سایت کایه دو فمینیسم

وقتی به دلوا نگاه می‌کنیم، شبیه زن بزرگسالی به نظر می‌رسد که بارها تجربه رابطه جنسی را داشته اما او فقط دوازده سال دارد و حتی هنوز به بلوغ نرسیده و پریود نشده است. چه چیزی باعث شده که دختر نوجوانی، نخواهد مثل هم‌سن و سالانش رفتار کند و به خود، به چشم یک زن بالغ بنگرد و به دنبال جلب توجه مردان بزرگتر از خود باشد؟! در همان ابتدای فیلم می‌فهمیم که دخترک مدتهاست که مورد سوءاستفاده جنسی پدرش قرار می‌گیرد اما فیلم درباره یک پدوفیل و تجاوزهای خانگی نیست. این بار با دختربچه‌ای مواجه نیستیم که خود را قربانی خشونت جنسی پدرش می‌داند و از تروماهای ناشی از آن رنج می‌برد و کسی از او محافظت نمی‌کند. در همان اغاز فیلم با دخالت سازمان‌های حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان، پدر دستگیر و زندانی می‌شود و دلوا تحت سرپرسی دولت و حمایت مددکار قرار می‌گیرد تا از او محافظت شود. اما با دختری که عاشقانه پدرش را دوست دارد و خودش می‌خواهد مثل یک معشوق برای او رفتار کند، چه باید کرد؟ دلوا می‌گوید «پدرم کار بدی نکرده، من خودم به او نه نگفتم» و دست به هر اعتراضی می‌زند تا فرصت ملاقات با پدرش در زندان را بیابد. صحنه دیدار تکان‌دهنده است: دخترک لباس اروتیکی پوشیده، موهایش را آراسته، صورتش را آرایش کرده و گویی به دیدار عاشق قدیمی‌اش می‌رود. تمایز فیلم در واکاوی دنیای درونی قربانی تجاوز در کودکی و نوجوانی است که چطور با دستکاری روانی و ذهنی بچه‌ها می‌توان مفهوم خشونت جنسی را به عشق و ستایش تغییر داد و دختران کم‌سن و سال را با اغوای اینکه زنانی محبوب و پرستیدنی هستند، به هم‌دستانی برای تجاوز تبدیل کرد. دلوا خوش‌شانس است که در کشوری زندگی می‌کند که او را نجات می‌دهد و به او می‌فهماند که چطور کودکی‌اش از او دزدیده شده. اما هنوز دخترکانی در ایران هستند که نه فقط به شکل پنهانی توسط محارم مورد تجاوز قرار می‌گیرند، بلکه به شکل شرعی و قانونی به خانه بخت متجاوز فرستاده می‌شوند.

در هفتاد و سومین جلسه سینماتک کایه دو فمینیسم با تمرکز بر نقد و تحلیل فیلم دلوا ساخته امانوئل نیکو، پیرامون اهمیت آموزش جنسی به کودکان و نوجوانان بحث و گفت‌وگو خواهیم کرد

برای شرکت در جلسه لطفا از طریق شماره زیر در واتس‌اپ با ما در ارتباط باشید
+905524358833

@cahiersdufeminisme

www.tgoop.com/cahiersdufeminisme/662

1.7K viewsedited  Jan 7 at 14:03

وقتی به دلوا نگاه می‌کنیم، شبیه زن بزرگسالی به نظر می‌رسد که بارها تجربه رابطه جنسی را داشته اما او فقط دوازده سال دارد و حتی هنوز به بلوغ نرسیده و پریود نشده است. چه چیزی باعث شده که دختر نوجوانی، نخواهد مثل هم‌سن و سالانش رفتار کند و به خود، به چشم یک زن بالغ بنگرد و به دنبال جلب توجه مردان بزرگتر از خود باشد؟! در همان ابتدای فیلم می‌فهمیم که دخترک مدتهاست که مورد سوءاستفاده جنسی پدرش قرار می‌گیرد اما فیلم درباره یک پدوفیل و تجاوزهای خانگی نیست. این بار با دختربچه‌ای مواجه نیستیم که خود را قربانی خشونت جنسی پدرش می‌داند و از تروماهای ناشی از آن رنج می‌برد و کسی از او محافظت نمی‌کند. در همان اغاز فیلم با دخالت سازمان‌های حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان، پدر دستگیر و زندانی می‌شود و دلوا تحت سرپرسی دولت و حمایت مددکار قرار می‌گیرد تا از او محافظت شود. اما با دختری که عاشقانه پدرش را دوست دارد و خودش می‌خواهد مثل یک معشوق برای او رفتار کند، چه باید کرد؟ دلوا می‌گوید «پدرم کار بدی نکرده، من خودم به او نه نگفتم» و دست به هر اعتراضی می‌زند تا فرصت ملاقات با پدرش در زندان را بیابد. صحنه دیدار تکان‌دهنده است: دخترک لباس اروتیکی پوشیده، موهایش را آراسته، صورتش را آرایش کرده و گویی به دیدار عاشق قدیمی‌اش می‌رود. تمایز فیلم در واکاوی دنیای درونی قربانی تجاوز در کودکی و نوجوانی است که چطور با دستکاری روانی و ذهنی بچه‌ها می‌توان مفهوم خشونت جنسی را به عشق و ستایش تغییر داد و دختران کم‌سن و سال را با اغوای اینکه زنانی محبوب و پرستیدنی هستند، به هم‌دستانی برای تجاوز تبدیل کرد. دلوا خوش‌شانس است که در کشوری زندگی می‌کند که او را نجات می‌دهد و به او می‌فهماند که چطور کودکی‌اش از او دزدیده شده. اما هنوز دخترکانی در ایران هستند که نه فقط به شکل پنهانی توسط محارم مورد تجاوز قرار می‌گیرند، بلکه به شکل شرعی و قانونی به خانه بخت متجاوز فرستاده می‌شوند.

در هفتاد و سومین جلسه سینماتک کایه دو فمینیسم با تمرکز بر نقد و تحلیل فیلم دلوا ساخته امانوئل نیکو، پیرامون اهمیت آموزش جنسی به کودکان و نوجوانان بحث و گفت‌وگو خواهیم کرد

برای شرکت در جلسه لطفا از طریق شماره زیر در واتس‌اپ با ما در ارتباط باشید
+905524358833

@cahiersdufeminisme

BY سایت کایه دو فمینیسم