tgoop.com/bidarschool/1761
Last Update:
در ادبیات رایج، هر نوع خاص‌گرایی‌‌ای که بر پیوندهای خویشاوندی و یا ایلی مبتنی باشد، نشان از درجا زدن در سنت و کاملاً مدرن نشدن دارد. در واقع مدرنیته و مدرن بودن یک وضعیت نرمال تصور می‌شود که همه‌ی جوامع و اجتماعات در جهت آن حرکت می‌کنند و عدم ایفای نقش پیوندهای خویشاوندی و قومی در حیات سیاسی و اجتماعی از لوازم وضعیت مدرن قلمداد می‌شود. بنابراین از چشم‌انداز ادبیات غالب، مدرن بودن غایت و معیاری است که می‌توان با مفاهیم جامه‌شناختی تعریفی از آن به دست داد و واقعیت موجود را براساس دوری و نزدیکی به آن درجه‌بندی کرد. بنابر این درک، کهگیلویه و بویراحمد نسبت به اصفهان و تهران، عقب‌مانده‌تر است و همین‌طور تهران نسبت به پاریس و نیویورک.
در گام اول تلاش شد تا پدیده‌ی مورد بررسی از ذیل بار سنگین این غایت‌گرایی بیرون آورده شود؛ به این معنی که نه بر اساس آن چیزی که باید باشد، بلکه بر اساس چیزی که هست تحلیل شود .در گام بعد برای پیش گذاشتن یک تحلیل متفاوت، به کنکاشی تاریخی روی آوردم. دوره‌ی تاریخی نسبتاً بلندی انتخاب شده است: از شکل‌گیری دولت مدرن پهلوی تا دوره‌ی حاضر. کلمه‌ی مدرن در عنوان پایان‌نامه نیز ارجاع به مناسبات سیاسی در وضعیت مستقر شدن دولت مدرن دارد و نه یک نوع مناسبات سیاسی معیار. با این حال به لحاظ زمانی، بررسی تاریخی به دو دوره تقسیم شده است: دوره‌ی پیش از اصلاحات ارضی و تشکیل فرمانداری کل کهگیلویه و بویراحمد و دوره‌ی پس از آن تا زمان حاضر که اولی، دوره بهبهان و دومی، دوره یاسوج نام گرفته است.
تلاش کرده‌ام تا نشان دهم که در هر دو دوره، نه با تداوم سنت یا عقب‌ماندگی بلکه با بازآرایی ساختار قدرت محلی در وضعیت شکل‌گیری دولت ـ ملت روبرو هستیم. همچنین ابزارسازی و تجدید مداوم پیوندهای «سنتی» به عنوان کنشی فعالانه از سوی گروه‌های استراتژیک مرکزی و محلی در جهت پیشبرد اهداف و حفظ و بسط موقعیت خود، تفسیر شده است. به طور کلی ادعای پایان‌نامه این است که پس از شکل‌گیری دولت پهلوی، با چفت و بست جدیدی از شبکه‌ی نیروهای محلی در دل ساختار بزرگتر دولت ـ ملت مواجهیم که نباید بر اساس شباهت ظاهری با وضعیت پیشا دولت مدرن، آن را «سنتی» ارزیابی کنیم.
درباره‌ی نویسنده‌ی رساله:
حامد عسکری سال ۱۳۷۲ در شهر لنده از استان کهگیلویه و بویراحمد متولد شد. او فارغ‌التحصیل کارشناسی مهندسی کامپیوتر از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی و کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی از دانشگاه علامه طباطبایی است و در حال حاضر مشغول به تحصیل در مقطع دکتری جامعه‌شناسی در دانشگاه تهران است.
درباره‌ی مدیر جلسه:
ابراهیم توفیق متولد آبادان در ۱۳۳۸، از دانشگاه گوته‌ی فرانکفورت با درجه‌ی دکترا در رشته‌ی جامعه‌شناسی دانش‌آموخته شد. پایان‌نامه‌ی دکتری او با عنوان «مدرنیزاسیون و حاکمیت پسااستعماری در ایران؛ رساله‌ای در باب دولت» می‌کوشد با تمرکز بر برهه‌ی زمانی پس از مصدق که خود آن را آغاز مرحله‌ای متداوما پسااستعماری می‌خواند، رویکردی تازه به توسعه‌ی دولت و اقتصاد سیاسی ایران تحت حاکمیت سلسله‌ی پهلوی عرضه کند. توفیق در بازگشت از آلمان در دهه‌ی هشتاد شروع به تدریس در دانشگاه‌های علامه طباطبایی، تربیت‌مدرس و علم فرهنگ نمود و همراه با نسل تازهای از پژوهشگران جامعه‌شناسی و مطالعاتِ فرهنگی انتشار مجموعه کتب تاریخ انتقادی را آغاز کرد که جلد نخست آن تحت عنوانِ «نامیدن تعلیق» در سال ۱۳۹۸ منتشر شد. از دیگر آثار او می‌توان به «درباره‌ی نظام دانش»، «بازآرایی امپراطوری: چشم‌اندازی به اقتصاد سیاسی دولت مدرن در ایران» اشاره کرد.
🔻جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand
🔻حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند
@halghe_yekchand
🔻مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool
@bidarcourses
BY Bidar
Share with your friend now:
tgoop.com/bidarschool/1761