tgoop.com/faridabdullah/3151
Last Update:
Bir gün payız vaxtı bir boz ördək gölünün kənarında oturmuşdu və ucadan şikayət edirdi:
– Mən necə də bədbəxtəm. Yayda yemək tapmaq üçün göldə gəz, payızda isə ayaqlarını qızdırmaq üçün yer axtar. Qışı isə soyuqda və aclıqda keçirmək məcburiyyətindəyəm.
Gözəl ağ bir quş uçaraq bu iniltiləri eşitdi və onun yanında oturdu:
– Ay ördək, kədərlənmə. Gəl mənimlə birlikdə isti ölkəyə uçaq. Orada həmişə yaydır, gözəl göllər və il boyu çoxlu yemək var. Orada sənə yaxşı olacaq.
– Gedə bilmərəm, isti ölkə çox uzaqdır. Mənim qanadlarım yorulacaq, düşəcəyəm və həlak olacağam.
– Narahat olma, əgər yorulsan, səni kürəyimə qoyar, apararam.
– Xeyr, gedə bilmərəm. Orada nə edəcəyəm, harada yaşayacağam?
– Sənə böyük bir göl göstərəcəyəm, orada tox və rahat olacaqsan.
– Xeyr, – ördək ah çəkdi, – yad ölkədə təkbaşına kədərli olacağam.
– Mən sənə bir yaşılbaş, erkək ördək dost tapacağam, – quş ona təsəlli verərək gülümsədi.
– Hə, əgər o, pis olsa və mənə zərər versə?
– Narahat olma, mən sənə öyrədəcəyəm ki, ancaq yaxşıları ilə qarşılaşasan.
– Elə şey olmur, – ördək ah çəkdi.
– Əşi get, cəhənnəm ol! – quş əsəbiləşdi, qanadlarını silkələdi və uçdu.
Boz ördək kədərli halda başını yelləyərək gölün kənarında qaldı: