم‌ها و ذرات تشکیل‌دهنده عالم باشند. با برخورد توپ‌‌های قرار گرفته روی میز به یکدیگر، امواج صوتی در طول میز منتشر می‌شود. طبق نظریه ریسمان، امواج گرانشی نیز می‌توانند در نتیجه پیچ و تاب خوردن صفحه فضا-زمان منتشر شده و به خارج از این عالم منتقل شود.
نظریه M دیدگاهی متفاوت را نسبت به ۴ نیروی موجود در طبیعت و همچنین اجزا تشکیل‌دهنده عالم ارائه می‌دهد. در حقیقت این تئوری بیان می‌کند که هرچه در عالم وجود دارد از ارتعاشات رشته‌های انرژی تشکیل شده است. این رشته‌ها می‌توانند حلقه‌هایی بسته یا باز باشند. شاید معروف‌‌ترین حلقه بسته موجود در طبیعت، گراویتون است. این ذره یا همان حلقه بسته، عامل انتقال نیروی گرانشی است. حلقه‌های بسته، رشته‌هایی محسوب می‌شوند که می‌توانند میان عوالم مختلف انتقال یابند. از این رو به نظر می‌رسد اگر عوالم دیگری وجود داشته باشد، می‌توان با استفاده از امواج گرانشی با آن‌ها ارتباط برقرار کرد. میدان‌های نیرو از ذرات مختلفی تحت عنوان بوزون ساخته شده‌‌اند. این ذرات، عامل انتقال نیرو تلقی می‌شوند.

✳️جهان‌های چندگانه
زمانی تصور بر آن بود که زمین مرکز عالم است. بعدا گالیله و کوپرنیک نشان دادند که زمین نه تنها مرکز عالم بلکه مرکز منظومه شمسی نیز محسوب نمی‌شود. حتی منظومه شمسی و کهکشان راه شیری نیز مرکز عالم نیستند. اگر به همین صورت پیش برویم این سوال می‌تواند مطرح شود که آیا عالم دیگری نیز به جز آن‌چه در آسمان می‌بینیم، وجود دارد؟ در حقیقت ممکن است همچون سیاره، منظومه یا کهشکان، بینهایت عالم یا جهان دیگر نیز وجود داشته باشد.
همان‌طور که احتمالا می‌دانید جهانی که در آن قرار گرفته‌ایم در نقطه‌ای متراکم بوده و ۱۴ میلیارد سال قبل انفجاری عظیم رخ می‌دهد. این انفجار تحت عنوان مهبانگ یا بیگ‌بنگ شناخته می‌شود. برخی از فیزیکدان‌ها هم‌چون «الکس ویلنکن» (Alex Vilenken) نظریه‌ای را ارائه کردند که در آن جهان به صورت تورمی رشد می‌کند. اما طبق این نظریه، سوخت اولیه به منظور رخ دادن بیگ‌‌بنگ بسیار بیشتر از مقدار مورد نیاز است. از این رو این انرژی می‌تواند منشا بسیاری دیگر از انفجار‌ها نیز باشد.
فرآیند توسعه مهبانگ در ۱۳.۷ میلیارد سال
به‌منظور توضیح بیشتر جها‌ن‌های چندگانه اندکی به عقب بر می‌گردیم. همان‌طور که در بالا نیز بیان شد، کیهان پس از بیگ بنگ در حال انبساط است. اما به نظر شما این سرعت انبساط در حال زیاد شدن یا کم شدن است؟ کیهان از اجرام بزرگی همچون کهکشان‌‌ها تشکیل شدند که یکدیگر را جذب می‌کنند. از این رو به نظر می‌رسد که سرعت انبساط باید در حال کاهش باشد. اما در اواخر قرن گذشته و طی اندازه‌گیری‌هایی مشخص شد که سرعت انبساط کیهان در حال افزایش است. این تناقض نشان می‌دهد نوعی از انرژی باید در عالم وجود داشته باشد که ما آن را نمی‌بینیم. این انرژی تحت عنوان انرژی تاریک شناخته می‌شود. حدود 68 درصد از کیهان از انرژی تاریک ساخته شده است. جالب است بدانید شکل‌های مختلفی از ارتعاش، شکل‌های متفاوتی از انرژی تاریک و در نتیجه جهان‌های متفاوتی را ایجاد می‌کند. بنابراین اگر در جهانی دیگر شکل ارتعاش این ریسمان‌ها همانند کیهانی باشد که در آن قرار گرفته‌ایم، در این صورت ممکن است موجودات قرار گرفته در آن جهان نیز شبیه ما باشند.

www.tgoop.com/atesalbeallah/13965

646 viewsJun 27 at 06:56

این نظریه با انواع HO ،IIB ،I ،IIA و HE شناخته می‌شوند.
شاید شما نیز به این پارادوکس فکر کرده باشید که ما به دنبال یک نظریه واحد بودیم اما پنج نظریه ریسمان ارائه شده است. در سال ۱۹9۵، کنفرانسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی برگزار شد. «ادوارد ویتن» در این کنفرانس ۵ تئوری را ذاتا یک دیدگاه یکسان با زاویه‌های متفاوت نامید و تمامی آن‌ها را «تئوری M-Theory) «M) نامید.
این پیشنهاد، انقلابی در زمینه فیزیک محسوب می‌شود.
بدون استفاده از نظریه M، به منظور توصیف کیهان با ریسمان، به ۱۰ بعد نیاز داریم. از این ابعاد، ۳ بعد فضا، ۱ بعد زمان و ۶ بعد ریزتاب‌های درونی ریسمان‌ها نشان می‌دهند. ادوارد ویتن در نظریه M، بعدی جدید نیز اضافه کرد. بعد اضافه شده توسط ویتن، قابلیتی انعطاف‌پذیر را به ریسمان می‌دهد. این بعد بیان می‌کند که چگونه یک ریسمان می‌تواند رشد کرده و توسعه یابد.
یکی از نتایج جالبِ نظریه ریسمان، وجود عالم درون یک پوسته است. ابعاد این پوسته بیشتر از ابعاد عالم است. از این رو ذرات و اتم‌های قرار گرفته در این عالم قادر نخواهند بود فضای بیرون از این پوسته را درک کنند.
برای درک بهتر، یک میز بیلیارد را تصور کنید. فرض کنید خود میز فضایی سه‌بعدی بوده و توپ‌های قرار گرفته روی آن، اتم‌ها و ذرات تشکیل‌دهنده عالم باشند. با برخورد توپ‌‌های قرار گرفته روی میز به یکدیگر، امواج صوتی در طول میز منتشر می‌شود. طبق نظریه ریسمان، امواج گرانشی نیز می‌توانند در نتیجه پیچ و تاب خوردن صفحه فضا-زمان منتشر شده و به خارج از این عالم منتقل شود.
نظریه M دیدگاهی متفاوت را نسبت به ۴ نیروی موجود در طبیعت و همچنین اجزا تشکیل‌دهنده عالم ارائه می‌دهد. در حقیقت این تئوری بیان می‌کند که هرچه در عالم وجود دارد از ارتعاشات رشته‌های انرژی تشکیل شده است. این رشته‌ها می‌توانند حلقه‌هایی بسته یا باز باشند. شاید معروف‌‌ترین حلقه بسته موجود در طبیعت، گراویتون است. این ذره یا همان حلقه بسته، عامل انتقال نیروی گرانشی است. حلقه‌های بسته، رشته‌هایی محسوب می‌شوند که می‌توانند میان عوالم مختلف انتقال یابند. از این رو به نظر می‌رسد اگر عوالم دیگری وجود داشته باشد، می‌توان با استفاده از امواج گرانشی با آن‌ها ارتباط برقرار کرد. میدان‌های نیرو از ذرات مختلفی تحت عنوان بوزون ساخته شده‌‌اند. این ذرات، عامل انتقال نیرو تلقی می‌شوند.

✳️جهان‌های چندگانه
زمانی تصور بر آن بود که زمین مرکز عالم است. بعدا گالیله و کوپرنیک نشان دادند که زمین نه تنها مرکز عالم بلکه مرکز منظومه شمسی نیز محسوب نمی‌شود. حتی منظومه شمسی و کهکشان راه شیری نیز مرکز عالم نیستند. اگر به همین صورت پیش برویم این سوال می‌تواند مطرح شود که آیا عالم دیگری نیز به جز آن‌چه در آسمان می‌بینیم، وجود دارد؟ در حقیقت ممکن است همچون سیاره، منظومه یا کهشکان، بینهایت عالم یا جهان دیگر نیز وجود داشته باشد.
همان‌طور که احتمالا می‌دانید جهانی که در آن قرار گرفته‌ایم در نقطه‌ای متراکم بوده و ۱۴ میلیارد سال قبل انفجاری عظیم رخ می‌دهد. این انفجار تحت عنوان مهبانگ یا بیگ‌بنگ شناخته می‌شود. برخی از فیزیکدان‌ها هم‌چون «الکس ویلنکن» (Alex Vilenken) نظریه‌ای را ارائه کردند که در آن جهان به صورت تورمی رشد می‌کند. اما طبق این نظریه، سوخت اولیه به منظور رخ دادن بیگ‌‌بنگ بسیار بیشتر از مقدار مورد نیاز است. از این رو این انرژی می‌تواند منشا بسیاری دیگر از انفجار‌ها نیز باشد.
فرآیند توسعه مهبانگ در ۱۳.۷ میلیارد سال
به‌منظور توضیح بیشتر جها‌ن‌های چندگانه اندکی به عقب بر می‌گردیم. همان‌طور که در بالا نیز بیان شد، کیهان پس از بیگ بنگ در حال انبساط است. اما به نظر شما این سرعت انبساط در حال زیاد شدن یا کم شدن است؟ کیهان از اجرام بزرگی همچون کهکشان‌‌ها تشکیل شدند که یکدیگر را جذب می‌کنند. از این رو به نظر می‌رسد که سرعت انبساط باید در حال کاهش باشد. اما در اواخر قرن گذشته و طی اندازه‌گیری‌هایی مشخص شد که سرعت انبساط کیهان در حال افزایش است. این تناقض نشان می‌دهد نوعی از انرژی باید در عالم وجود داشته باشد که ما آن را نمی‌بینیم. این انرژی تحت عنوان انرژی تاریک شناخته می‌شود. حدود 68 درصد از کیهان از انرژی تاریک ساخته شده است. جالب است بدانید شکل‌های مختلفی از ارتعاش، شکل‌های متفاوتی از انرژی تاریک و در نتیجه جهان‌های متفاوتی را ایجاد می‌کند. بنابراین اگر در جهانی دیگر شکل ارتعاش این ریسمان‌ها همانند کیهانی باشد که در آن قرار گرفته‌ایم، در این صورت ممکن است موجودات قرار گرفته در آن جهان نیز شبیه ما باشند.

BY عرفان ، حکمت و زندگی