tgoop.com/eckharttoll/2853
Last Update:
ریشه تمام رنجها و آشفتگیهای ذهنی در چسبیدن ما به تصوری است که از خود داریم؛ به آن "من"ی که مدام در حال قضاوت، مقایسه و تحلیل است. این "من ذهنی" که خود از جنس افکار و فقط در ذهن ماست خودش نیز تولید کننده افکار و نقش اول این دنیای فکری ماتریکسی است
اما چگونه میتوان این "من فکری" را رها کرد؟
با بیمیلی و عدم وابستگی به دنیای ذهنی ، با تمرین مداوم حضور آگاهانه. با هوشیاری شاهد و توجه به هر لحظه، میتوانیم لحظه به لحظه ناظر و شاهد ظهور و زوال افکار باشیم و به تدریج از آنها فاصله بگیریم.
این فرایند، همانند تماشای ابرها در آسمان است. ابرها میآیند و میروند، اما آسمان همیشه آبی و آرام است. ما نیز میتوانیم شاهد گذر افکار باشیم، بدون اینکه درگیر آنها شویم. با این تمرین مداوم، به تدریج از من فکری ذهنی رها شده و به آگاهی خالص غیرشخصی که حقیقت وجودی ماست بیدار میشویم و درمییابیم که فراتر از افکارمان هستیم.
البته رها کردنِ "من" به معنای انکار وجود خود نیست، بلکه به معنای رها کردنِ تصور اشتباهی است که از خود ساختهایم. این فرایند، ما را به هستهی اصلی وجودمان متصل میکند و آرامش و آزادی واقعی را برای ما به ارمغان می آورد.
BY اکهارت تله
Share with your friend now:
tgoop.com/eckharttoll/2853