بهمنی قاجار

‏گفتمان سوم ؛گفتمان ملی و دموکراتیک

در سپهر سیاسی ایران به ویژه پس از اعتراضات  ۱۴۰۱ و با توجه به زوال تقریبا قطعی جریان اصلاح طلبی،دو گفتمان بیش از دیگری مطرح شده اند یک گفتمان پهلویسم و دیگری گفتمان چپ، پهلویسم  به معنای احیای سلطنت پهلوی در شکل جدید آن است،مختصات گفتمان پهلویسم ایجاد يک حکومت غربگرا و سرمایه سالار و توسعه گرا وغیر مذهبی با سویه های ضد مذهبی و غیر مقید به آزادی و  دموکراسی و حقوق بشر است،هنگامی که می گوییم پهلویسم با شکل جدید آن، یعنی سویه های محافظه کاری و ناسیونالیستی رژیم رضا شاه و محمدرضاشاه در گفتمان پهلویسم جدید کمرنگ خواهد شد،اگرچه رضاشاه و محمدرضاشاه سکولار بودند اما نظام حقوقی حاکم بر ایران در عصر پهلوی نظام مشروطه بود که بر رسمیت مذهب شیعه استوار شده بود،اما در پهلویسم به شکل جديد آن تشیع و اسلام نه تنها موقعیت ویژه و ممتازی نخواهند داشت بلکه به واسطه بدنه اسلام ستیز جریان پهلویسم تحت فشار نیز خواهند بود.از سویی دیگر رضاشاه و محمدرضا شاه اگرچه مظاهر مشروطیت را تعطیل کردند اما در بستر استقلال خواهی  مشروطیت بودندو محمدرضاشاه حتی بعد از کودتای ۲۸ مرداد نیز باز از فضای ضد استعماری  ملی شدن نفت متاثر بود ،  بنابراین با وجود انتقادات وارد بر رویکرد وابسته شاهان پهلوی،باز آنان یکسره نافی ارزش استقلال نبودند و حداقل سودای تامین استقلال ایران را داشتند ، اما شکل جديد پهلویسم با تاکید بر حساسیت منفی ایجاد شده علیه مفهوم استقلال،به طور کلی اهمیت چندانی برای استقلال قائل نیست و آشکارا از مداخله خارجی حمایت کرده و حتی مفهوم استقلال به معنای عدم وابستگی را قبول ندارد، بنابراین پهلویسم یک گفتمان لائیک و غربگرا است ، اما دموکراتیک و لیبرال نیست ، زیرا که صرف توسعه را کافی دانسته و برای  آزادی و دموکراسی به طور مستقل ارزشی قائل نیست ،اگر تحولات داخلی اردوگاه پهلویست را مورد بررسی قرار بدهیم ،دو رویکرد درونی در میان پهلویست ها  در چند سال اخیر مطرح بوده است رویکردی که آنان خود را مشروطه خواه تعریف می کردند و رویکردی که خودشان را پادشاهی خواه توصیف می کردند،  اگرچه ضعف استدلال مدعیان مشروطه خواهی مشخص بود،اما این عنوان ولو به صورت تصنعی هم برای آنان جعل می شد نشان دهنده نوعی ابراز علاقه به دموکراسی بود ،اما پهلویست ها آشکارا از عنوان مشروطه خواهی عبور کرده و هم اکنون می توان گفت که عنوان پادشاهی خواه در میان آنان تقریبا  به اجماع مورد پذیرش قرار گرفته و مشروطه خواهی رد شده است.بنابراین دیگر تردیدی نیست که دموکراسی و آزادی و حقوق بشر در گفتمان پهلویسم جایگاهی ندارد ، براین اساس گفتمان پهلویسم را می توان گفتمانی لائیک و غربگرا و  توسعه محور و اقتدارگرا است که استقلال و آزادی در آن جایگاهی ندارد . اما گفتمان رقیب و یا بدیل پهلویسم ، گفتمان چپ هویتی است که با استفاده از ظرفیت جنبش زن و زندگی و آزادی،  در تلاش است تا با سوار شدن بر جنبش زنان و پیوند خوردن با قوم گرایان،  یک گفتمان سیاسی برای خود دست و پا نماید ، محور اصلی این گفتمان اقلیت محوری است ، گفتمان مذکور در مجموع از نظر نگاه به جایگاه دین و مذهب در جامعه ایران نسبت به پهلویسم رادیکال تر است و سویه های آتئستی نیرومند تری دارد اما برخی از بقایای جریان رو به نابودی  ملی و مذهبی هم از عناد با پهلویسم وارد نوعی ائتلاف تاکتیکی با گفتمات چپ هویتی شده اند ، چپ هویتی ضد ملی است و به ایران و وحدت ایران باور ندارد ، این گفتمان هم به شدت وابسته به خارجی است و به  استقلال باور  ندارد، در مجموع گفتمانی است لائیک ،غربگرا و فمینیستی و انترناسیونال و اقلیت محور

هیچ کدام از این دو گفتمان در تکمیل آرمان های مشروطیت و نهضت ملی نیستند.
ملت ایران شایسته حاکمیت ملی ودموکراتیک برای ایرانی نیرومند ویکپارچه است ،نه گفتمان سلطنت طلبی که درسودای غصب حاکمیت ملی به سود  سلطنت است ونه گفتمان چپ هویتی که درصدد برجسته سازی شکاف های قومیتی و جنسیتی و...درواقع تقسیم و تجزیه حاکمیت ملی است.‏ما  ایرانیان نه شایسته  باز تولید دیکتاتوری و استبداد هستیم  و نه سزاوار  قوم گرایی و برکشیدن عصبیت های قومی و قبیله ای  با  فدرالیسم و تجزیه طلبی ، بلکه حق داریم که یک ایران دموکراتیک و یکپارچه و نیرومند و مستقل را بخواهیم  که نه بیگانگان و اجانب در آن نفوذی داشته باشند ونه جایی برای قوم گرایی و پان ترک و پان کرد و...باشد ونه برای دیکتاتوری پهلوی، گفتمان سوم یعنی گفتمانی ناسیونالیستی و دموکراتیک،  ملی گرا و ایران پرست  که حاکمیت ملی را می خواهد حاکمیتی که منشا آن صرفا از ملت بوده و در خدمت ملت و منافع ملی و ارزش های تاریخی و فرهنگی ایران باشد ، حاکمیتی که  نه  به وسیله سلطنت موروثی دائم العمر غصب گردد و نه به وسیله تجزیه طلبان و فدرالیست ها و.....تقسیم و متلاشی گردد .
https://www.tgoop.com/bahmanighajar

Telegram

بهمنی قاجار

محمد علی بهمنی قاجار وکیل دادگستری ، دکترای حقوق بین الملل دانشگاه تهران ، پژوهشگر تاریخ

www.tgoop.com/bahmanighajar/569

3.3K viewsDec 28 at 14:56

‏گفتمان سوم ؛گفتمان ملی و دموکراتیک

در سپهر سیاسی ایران به ویژه پس از اعتراضات  ۱۴۰۱ و با توجه به زوال تقریبا قطعی جریان اصلاح طلبی،دو گفتمان بیش از دیگری مطرح شده اند یک گفتمان پهلویسم و دیگری گفتمان چپ، پهلویسم  به معنای احیای سلطنت پهلوی در شکل جدید آن است،مختصات گفتمان پهلویسم ایجاد يک حکومت غربگرا و سرمایه سالار و توسعه گرا وغیر مذهبی با سویه های ضد مذهبی و غیر مقید به آزادی و  دموکراسی و حقوق بشر است،هنگامی که می گوییم پهلویسم با شکل جدید آن، یعنی سویه های محافظه کاری و ناسیونالیستی رژیم رضا شاه و محمدرضاشاه در گفتمان پهلویسم جدید کمرنگ خواهد شد،اگرچه رضاشاه و محمدرضاشاه سکولار بودند اما نظام حقوقی حاکم بر ایران در عصر پهلوی نظام مشروطه بود که بر رسمیت مذهب شیعه استوار شده بود،اما در پهلویسم به شکل جديد آن تشیع و اسلام نه تنها موقعیت ویژه و ممتازی نخواهند داشت بلکه به واسطه بدنه اسلام ستیز جریان پهلویسم تحت فشار نیز خواهند بود.از سویی دیگر رضاشاه و محمدرضا شاه اگرچه مظاهر مشروطیت را تعطیل کردند اما در بستر استقلال خواهی  مشروطیت بودندو محمدرضاشاه حتی بعد از کودتای ۲۸ مرداد نیز باز از فضای ضد استعماری  ملی شدن نفت متاثر بود ،  بنابراین با وجود انتقادات وارد بر رویکرد وابسته شاهان پهلوی،باز آنان یکسره نافی ارزش استقلال نبودند و حداقل سودای تامین استقلال ایران را داشتند ، اما شکل جديد پهلویسم با تاکید بر حساسیت منفی ایجاد شده علیه مفهوم استقلال،به طور کلی اهمیت چندانی برای استقلال قائل نیست و آشکارا از مداخله خارجی حمایت کرده و حتی مفهوم استقلال به معنای عدم وابستگی را قبول ندارد، بنابراین پهلویسم یک گفتمان لائیک و غربگرا است ، اما دموکراتیک و لیبرال نیست ، زیرا که صرف توسعه را کافی دانسته و برای  آزادی و دموکراسی به طور مستقل ارزشی قائل نیست ،اگر تحولات داخلی اردوگاه پهلویست را مورد بررسی قرار بدهیم ،دو رویکرد درونی در میان پهلویست ها  در چند سال اخیر مطرح بوده است رویکردی که آنان خود را مشروطه خواه تعریف می کردند و رویکردی که خودشان را پادشاهی خواه توصیف می کردند،  اگرچه ضعف استدلال مدعیان مشروطه خواهی مشخص بود،اما این عنوان ولو به صورت تصنعی هم برای آنان جعل می شد نشان دهنده نوعی ابراز علاقه به دموکراسی بود ،اما پهلویست ها آشکارا از عنوان مشروطه خواهی عبور کرده و هم اکنون می توان گفت که عنوان پادشاهی خواه در میان آنان تقریبا  به اجماع مورد پذیرش قرار گرفته و مشروطه خواهی رد شده است.بنابراین دیگر تردیدی نیست که دموکراسی و آزادی و حقوق بشر در گفتمان پهلویسم جایگاهی ندارد ، براین اساس گفتمان پهلویسم را می توان گفتمانی لائیک و غربگرا و  توسعه محور و اقتدارگرا است که استقلال و آزادی در آن جایگاهی ندارد . اما گفتمان رقیب و یا بدیل پهلویسم ، گفتمان چپ هویتی است که با استفاده از ظرفیت جنبش زن و زندگی و آزادی،  در تلاش است تا با سوار شدن بر جنبش زنان و پیوند خوردن با قوم گرایان،  یک گفتمان سیاسی برای خود دست و پا نماید ، محور اصلی این گفتمان اقلیت محوری است ، گفتمان مذکور در مجموع از نظر نگاه به جایگاه دین و مذهب در جامعه ایران نسبت به پهلویسم رادیکال تر است و سویه های آتئستی نیرومند تری دارد اما برخی از بقایای جریان رو به نابودی  ملی و مذهبی هم از عناد با پهلویسم وارد نوعی ائتلاف تاکتیکی با گفتمات چپ هویتی شده اند ، چپ هویتی ضد ملی است و به ایران و وحدت ایران باور ندارد ، این گفتمان هم به شدت وابسته به خارجی است و به  استقلال باور  ندارد، در مجموع گفتمانی است لائیک ،غربگرا و فمینیستی و انترناسیونال و اقلیت محور

هیچ کدام از این دو گفتمان در تکمیل آرمان های مشروطیت و نهضت ملی نیستند.
ملت ایران شایسته حاکمیت ملی ودموکراتیک برای ایرانی نیرومند ویکپارچه است ،نه گفتمان سلطنت طلبی که درسودای غصب حاکمیت ملی به سود  سلطنت است ونه گفتمان چپ هویتی که درصدد برجسته سازی شکاف های قومیتی و جنسیتی و...درواقع تقسیم و تجزیه حاکمیت ملی است.‏ما  ایرانیان نه شایسته  باز تولید دیکتاتوری و استبداد هستیم  و نه سزاوار  قوم گرایی و برکشیدن عصبیت های قومی و قبیله ای  با  فدرالیسم و تجزیه طلبی ، بلکه حق داریم که یک ایران دموکراتیک و یکپارچه و نیرومند و مستقل را بخواهیم  که نه بیگانگان و اجانب در آن نفوذی داشته باشند ونه جایی برای قوم گرایی و پان ترک و پان کرد و...باشد ونه برای دیکتاتوری پهلوی، گفتمان سوم یعنی گفتمانی ناسیونالیستی و دموکراتیک،  ملی گرا و ایران پرست  که حاکمیت ملی را می خواهد حاکمیتی که منشا آن صرفا از ملت بوده و در خدمت ملت و منافع ملی و ارزش های تاریخی و فرهنگی ایران باشد ، حاکمیتی که  نه  به وسیله سلطنت موروثی دائم العمر غصب گردد و نه به وسیله تجزیه طلبان و فدرالیست ها و.....تقسیم و متلاشی گردد .
https://www.tgoop.com/bahmanighajar

BY بهمنی قاجار