tgoop.com/esmaeilmehrabiandatis/12707
Last Update:
#آیینهای_شامانی_در_ایران_باستان
#جشنهای_دیگان
#سروده_داتیس_مهرابیان
#دیگان۵
#بخش_چهل_و_پنجم
#جشن_روز_دی_به_مهر
#سیر_سور #جشنواره_تبیکان #جشن_دی_به_دین
🔥❄🔥❄🔥❄🔥❄🔥❄
به گاتا چنین گفت زرتشت پاک
که شادی خِرَد را کُنَد تابناک
خِرَد ، گلشنِ مهر و فرزانگیست
و دی ، آفرینشگرِ زندگیست
🍃🌸🍃
بگردد زمان ، هفت روزِ دگر
دیِ تندرستی ، رَسَد شادخَور
که رقصند مردم به شادی ، زریر
سرور آفرین ، در دَمِ سور سیر
و دیگانِ سوم ، بدان ! نیکچهر !
شود نیمه ی مَه ، به پا ، «دی به مهر»
که فردای آن روز ، مهر است و نور
گِره خورده دیگان ، به مهر و سرور
سپیده دَمَش ، سیبِ سرخ است ، هور
صبا ، عطرِ نرگس ، بیارد ز دور
«تَبیکان»به پا می شود ، پُر گُهَر
فرا جشنِ تندیس و رنگ و هنر
دَمِ سیب_ سیمایی و سَروَری
دیِ شادمانِ هنر پَروَری
به هر سو ، هنرمند ، بر تختِ زَر
جهان را ، گرانمایه گیرد به بَر
غروبش بر آتش گذارند ، چند
گلِ سنبل و دانه‌های سِپَند
و جشنِ چهارم ، شود «دی به دین»
گلِ بوسه از روی دلدار ، چین !
فروزنده ، بهروزِ پاکیزگی
سرورِ دل افروزِ پاکیزگی
دَمَد روزِ بیست و سه از ماهِ دی
دوباره ، بجوشد لب از ، جامِ می
دی آغازِ جشنِ بهار آوریست
به گیتی ، کیانایِ شاد اختریست
به همنامیِ روز و ، هم ماهِ دی
به دلشادیِ مردم از ، فَرِّ « کی »
چنین است دیگان ، ستونش چهار
به جشن است و شادی ، دلِ روزگار
ادامه دارد...
🔥❄🔥❄🔥❄🔥❄🔥❄🔥
📚واژه نامه ؛
⭐ گاتا ؛ گاتها ، سروده های رازوری و خودشناسی و خردورزی زرتشت. فرزانه بزرگ در گاتهایش خِرَد رسا ، اهورا مزدا را «آفریننده ی زندگی » نام می دهد.
⭐ شادخَور ؛ شادخواری ، «می »نوشی
⭐جشن سیر سور ؛ یا سیر شور ، جشن و سوری در روز چهاردهم دی ماه است ، جشنی که با خوردن سیر و سبزیجات همراه با آب انگور بوده است و باور بر تندرستی با خوردن سیر و برابر شدن با سرما بوده است و نیز این روز با جنگ جمشید و اهریمن در پیوند است.
⭐ زریر ؛ تیز خاطر در اَوِستا به معنای زرین جوشن است .
⭐ هور ؛ خور ، خورشید
⭐ دی به مهر ؛ جشن سوم دیگان است ، روز سیب سرخ ، در سپیده دمان این جشن ، ایرانیان سیب می خورده اند ، گل نرگس را می بوییدند و غروب هنگام ، گل سنبل بر آتش می نهادند که در این کار باور به آرامش و آسایش ، شادمانی جاودان و دوری از فقر ، بدی و خشکسالی بوده است.
⭐ تبیکان ؛ یا بتیکان ، شاید تغییر یافته ی واژه ی دیبکان باشد ، نام جشن یا جشنواره‌ی هنر و تندیس سازی بوده است زمان آن روز پانزدهم دی ماه مزدَیسناست ، در این روز مردم بر بامها یا در راهرو خانه ها و در گذرگاهها تندیس هایی می ساختند و در پایان روز ، آن ساخته ها را از بین می بردند و در این کار باور به دوری از اهریمنان و روانهای بد بوده است ، ساختن سازه های زیبا و سپس ویران کردن آنها انرژی های بد را از انسانها دور می کند و خلاقیت و دل نبستن را می آموزد.
⭐ دی به دین ؛ واپسین جشن دیگان ، روز جشن پاکیزگی و پاکی تن و روان بوده است. زمان آن بیست و سوم دی مزدَیسناست.
⭐ کی ؛ شاه
«کی» یا کَی ، کَوی اَوِستایی به معنای شاه و فرمانروا ، عنوانی ویژه شاهان ایرانویچ و نیز شاهان داستانهای کیانی است ، کیان جمع «کی» است.
و نیز ، در باور سومریان «کی» ایزدبانوی زمین بوده است ، کی و آنو با یکدیگر برادر و خواهر ، از فرزندان انشار و کیشار بوده اند ، در باور آنها آنوناکی فرزند « کی » بود ، کی به همراه انلیل ، کنترل زمین را به دست داشت.
#آثار_قلم_و_قلم_موی_داتیس
@esmaeilmehrabiandatis
BY کانال آثار داتیس مهرابیان
Share with your friend now:
tgoop.com/esmaeilmehrabiandatis/12707