ماهنامه مديريت ارتباطات

کدام اندیشه به حقیقت نزدیک‌تر است؟

▪️ ما در زمانۀ حاضر از نظام‌های الهیاتی و متافیزیکی دور می‌شویم و به خرد بشری و علم و تکنولوژی و پیشرفت اجتماعی_سیاسی روی می‌آوریم. در چنین وضعیتی باید در بحث از حقیقت به مسئلۀ تغییر هم توجه جدی کنیم، زیرا دیگر مثل گذشته نمی‌توانیم یک حقیقت غایی، نهایی و مطلق قائل شویم که کسی نباید آن را نقد کند و علیه آن حرف بزند.

▪️ دیگر معنا ندارد که مثلا در حوزۀ سیاست گفته شود حرف فلان فرد سخن نهایی است و نباید علیه آن حرف زد. باید به جای آن به تکثر عقاید روی آوریم و بپذیریم که حقیقت یک امر ثابت تغییرناپذیری نیست که از یک منبع الهی، آسمانی و وحیانی به ما رسیده باشد که ما باید منتظر نمایندگانی باشیم که به ما بگویند حقیقت را این‌طور خاص و مثل ما بفهمید و پیرو ما باشید. این نگرش با روح مدرنیته، جهان مدرن، تضارب آرا، تفکر انتقادی، سیاست دموکراتیک و جامعۀ آزاد هم‌خوانی ندارد.

▪️ ما باید بپذیریم که هر کسی می تواند در کسب و کشف حقیقت مشارکت داشته باشد؛ خواه در عالم سیاست که بحث در ادارۀ امور به صورت عمومی و خرد جمعی است، خواه در حوزه علم که بحث از تضارب آرا، نقد، پیشرفت و زیر سؤال بردن عقاید مختلف است. باید بپذیریم هیچ جایگاه ثابت، نهایی و مطلقی وجود ندارد.

▪️ پوپر می‌گفت «اندیشه‌ای به حقیقت نزدیک‌تر است که بیشترین نقدها به آن وارد شده باشد و بتواند از پس این نقدها برآید.» البته این هم حقیقت غایی نیست و ما صرفًا موقتی نتیجه می‌گیریم که به حقیقت نزدیک‌تر هستیم تا زمانی که یک نقد محکم‌تری بیاید و آن اندیشۀ پیشین را اصلاح و تکمیل کند. با پذیرش تغییر است که می‌توانیم به پیشرفت بیندیشیم و در مسیر آن گام برداریم.

🗞 متن کامل گفت‌وگو با دکتر رضا یعقوبی، پژوهشگر و استاد فلسفه، در باب تغییر و دگرگونی از منظر فلسفی را در شماره 166_167 ماهنامه مدیریت ارتباطات بخوانید. نسخه چاپی «مدیریت ارتباطات» را از  دیجی‌کالا  و نسخه دیجیتال آن را از  مگیران و طاقچه تهیه کنید.
◽️◽️◽️
@cm_magazine

www.tgoop.com/cm_magazine/5734

1.1K viewsedited  Apr 16 at 15:25

کدام اندیشه به حقیقت نزدیک‌تر است؟

▪️ ما در زمانۀ حاضر از نظام‌های الهیاتی و متافیزیکی دور می‌شویم و به خرد بشری و علم و تکنولوژی و پیشرفت اجتماعی_سیاسی روی می‌آوریم. در چنین وضعیتی باید در بحث از حقیقت به مسئلۀ تغییر هم توجه جدی کنیم، زیرا دیگر مثل گذشته نمی‌توانیم یک حقیقت غایی، نهایی و مطلق قائل شویم که کسی نباید آن را نقد کند و علیه آن حرف بزند.

▪️ دیگر معنا ندارد که مثلا در حوزۀ سیاست گفته شود حرف فلان فرد سخن نهایی است و نباید علیه آن حرف زد. باید به جای آن به تکثر عقاید روی آوریم و بپذیریم که حقیقت یک امر ثابت تغییرناپذیری نیست که از یک منبع الهی، آسمانی و وحیانی به ما رسیده باشد که ما باید منتظر نمایندگانی باشیم که به ما بگویند حقیقت را این‌طور خاص و مثل ما بفهمید و پیرو ما باشید. این نگرش با روح مدرنیته، جهان مدرن، تضارب آرا، تفکر انتقادی، سیاست دموکراتیک و جامعۀ آزاد هم‌خوانی ندارد.

▪️ ما باید بپذیریم که هر کسی می تواند در کسب و کشف حقیقت مشارکت داشته باشد؛ خواه در عالم سیاست که بحث در ادارۀ امور به صورت عمومی و خرد جمعی است، خواه در حوزه علم که بحث از تضارب آرا، نقد، پیشرفت و زیر سؤال بردن عقاید مختلف است. باید بپذیریم هیچ جایگاه ثابت، نهایی و مطلقی وجود ندارد.

▪️ پوپر می‌گفت «اندیشه‌ای به حقیقت نزدیک‌تر است که بیشترین نقدها به آن وارد شده باشد و بتواند از پس این نقدها برآید.» البته این هم حقیقت غایی نیست و ما صرفًا موقتی نتیجه می‌گیریم که به حقیقت نزدیک‌تر هستیم تا زمانی که یک نقد محکم‌تری بیاید و آن اندیشۀ پیشین را اصلاح و تکمیل کند. با پذیرش تغییر است که می‌توانیم به پیشرفت بیندیشیم و در مسیر آن گام برداریم.

🗞 متن کامل گفت‌وگو با دکتر رضا یعقوبی، پژوهشگر و استاد فلسفه، در باب تغییر و دگرگونی از منظر فلسفی را در شماره 166_167 ماهنامه مدیریت ارتباطات بخوانید. نسخه چاپی «مدیریت ارتباطات» را از  دیجی‌کالا  و نسخه دیجیتال آن را از  مگیران و طاقچه تهیه کنید.
◽️◽️◽️
@cm_magazine

BY ماهنامه مديريت ارتباطات