کانال دوات فرهنگ، هنر و ادبیات

Forwarded from فریدون شایسته

سخنی چند درباره شب چله(یلدای ایرانی)

دکتر فریدون شایسته

جشن شب یلدا،یک جشن ایرانی آریایی است.ایرانی ها بعداز ۴۰زوز از زمستان یک صدروزه آریایی،شب چله را آخرین شب طولانی سال،مقدمه درازی روز به همین مثابه،نبرد روز وشب،نماد دو آفریده اهوره مزدا،یعنی اورمزد(روشنایی)و اهریمن(سیاهی وظلمت)،می دانستند.
گذشت ۴۰روز از صدروز آریایی،مقدمه غلبه روز بر شب و اورمزد براهریمن بود که باید جشن گرفته می شد.
جشن های ایرانی ازجمله شب چله،که توسط سریانی ها شب یلدا و توسط رومی ها،ناتالی انویکتیوس،قلمداد شد،۲ویژگی برجسته داشت؛
۱-ستایش اهوره مزدا،خداوند یکتا وتوانا،که موهبت آفرینش را نصیب مردم کرده است وزمین را محل رویش انواع رزق وروزی و سبب برخورداری مردم ساخته است.
۲-صله ارحام(پیوند خویشاوندی و تشکیل مجالس دورهمی).

درزمان حاکمیت سلسله حکومتی اشکانی که توسط قوم پارت درفلات ایران بر پاشد،آیین میتراییسم (مهرپرستی)و جشن شب چله ایرانی،از طریق سربازان وبازرگانان،به قلمرو حکومت امپراطوری روم راه یافت وآیین رومی گشت.
دردوره کنستانتین سوم،پس ازصدور فرمان" رمان بیلان"،مبنی بر رسمیت دین مسیحیت به جای میترائیسم، آیین ها وباورداشت های مهرپرستی به دین مسیحیت‌راه یافت.عمده ترین این مناسک،آداب و تشریفات،عبارت بودند از:
تعطیلی روز یکشنبه به نام خورشید روز،بابانوئل،عید فصح(عیدپاک)،ناقوس،کلیسا و.....

تمدن های کهن مصر(قبطی)و آریایی ایران در مقابل تهاجم اعراب،دو واکنش،از خود بروز دادند:

مصر به سبب عدم داشتن فردوسی،تاکید وتکیه،بر ادبیات "سوگ و اندوه"،از تمدن قبطی دست شست و به زبان وفرهنگ قوم مهاجم،تسلیم گردید و "عربیت"،را پذیرفت ویا نن داد.
ایرانیان با تکیه به حکیم فردوسی،سبک ادبی خراسانی و‌تاکید به "فرهنگ شادی وجشن سازی"،درمقابل تسلط زبان وفرهنگ قوم مهاجم،چون درخت سرو،ایستاد.
اگر به ادامه حفظ قلمرو سیاسی،فرهنگی ایران،می اندیشیم،می باید به حفظ و ترویج زبان،ادبیات،فرهنگ وتاریخ ایران،بپردازیم و دو سروده حکیم فردوسی و مولانا را نصب العین خود،قرار دهیم:
چو جوید،کسی،راه پیوستگی
هنرباید وشرم وشایستگی
مولانا به فرزندان ایران،یادآور می شود:

دراین خاک،دراین خاک،دراین مزرعه پاک
به جز مهر،به جز عشق،دگر،تخم نکاریم.

ملک الشعرای بهار ازهمه ایرانیان خواسته است که این دعای ملی،درزبان ها،جاری گردد:

خدایا،نگه دار،این مهرشهر
زاهریمنان و زآسیب دهر

www.tgoop.com/davat1394/17112

53 viewsDec 20 at 08:42

سخنی چند درباره شب چله(یلدای ایرانی)

دکتر فریدون شایسته

جشن شب یلدا،یک جشن ایرانی آریایی است.ایرانی ها بعداز ۴۰زوز از زمستان یک صدروزه آریایی،شب چله را آخرین شب طولانی سال،مقدمه درازی روز به همین مثابه،نبرد روز وشب،نماد دو آفریده اهوره مزدا،یعنی اورمزد(روشنایی)و اهریمن(سیاهی وظلمت)،می دانستند.
گذشت ۴۰روز از صدروز آریایی،مقدمه غلبه روز بر شب و اورمزد براهریمن بود که باید جشن گرفته می شد.
جشن های ایرانی ازجمله شب چله،که توسط سریانی ها شب یلدا و توسط رومی ها،ناتالی انویکتیوس،قلمداد شد،۲ویژگی برجسته داشت؛
۱-ستایش اهوره مزدا،خداوند یکتا وتوانا،که موهبت آفرینش را نصیب مردم کرده است وزمین را محل رویش انواع رزق وروزی و سبب برخورداری مردم ساخته است.
۲-صله ارحام(پیوند خویشاوندی و تشکیل مجالس دورهمی).

درزمان حاکمیت سلسله حکومتی اشکانی که توسط قوم پارت درفلات ایران بر پاشد،آیین میتراییسم (مهرپرستی)و جشن شب چله ایرانی،از طریق سربازان وبازرگانان،به قلمرو حکومت امپراطوری روم راه یافت وآیین رومی گشت.
دردوره کنستانتین سوم،پس ازصدور فرمان" رمان بیلان"،مبنی بر رسمیت دین مسیحیت به جای میترائیسم، آیین ها وباورداشت های مهرپرستی به دین مسیحیت‌راه یافت.عمده ترین این مناسک،آداب و تشریفات،عبارت بودند از:
تعطیلی روز یکشنبه به نام خورشید روز،بابانوئل،عید فصح(عیدپاک)،ناقوس،کلیسا و.....

تمدن های کهن مصر(قبطی)و آریایی ایران در مقابل تهاجم اعراب،دو واکنش،از خود بروز دادند:

مصر به سبب عدم داشتن فردوسی،تاکید وتکیه،بر ادبیات "سوگ و اندوه"،از تمدن قبطی دست شست و به زبان وفرهنگ قوم مهاجم،تسلیم گردید و "عربیت"،را پذیرفت ویا نن داد.
ایرانیان با تکیه به حکیم فردوسی،سبک ادبی خراسانی و‌تاکید به "فرهنگ شادی وجشن سازی"،درمقابل تسلط زبان وفرهنگ قوم مهاجم،چون درخت سرو،ایستاد.
اگر به ادامه حفظ قلمرو سیاسی،فرهنگی ایران،می اندیشیم،می باید به حفظ و ترویج زبان،ادبیات،فرهنگ وتاریخ ایران،بپردازیم و دو سروده حکیم فردوسی و مولانا را نصب العین خود،قرار دهیم:
چو جوید،کسی،راه پیوستگی
هنرباید وشرم وشایستگی
مولانا به فرزندان ایران،یادآور می شود:

دراین خاک،دراین خاک،دراین مزرعه پاک
به جز مهر،به جز عشق،دگر،تخم نکاریم.

ملک الشعرای بهار ازهمه ایرانیان خواسته است که این دعای ملی،درزبان ها،جاری گردد:

خدایا،نگه دار،این مهرشهر
زاهریمنان و زآسیب دهر

BY کانال دوات فرهنگ، هنر و ادبیات