tgoop.com/dini_paylasimlar/4350
Last Update:
Sadə geyimli yad bir adam məhəllə dükanına
girir. Bir qədər satıcıya, piştaxtaya baxandan
sonra deyir:
- Qardaş, mən səndən nisyə çörək, çay, yumurta
istəsəm, verərsənmi? - Eləsi var ki, üç aydan
bəri pulsuz çörək aparır. Doğrusu, heç onun bu haqqı ödəyəcəyinə də inanmıram. Amma
neyləyim, üç yetimə baxır, balalarını ac
qoymayacağıq ki. Allah Kərimdir, bizim də ruzimizi
yetirər. Sənə verdiyim çörəyin də heç haqqını
istəmirəm. Götür get, halal xoşun olsun. Yad
adamın üz-gözündə təbəssüm dolaşır: Deyəsən axtardığını tapıb. - Sənin o dəftərində nə qədər
borc var? Satıcı bir qədər təəccüb, bir qədər də
əsəbi halda soruşur: - Neynirsən axı? Gələn
adam rahatlıqla, bir qədər də güvənverici bir
tərzdə söhbəti davam etdirir: - Bax, qardaş, çox
xahiş edirəm, əsəbiləşib eləmə. Mən o qədər boş-bekar adam deyiləm ki, gəlib burada sənin
əsəblərini korlayım, vaxtını zay edim. Sənin o
dəftərini satın alacağam. Xahiş edirəm ki, oradakı
bütün borcları elə indicə hesablayıb deyəsən.
Satıcı bir qarşısındakı adama, bir də dolub-daşan
dəftərə baxır. Deyəsən, daha müqavimət göstərmək istəmir. Yanındakı kalkulyatoru
götürüb 1-ci səhifənin başından üzüaşağı
hesablamağa başlayır. Məlum olur ki, məhəllə
camaatı bu dükana yeni Azərbaycan pulu ilə 2
min 345 manat 80 qəpik borcludur. Gələn adam
pencəyinin döş cibindən bir dəstə pul çıxarıb o məbləği satıcının qarşısına qoyur və deyir: -
Qardaş, Allah səndən razı olsun. Sən bu camaata
bu qədər güvənirsənsə, Allahı düşünüb yetimi
ac qoymursansa, demək, yaxşı adamsan. Mən hər
kəsin borcunu ödədim. Bu da mənim bu camaata
Ramazan payım olsun. İndi o dəftəri mənə ver. Mən onu aparıb basdıracam və inanıram ki,
qiyamət günündə o siyahı mənim köməyim
olacaq. Adam dəftəri götürüb mağazadan çıxır.
Dükançı qarşısındakı pulları sayıb daxılın gözünə
qoyanda hələ də baş verənləri tam anlaya
bilmirdi. Elə bil ki, onu don vurmuşdu. Dükanın balaca pəncərəsindən çölə baxdı. Yad adam
görünmürdü. İftar saatına az qaldığı üçün hər kəs
evinə tələsirdi. Bu zaman əri vərəm
xəstəliyindən ölmüş Sürəyyanın 7 yaşındakı qızı
qapının ağzında göründü və utana-utana: -
Əhməd əmi, anam deyir ki, iftara 1 çörək, 3 yumurta versin. Gələn ay dayım bizə gələndə
pulunu verərik. Dükançı qızın sözlərindən elə bil
ki, yuxudan ayıldı. Adəti üzrə dəftəri çıxarmaq
üçün əlini piştaxtanın altına atdı. Bir an dayandı,
gülümsündü və dedi: - Gəl, ay qızım, yumurta da
götür, çörək də, yağ da. Anaya da söylə ki, o dayı gəldi də, getdi də...
@dini_paylasimlar 🕋
BY 𝗗 İ 𝗡 İ ‘ 𝗞 𝗔 𝗡 𝗔 𝗟
Share with your friend now:
tgoop.com/dini_paylasimlar/4350