tgoop.com/cherouu/5858
Last Update:
۳ شعر از #زهره_ضیایی
۱)
دونده، فرقِ ختمی به سرشاخه‌ی رود
آن‌جا که
ماهیان بالا می‌کشند کاسِ نسترن
که شراره‌ها نبضِ غروب‌اند و
پاینده به رقصِ خون.
پرستو تکیده در سیاه رگم
آن‌گونه که خورشید پرواز می‌گیرد از زیرِ دُم‌هاشان
هر ضلع
نمو دهنده‌یِ ندایِ شک و یقین
جا دهنده و ترسان.
افزون شانه‌های شور و سرور
متبرک نوایِ گنجشکان به نور.
۲)
ندای کوچک از دنده‌هام به روز می‌کشد
ضلع تاب‌آوری خورشید و بابونه را
رازقی و رازیانه، دهلیزِ اغواگرِ چشمانم،
نشاتِ چشمه‌ها
از اصواتِ به صبح
بر شگفتِ بیمارگونِ مادرزادِ روح!
چراغ روشن مانده‌ی دستانم
گشاینده‌یِ الهامِ ستاره‌ها از رگ به نور
طراوتی در مویرگ و مو
به نوازش بر کودکان و زنان شکوفا خواهد شد
آوا در نسیم و علف
پیرهن‌ها پوینده در برگِ خشک و
سلول‌های گُزیده‌ی ناز از کویر،
از بندِ هر تکانه
آوازی
از زنان
به دوش می‌کشد پنجره و نور را.
۳)
حکایت از که می‌آرند بامدادان؟
مرگ
بازوان کِه را می‌فشرد؟
آغوش گنجشکان در
ناله و صوت خشکیده!
یأس بر شاخه‌ها شکوفه،
شانه‌ها مأمن بردباری
یارینگیِ چه کس
رنگین‌کمان‌ست در
گلوهامان نرینه‌گون؟
از کدام شاخه می‌چکد صوتِ نور؟
تکه‌های که را روز
شانه شانه حمل می‌کند در احشام،
هم‌چو گُنجیدنِ بلوط بر بالِ زنبوران،
بالِ زنبوران بر بلوط گُنجیدن.
در صبح فرو می‌روم
از پیشانی‌ام
رود بنوشان!
#زهره_ضیائی
مجله الکترونیک تخصصی شعر #چرو
@cherouu تلگرام
🟡⚪️🟡
cherouu.ir سایت
⚪️🟡⚪️
Cherouu11 اینستاگرام
🟡⚪️🟡
#مجله_الکترونیک_چرو
#مجله_مستقل_ادبیات
#شعر_پیشرو
#شعر_آزاد
BY مجله الکترونیکی تخصصی شعر چرو
Share with your friend now:
tgoop.com/cherouu/5858