اکهارت تله

بخششِ واقعی به این صورت نیست که نیمی از ذهنت به عنوانِ بخشنده ای بزرگ با نیمی دیگر از خودش ، به عنوانِ گناهکاری بزرگ به گفتگو بپردازد ، این روشیست که در روانکاوی به کار میرود ، انسان شروع میکند به صحبت با خودش  ، و یک بازی ، میانِ دو قطبِ ذهن شکل میگیرد ، ذهن مکانیزمیست که با دو پاره کردنِ خود به سوال کننده و پاسخ دهنده ، به بقایش ادامه میدهد ، اگر بخواهی در ذهنت به دنبالِ بخششِ خود باشی ، با این پدیده مواجه خواهی شد ، که قسمتی از ذهن به عنوانِ منِ بخشنده و بلندنظر در نقشِ وجدان ظاهر میشود و عاملیت را به دست میگیرد و شروع به بازخواستِ نیمه ی دیگری از خودش که همان ذهن است میکند . و با احتساب و شمارشِ جرمها ، قولِ بخشش و امیدِ به آسودگی را به نیمه ی دیگرِ خود میدهد . و زمانی که نوبت به نیمه ی دومِ ذهن ، یا همان فکرِ بعدی میرسد ، که آماده ی پاسخگویی به فکرِ اول میشود ، عاملیت از کیفیتِ وجدانِ بخشنده به کیفیتِ گناهکاری که در انتظارِ تبرئه شدن است چرخش میکند . و این گفتگوییست که ذهن میتواند آن را تا ابد کِش دهد . یا در میانه ی گفتگو نقشها را عوض کند ، تا حوصله اش از گفتگویی تکراری سر نرود . این راهکاریست که یک روانکاو به تو میدهد . و تسکینی موقت در تو ایجاد میکند . تلنبارِ زخمها و رنجها ، با سر و کله زدن با یکدیگر به خستگی میرسند و صلحی موقت میانِ قطبها شکل میگیرد . اما چون داستان به صورتِ ریشه ای حل نشده ، پس از کمی استراحت ، دوباره جریانی از گفتگو درونت شکل میگیرد و باز روز از نو بازی از نو . شفا اینگونه حاصل نمیشود . بخششِ حقیقی ، تماشا و به آغوش کشیدنِ گفتگوی هر دو قطب ، توسطِ توجهیست که در سکوت خرجِ ذهن میکنی .

#بی_نام

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

www.tgoop.com/eckharttoll/2855

12.2K viewsDec 28, 2024 at 12:08

بخششِ واقعی به این صورت نیست که نیمی از ذهنت به عنوانِ بخشنده ای بزرگ با نیمی دیگر از خودش ، به عنوانِ گناهکاری بزرگ به گفتگو بپردازد ، این روشیست که در روانکاوی به کار میرود ، انسان شروع میکند به صحبت با خودش  ، و یک بازی ، میانِ دو قطبِ ذهن شکل میگیرد ، ذهن مکانیزمیست که با دو پاره کردنِ خود به سوال کننده و پاسخ دهنده ، به بقایش ادامه میدهد ، اگر بخواهی در ذهنت به دنبالِ بخششِ خود باشی ، با این پدیده مواجه خواهی شد ، که قسمتی از ذهن به عنوانِ منِ بخشنده و بلندنظر در نقشِ وجدان ظاهر میشود و عاملیت را به دست میگیرد و شروع به بازخواستِ نیمه ی دیگری از خودش که همان ذهن است میکند . و با احتساب و شمارشِ جرمها ، قولِ بخشش و امیدِ به آسودگی را به نیمه ی دیگرِ خود میدهد . و زمانی که نوبت به نیمه ی دومِ ذهن ، یا همان فکرِ بعدی میرسد ، که آماده ی پاسخگویی به فکرِ اول میشود ، عاملیت از کیفیتِ وجدانِ بخشنده به کیفیتِ گناهکاری که در انتظارِ تبرئه شدن است چرخش میکند . و این گفتگوییست که ذهن میتواند آن را تا ابد کِش دهد . یا در میانه ی گفتگو نقشها را عوض کند ، تا حوصله اش از گفتگویی تکراری سر نرود . این راهکاریست که یک روانکاو به تو میدهد . و تسکینی موقت در تو ایجاد میکند . تلنبارِ زخمها و رنجها ، با سر و کله زدن با یکدیگر به خستگی میرسند و صلحی موقت میانِ قطبها شکل میگیرد . اما چون داستان به صورتِ ریشه ای حل نشده ، پس از کمی استراحت ، دوباره جریانی از گفتگو درونت شکل میگیرد و باز روز از نو بازی از نو . شفا اینگونه حاصل نمیشود . بخششِ حقیقی ، تماشا و به آغوش کشیدنِ گفتگوی هر دو قطب ، توسطِ توجهیست که در سکوت خرجِ ذهن میکنی .

#بی_نام

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

BY اکهارت تله