کانال دوات فرهنگ، هنر و ادبیات

Forwarded from درنگ

داریوش معمار
علی باباچاهی؛ پیام‌آور شعر در زمانه تقلیل‌ها


در روزگاری که معیار سنجش هنر برای بسیاری، میزان تبلیغ و پسند در شبکه‌های اجتماعی شده و این بیماری به ادبیات و شاعران نیز سرایت کرده است، شاعران بزرگ و تأثیرگذار، که خلاقیت و آینده‌نگری جوهره آثارشان است، کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند.
علی باباچاهی یکی از این چهره‌های برجسته است؛ شاعری که بیش از نیم‌قرن از عمر خود را به سرودن شعر و اندیشیدن به جهان شعر اختصاص داده است. باباچاهی در میان شاعران معاصر، نمونه‌ای کم‌نظیر از تلاش خستگی‌ناپذیر برای خلق زبانی نو، احوالی تازه و بیانی متفاوت است.
یکی از ویژگی‌های مهم شعر باباچاهی، پیوند عمیق آن با شخصیت شاعر است. او از جوانی تاکنون، همواره کوشیده است همپای نوآورترین جریان‌های شعری پیش برود و هرگز به شهرت‌های زودگذر یا تأثیرپذیری از جریان‌های روز تن نداده است. این پایداری در اصالت و استقلال فکری، شعر او را از بسیاری از هم‌عصرانش متمایز می‌کند.
در این میان، شعر نوآورانه تفاوتی اساسی با شعر تقلیدی دارد. شعر نوآورانه، آفرینش است؛ خلق جهانی که پیش از این وجود نداشته است. در مقابل، شعر تقلیدی، صرفاً انتقال مفاهیم از زبانی به زبانی دیگر است. در دوران ما، شاعران آفرینشگر کمتر یافت می‌شوند و در عوض، شاعران پیام‌رسان، که صرفاً ناقل کلمات‌اند، فراوانند.
علی باباچاهی، بی‌تردید، شاعری آفرینشگر است. او جهانی منحصربه‌فرد از کلمات می‌سازد که مخاطب را به پیامبری از جنس معناها و احساس‌های گوناگون تبدیل می‌کند.
این نوشته کوتاه با این هدف نگاشته شده است که سهمی در ترویج شعر و اندیشه‌های یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر داشته باشد و مخاطبانی که در جست‌وجوی معنا و آفرینش‌اند را به تجربه‌ای نزدیک‌تر و عمیق‌تر با جهان شعر دعوت کند.

#علی_باباچاهی
#داریوش_معمار

https://www.tgoop.com/derangeadabi

Telegram

درنگ

شعر و درباره ی شعر

www.tgoop.com/davat1394/17217

16 viewsJan 13 at 09:28

داریوش معمار
علی باباچاهی؛ پیام‌آور شعر در زمانه تقلیل‌ها


در روزگاری که معیار سنجش هنر برای بسیاری، میزان تبلیغ و پسند در شبکه‌های اجتماعی شده و این بیماری به ادبیات و شاعران نیز سرایت کرده است، شاعران بزرگ و تأثیرگذار، که خلاقیت و آینده‌نگری جوهره آثارشان است، کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند.
علی باباچاهی یکی از این چهره‌های برجسته است؛ شاعری که بیش از نیم‌قرن از عمر خود را به سرودن شعر و اندیشیدن به جهان شعر اختصاص داده است. باباچاهی در میان شاعران معاصر، نمونه‌ای کم‌نظیر از تلاش خستگی‌ناپذیر برای خلق زبانی نو، احوالی تازه و بیانی متفاوت است.
یکی از ویژگی‌های مهم شعر باباچاهی، پیوند عمیق آن با شخصیت شاعر است. او از جوانی تاکنون، همواره کوشیده است همپای نوآورترین جریان‌های شعری پیش برود و هرگز به شهرت‌های زودگذر یا تأثیرپذیری از جریان‌های روز تن نداده است. این پایداری در اصالت و استقلال فکری، شعر او را از بسیاری از هم‌عصرانش متمایز می‌کند.
در این میان، شعر نوآورانه تفاوتی اساسی با شعر تقلیدی دارد. شعر نوآورانه، آفرینش است؛ خلق جهانی که پیش از این وجود نداشته است. در مقابل، شعر تقلیدی، صرفاً انتقال مفاهیم از زبانی به زبانی دیگر است. در دوران ما، شاعران آفرینشگر کمتر یافت می‌شوند و در عوض، شاعران پیام‌رسان، که صرفاً ناقل کلمات‌اند، فراوانند.
علی باباچاهی، بی‌تردید، شاعری آفرینشگر است. او جهانی منحصربه‌فرد از کلمات می‌سازد که مخاطب را به پیامبری از جنس معناها و احساس‌های گوناگون تبدیل می‌کند.
این نوشته کوتاه با این هدف نگاشته شده است که سهمی در ترویج شعر و اندیشه‌های یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر داشته باشد و مخاطبانی که در جست‌وجوی معنا و آفرینش‌اند را به تجربه‌ای نزدیک‌تر و عمیق‌تر با جهان شعر دعوت کند.

#علی_باباچاهی
#داریوش_معمار

https://www.tgoop.com/derangeadabi

BY کانال دوات فرهنگ، هنر و ادبیات