tgoop.com/cherouu/5838
Last Update:
(زخم آبی)
بر حجرههای هفت پریپیکر تاب میخورد کنگره
از زخم آبـی
چشمی که از تن رها میشود تا سنبلهی زهر،
نبضِ مزمن میزند در هجای شهوت [پیشانیِ عبادت بر گُنبدِ نـار
دو ماهی در تکاپوی قوی سیاه
بر فرشِ ایرانـی.
شب، پیچیده خونبار است وقتی در انتها ایستاده نیستی
خونبار و
رقصنده
رقصی زیر ساتور
رقص، در وحشتِ رگبارِ بخشنده
در تمّنایی که بس است این رودخانه
که در سینه، نیزهی قندیل میزند
کجاست آتشی که بر من نتابد
کجاست آتشی که من را بسوزاند
جانی که نمیسوزد
ذوب میشود در یخبندانِ سوزانش
جا که سقوطْ اشتیاقِ دوبارهی دیدار است
و اعماق را به تیممِ خاکسترم صلا خواهم زد
تا بگوید
او کیـست آن که غیرِ اینَـسـت.
این شقاوتِ متروک
این نبضِ ظلمانی
این پیچکِ خار
تاج وارهی عیسی
قَتالهی دود
چاقو در آب
این قصابِ بادیه
جادوگرِ مهتاب
به کجا میکشاند اینبار
این فریادِ حرمان از قفس را...
#محی_الدین_مدنی
مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو
@cherouu تلگرام
🟡⚪️🟡
cherouu.ir سایت
⚪️🟡⚪️
Cherouu11 اینستاگرام
🟡⚪️🟡
#مجله_الکترونیک_چرو
#مجله_مستقل_ادبیات
#شعر_پیشرو
#شعر_آزاد
BY مجله الکترونیکی تخصصی شعر چرو
Share with your friend now:
tgoop.com/cherouu/5838