نشر بیدگل

شاید روزی جامعۀ ما بفهمد که نمی‌توانیم احوالات دشوارمان را با سرکوب کردنشان بتارانیم و پناه بردن به «حریم خصوصی» اغلب از سر نیازهایی است که مغفول مانده‌اند. فرد راجرز نوشته:

سال‌های سال آدم‌ها به دیگران گفته‌اند «گریه نکن» و منظورشان دقیقاً این بوده که «وقتی احساست رو بروز می‌دی، من خیلی معذب می‌شم: گریه نکن.» دلم می‌خواست در عوض می‌گفتند: «گریه کن. من کنارتم.»

شاید روزی برسد که نترسیم از اینکه غم و اندوهْ عزیزانمان را از ما دور کند و پذیرای آغوش‌های احساسی‌شان باشیم. روزی که بیشتر نگران درد خودمان باشیم تا معذب بودن آنها. این ایده را کنار بگذاریم که حرف زدن از سوگ بر دوام آن می‌افزاید و دیگر نگوییم اگر به گریه بیفتیم «اشکمان هرگز بند نخواهد آمد.»

(دیدن در تاریکی: خودمان را از میان احوالِ تیره‌مان ببینیم و بشناسیم، ماریانا الساندری، ترجمۀ احسان سنایی اردکانی)

www.tgoop.com/bidgolpublishing/4057

3.8K viewsAug 7 at 08:06

شاید روزی جامعۀ ما بفهمد که نمی‌توانیم احوالات دشوارمان را با سرکوب کردنشان بتارانیم و پناه بردن به «حریم خصوصی» اغلب از سر نیازهایی است که مغفول مانده‌اند. فرد راجرز نوشته:

سال‌های سال آدم‌ها به دیگران گفته‌اند «گریه نکن» و منظورشان دقیقاً این بوده که «وقتی احساست رو بروز می‌دی، من خیلی معذب می‌شم: گریه نکن.» دلم می‌خواست در عوض می‌گفتند: «گریه کن. من کنارتم.»

شاید روزی برسد که نترسیم از اینکه غم و اندوهْ عزیزانمان را از ما دور کند و پذیرای آغوش‌های احساسی‌شان باشیم. روزی که بیشتر نگران درد خودمان باشیم تا معذب بودن آنها. این ایده را کنار بگذاریم که حرف زدن از سوگ بر دوام آن می‌افزاید و دیگر نگوییم اگر به گریه بیفتیم «اشکمان هرگز بند نخواهد آمد.»

(دیدن در تاریکی: خودمان را از میان احوالِ تیره‌مان ببینیم و بشناسیم، ماریانا الساندری، ترجمۀ احسان سنایی اردکانی)

BY نشر بیدگل